Arenę spowiła grobowa ciemność, a wszystkie żywe istoty zgromadzone w budynku wstrzymały oddech. Charakterystyczny dźwięk dzwonów rozległ się z głośników, wywołując dreszcze i przyspieszone bicie serca wśród tysięcy, niewinnych istnień przybyłych na cotygodniowe łowy. Wielka euforia i wrzawa były co jakiś czas tłumione przez głośne szepty, które były oznaką przerażenia. Świadomość potęgi, która wkraczała na arenę przytłaczała zwykłych śmiertelników. Kiedy wreszcie mistyczna melodia zaczęła zalewać wszystkich swoimi hipnotyzującymi nutami, barwa ciemnego błękitu zdominowała wnętrze hali, ustępując co raz błyskom fleszy a gęsta otoczka białego dymu spowiła całą rampę i okolice kwadratowego pierścienia.

Wtem, po dłuższej chwili zza wielkiej ściany kłębiastego puchu wyłonił się on. Umarlak, Żniwiarz, Demon ...The Undertaker. Ubrany w długi, czarny płaszcz i w kapelusz przykrywający równie rozległe kruczoczarne włosy pewnym, acz spokojnym krokiem kroczył po alei sławy wiedziony zapachem strachu i pojękiwaniem niepokornych dusz, które błądziły wokół ringu czekając na swojego Pana.

Lillian Garcia: And his opponent. From Death Valley...Weighting 299 lb....THEEEEEEEEEEEEE UNDEEEEEEEERTAAAAKEEEEEEEER!!!

Niewzruszony na głośne okrzyki i chanty z jego imieniem, Rycerz Śmierci dalej dumnie zmierzał ku celowi znajdującemu się w obrębie miejsca, gdzie historia była świadkiem upadku wielu setek ludzkich stworzeń. Widma przerażenia i rozpaczy unosiły się nad oparami duszącego dymu, nadając cmentarzysku wręcz sakralnej wartości. Umarlak będąc już nieopodal od kwadratowego pierścienia, przystaną na chwilę wbijając swoje spojrzenie w przyszłą ofiarę, pozwalając, by za jego plecami piekielne płomienie potwierdziły nadludzką siłę Phenoma.

Gdy w końcu Undertaker znalazł się na schodkach, uniósł swe dłonie uwalniając halę od mroku, prezentując jednocześnie wszystkim swoją masywną i przerażającą posturę. Czarna niczym jak smoła broda zakrywała niemal połowę twarzy Umarlaka czyniąc go jeszcze bardziej tajemniczym.

Wchodząc do ringu Mroczny Pan sprawił, że czas się zatrzymał. Każda sekunda wydawała się być wiecznością. Paraliż ogarną wszystko, co znajdowało się w jego okolicy. Nie czekając dłużej, zdjął z głowy kapelusz ukazując swoje puste, a jednocześnie pełne grozy spojrzenie, którym wręcz uśmiercał niegotowych na konfrontacje z wysłannikiem odmętów piekieł. Pozbywając się z siebie płaszcza dał sędziemu sygnał gotowości do zebrania kolejnego, krwawego skalpu.

No i muszę niestety +12 od razu. Wybacz Aaron

Oba posty świetne! Raczej nie przepadam za wykwintnym słownictwem, jednak Aaron zawsze potrafi mnie do niego przekonać. Nie będę opisywał waszych błędów, których nie było, albo ich nie zauważyłem. Rag wyśmienicie oddał początkową część postu, dalsza część była równie dobra, choć początek najlepszy. Naprawdę podziwiam. Aaron również idealnie wszedł w swój post i pociągnął go aż do końca na tym samym poziomie. Co tu dużo mówić... Mierzy się dwóch równych rywali. Przekonał mnie post Aarona. Poziom wyrównany, Rag może się odwołać, bo każdy ma swoje gusta, a na takim poziomie ciężko jest wybrać ten lepszy.

O matko i córko

Ragaroth - napisal swietny post, troche placzu ze Taker jest stary ch*j i przegral kilka walk. Wgląd w kryminalna przeszlosc truposza i wgl. post godny uwagi jednaj jajek nie urywa, widac ch**u ze nie grales od dluzszego czasu!!!!

Aaron - cos ty najlepszego odjebal po mistrzowskim poczatku, w ktorym absolutnie zjadles Raga, nastal gong i Mickiewicz wstapil w cb! Tak zjebales post ze masakra przestalem czytac opis walki po pierwszych zdaniach. Post swietny psujesz tym ze wklepujesz trudne slownictwo, czytajac twoj post czulem sie jakbym plynal po morzu. I nagle zajebal w gore lodowa!!!

