Wchodzę .:będzie edit:.

Kto Ładniej maksymalnie 300 słów, powodzenia.

przymusowe 24h jednak nie będzie potrzebne

Debiuty w nowej organizacji zazwyczaj bywają trudne. Mimo to światła reflektorów oraz ryk hałastry zebranej wokół to dla mnie chleb powszedni. Pomimo młodego wieku przywykłem już do takiej scenerii. Wielu odpadło już na starcie, ponieważ byli zwyczajnie zbyt słabi, by przyjąć krytykę od tej bandy zjadaczy chleba. Również i mnie wiele osób skazywało na pożarcie. Ja jednak postawiłem na swoim i dziś jestem tym kim jestem - ideałem!
W końcu stanąłem między narożnikami kwadratowego pierścienia. W oczach tysięcy fanów zasiadających na trybunach widziałem nienawiść do mojej osoby. Wszystko dlatego, że jestem od nich lepszy! Osiągnąłem w ostatnich latach więcej aniżeli oni przez całe swoje marne życie. Wielokrotnie powtarzałem sobie, że zawziętość i wola walki to najważniejsze cechy w tym biznesie. Każda ikona tego sportu musiała mieć w sobie to coś co pozwalało im przechytrzyć oponenta. W pewnym momencie życia musisz coś w nim zmienić. Moje życie stało się nudne i monotonne. Nowy rozdział mojej egzystencji zaczynam właśnie dzisiaj! Sukces, który zamierzam odnieść teraz utwierdzi mnie w przekonaniu, że jestem wyjątkowy i to właśnie mnie należy się złoto i wieczna chwała. Nie odbierze mi tego nawet mój dzisiejszy rywal - Austin Aries. Niespodziewanie arenę opanował dźwięk bitej stali, sygnalizujący początek starcia. Już na samym początku postanowiłem wykorzystać swój spryt i odwrócić nieco uwagę przeciwnika. Uniosłem w górę palec wskazujący sygnalizując, by chwilę poczekał. Stanąłem w tym momencie na środku ringu i zaprezentowałem gawiedzi swoją muskulaturę. Aries w tym czasie odwrócił ze mnie swój wzrok ukazując ewidentnie zażenowanie. Był to jego błąd, ponieważ błyskawicznie ruszyłem z miejsca i wbiłem się kolanem w jego odsłonięte podbrzusze. "Nigdy mnie nie lekceważ!" - wykrzyczałem prosto w ucho zwijającemu się z bólu Austinowi. Nie czekając ani chwili złapałem za dłoń adwersarza i wepchnąłem go w narożnik, w którym przed momentem stałem. Głośno ryknąłem, po czym z impetem wbiłem się w niego przy pomocy Corner Clothesline. Był to wierzchołek góry lodowej, nadszedł mój czas!

Ostatnio edytowany przez Loniu (2016-02-01 21:28:48)

Wszystko szło po mojej myśli. Ethan leżał na deskach i przeczuwałem, że niedługo podniesie się na nogi. Jak pomyślałem, tak mój przeciwnik w krótkich czasie zrobił. Jego ruchy były spowolnione, ale nie był jeszcze w takim stanie, żebym mógł czuć się zwycięzcą tego pojedynku. Carter stał na przeciwko mnie i przygotowywał się do ataku, jednak byłem na to gotowy.
- Młodziku, takimi trikami możesz kolegów z Indy pokonywać.
Kiedy The Future znalazł się już w odpowiedniej odległości ode mnie, został zatrzymany wspaniałym Japanese Arm Drag po którym z dużym impetem zderzył się z konstrukcją kwadratowego pierścienia. Moje panowanie było widoczne nawet dla niewidomych i niesłyszących. Mój blask mógł przedrzeć się przez tą ciemność i ciszą z którą się zmagają. Nikt ani nic nie może zatrzymać Najwspanialszego. Zwinnie przeszedłem pod trzecią liną na krawędź miejsca batalii i tam trzykrotnie podskoczyłem w miejscu, upewniając się, że mięśnie oraz kości są przygotowane na akcje z gatunku "tych widowiskowych". Hilo po którym zrobiłem przewrót na ziemi został usłany aplauzem publiczności. Kochali mnie, uwielbiali, chcieli być taki jak ja, jednak mam złe wieści. Taka osoba trafia się tylko raz i nie jest nią żaden Y2J, CM Punk, Shawn Micheals czy The Rock. Po krótkim pokazie akrobatycznym, odbiłem się silnie od sznurów i ruszyłem z powrotem w stronę Ethan'a. Jumping Elbow Drop wykonany! Mój łokieć dosłownie przebił przez jego klatkę piersiową i mogło to utrudnić prace jego płuc oraz całego organizmu.
- Austin Baby!
Najbliżsi z fanów federacji wykrzyczeli "Aries Baby", co wywołało na mojej twarzy niespodziewany uśmiech. Oni nie są tacy źli tylko idą tą samą ścieżką, schematami które ktoś w przeszłości już ustalił. Ja wybrałem inną drogę, tą trudniejszą za którą jestem teraz nagradzany. Wszystkie moje trofea, wygrane, autografy o który bili się moi to jest wszystko, co osiągnąłem, nie będąc jak "inni". Byłem Najwspanialszy, a to zasługiwało na wielki szacunek ze strony mego wroga, który podnosił się za pomocą lin. To był ten moment w którym mogłem zapomnianej akcji, która była kiedyś jedną z moich znanych i lubianych. Tylko czy pamiętam jak się ją robi? Oczywiście, maszyna do wrestlingu nie zapomina takich rzeczy. Ruszyłem pędem w stronę "Trójki" i przeskoczyłem nad linami równocześnie chwytając głowę zawodnika, który dostaje tęgie baty. Macho Neck Snap po którym wylądowałem mięciutko poza ringiem, a młodszy ode mnie wrestler stracił na chwilę dostęp do tlenu spowodowany spotkaniem się jego jabłka Adama ze sznurami.
- Czyż to nie było wspaniałe?
Powiedziałem do jednego z osób stojącym przy bandzie i wziąłem od niego garść popcorn'u, którym teraz się zajadałem.