Jesli mam byc szczerym sedzia, to dalej dalbym inicjatywe tobie Aaron tylko dlatego ze poczatek wyszedl Ci bajecznie, ale opis walki zjebales! Postawilbym na Raga, ale jego post byl przecietnie napisany, nie ma sie do czego dojebac ale tez nie ma tego czegos co jaja by urwalo. Jednak chcialbym aby wypowiedzial sie ktos jeszcze bo tak mistrzowsko zjebac post moze tylko Aaron

1 .. Undertaker podnosi barki! To dla niego za mało. Jednak dalej płynie Aaron. Pytałeś który post lepszy i moim zdaniem post Inicjatywy był lepszy

Co się ze mną działo? Upadając na kolana przed zwykłym śmiertelnikiem, pozbawiłem się własnej godności. A więc upokorzenie, które nade mną ciążyło wciąż zbierało swoje żniwo. Czułem się jakby spętany potężnymi kajdanami. Wszystkie moje kończyny sparaliżował jad, wstrzyknięty mi do żył przez Zniewagę. Nie mogłem zwać się Nieumarłym, gdy na każdym kroku ktoś spychał mnie do grobu. Gdzie jest moja siła? Gdzie jest moja Potęga?...

Nie, to nie mogło się tak skończyć. Nie po to walczyłem z Aniołami Śmierci, by teraz ukorzyć się przed człowiekiem, który nawet nie wie, z kim ma do czynienia. Nie raz wpadałem w gorsze kłopoty, ale potrafiłem się z tego wydostać. "POWSTAŃ GRABARZU! TWÓJ KRES JESZCZE NIE NADSZEDŁ!" - Głos Demona wciąż był dla mnie słyszalny. A jednak on nadal był we mnie...Pora więc pozwolić mu działać.

Sytuacja była bardzo nieciekawa. Po otrzymaniu tylu ciosów, nie mogłem już pozwolić sobie na przyjęcie kolejnego. Mógłbym tego nie przetrwać...Dlatego też, gdy dłonie Hawkinsa zacisnęły się na moich włosach, błyskawicznie się obudziłem. Korzystając z tego, że był pochylony w moją stronę uniosłem wzrok i spojrzałem mu w oczy. Jakże wielkie było jego zdziwienie, gdy moje dłonie zacisnęły potężny uścisk na jego krtani. Wrzawa publiczności zadziałała kojąco na moje rany. Korzystając z dopływu energii podniosłem jedno kolano, a następnie drugie nie zwalniając uścisku. Curt był na tyle zszokowany, że nie umiał zareagować na tę sytuację, a ja idąc za ciosem i paraliżując go mrożącym spojrzeniem wyniosłem do góry i trzepnąłem nim z całych możliwych sił o matę, aplikując soczysty Two Hand Chokeslam! Nieumarły jeszcze nie umarł.

*Grand nie napisał, który moment, więc wybrałem sam

"LET'S GO TAKER!!! LET'S GO TAKER!!!

Doping, który nie ustawał pozawalał mi wierzyć. Pozwalał mi wierzyć w to, że jeszcze nie pogrzebałem swej szansy na tryumfalny powrót. Choć odczuwałem każdy cios, niestety silniej niż zwykle, to iskierka nadziei wciąż we mnie płonęła. Rozglądając się wokół, widziałem hordy wiernych mi śmiertelników, gotowych oddać za mnie swe życie. To był jasny znak, że wciąż tkwiła we mnie ta siła, pozwalająca rządzić i niszczyć. Musiałem tylko świadomie ją z siebie wydobyć.

Zaglądając w głąb własnej, mrocznej duszy ujrzałem bijące serce. Element ludzkiego organizmu, przypisany mi dożywotnio. Coś, co mogło mnie blokować, ale jednocześnie pchać do przodu. Bo ono wciąż biło. Teraz, z każdym oddechem biło coraz mocniej. Unosząc głowę, dostrzegłem koczujące nad ringiem Duchy Zatracenia. One przybyły po tego, kto dziś polegnie. To nie mogłem być ja...

Odgarniając włosy z twarzy, dałem sygnał, że dopiero wracam do gry. Widząc przeciwnika, który wstawał na nogi, od razu rozbudziłem w sobie rządzę krwi. Nie czekając na jego ruch, podszedłem do niego i zacząłęm zasypywać go gradem potężnych punchy, a dokładając do tego mocne low kicki (*UM) uniemożliwiałem mu próbę ucieczki, oraz kontry. Nawałnica ciosów pozwoliła mi zapędzić go do narożnika, gdzie kontynuowałem morderczy armagedon. Gdy sędzia zauważył, jak Curt powoli zaczyna spływać po narożniku, zaczął odliczać. Ja nic sobie z tego nie robiłem, wciąż delektując się odgłosami publiczności. Sukuby i Chimery okrążyły ring, obserwując jak ich pan ponownie sieje zniszczenie.

Kiedy rozjemca doliczył do 8, zdecydowałem się przestać. Ale gdy wbiłem w niego swój wzrok, od razu zaniechał powstrzymywania mnie. Dlatego szybko wróciłem do rywala, chwyciłem go za rękę i mocnym Irish Whip posłałem do przeciwległego narożnika. By nie dać mu możliwości reakcji, wyruszyłem tuż za nim, a gdy już nadział się na corner, ja dodatkowo przytwierdziłem go do rogu potężnym Corner Splash!. Po udanej akcji znów złapałem go za rękę, odciągnąłem nieco od tamtego miejsca i zarzucając jego ramię za głowę, a wolną ręką łapiąc go w talii, odchyliłem się do tyłu wykonując błyskawiczny Snap Suplex. To był początek zemsty...

* - FURY