Rozkminiam gimmick, ocena jakaś mile widziana.

Austin rozmawiał z kibicem, który obdarował poklepaniem po ramieniu, który zbulwersował Najwspanialszego. Rzucił w tą osobę resztkami popcorn'u i wykrzyczał wprost w twarz fana.
- Nie dotykaj mnie.
Publiczność wybuchła niebywałym buczeniem na który Dan nie zwracał uwagi. Zawodnik z Milwaukee zwinnie wślizgnął się do kwadratowego pierścienia z chęcią dalszego panowania nad swoim rywalem, który chwytając się za szyję, próbował wchłonąć kilka wdechów do swoich płuc. Daniel nie chciał mu na to pozwolić i ruszył nonszalancko w jego stronę. Nikt nie powinien się dziwić, że młodszy z wrestler'ów, który teraz się pojedynkuje jest obijany przez tego bardziej doświadczonego. Najwspanialszy popisał się właśnie przed widownią swoją znaną kombinacją akcji, które wykonał w kilka sekund. Kneebreaker, a następnie przepiękny Leg Hooked Saito Suplex, który wywołał ból u Ethan'a po zderzeniu się z białą matą. Takie rzeczy rzadko są widziane przez tych "bardziej" obeznanych w świecie wrestling'u, dlatego z niektórych rzędów można było usłyszeć "This is awesome". A-Double ukłonił się przed osobami zebranymi na arenie, jednak został tylko wygwizdany przez sytuacje z popcorn'em. Ludzie nie wybaczają szybko, a zwłaszcza osobie, którą szanowali chwilę wcześniej. Można szybko stracić ich sympatię, jednak Aries nie potrzebował tych person. Wystarczała mu tylko jedna osoba - on sam. Ethan został zauważony przez Healy'ego i jego umiejscowienie było wspaniałym przykładem jak z własnej woli pozwolić swojemu rywalowi dawać szansę na dalsze pastwienie się. Inaczej nie można było tego nazwać, Aries po prostu błyszczał w tej walce. Po chwili szyja przeciwnika znów została uszkodzona przez Decapitor po której "numer trzy" zwijał się w cierpieniu. "Gwiazda" nie czekała ani chwili dłużej i ruszyła w stronę lin od których się odbiła, a dokładnie na drugim sznurze, które rozciągnął się pod wpływem wagi Pana Wieczoru. Springboard Moonsault zaaplikowany!

przymusowe 24h.

To niewiarygodne jak w kilka chwil można stracić wszystko. Był to kompletny pogrom ze strony mojego rywala. Inaczej nie można nazwać kompletnej dewastacji jaka mnie spotkała. To niedopuszczalne! Nie pozwolę mu na więcej! Praktycznie wszystkie części mojego ciała były uwiązane przeszywającym bólem. Byłem mocno zamroczony i nie potrafiłem wstać o własnych siłach. Miałem jednak coś na co liczyłem od początku pojedynku - spryt. Uchylając nieco powieki dostrzegłem Ariesa, który rozpędzony wskakiwał na liny. Wiedziałem co mnie czeka dlatego chcąc, nie chcąc zmusiłem się do jednego, aczkolwiek potężnego wysiłku. Przesunąłem swoje obolałe ciało pod owe liny przez co przeciwnik wylądował twarzą na twardej macie.

Ostatnio edytowany przez Loniu (2016-02-04 14:13:57)

Jakby co Loniu możesz używać mojego usprawiedliwienia +12 i +24 jak Ci potrzebny. Sorry za offtop.