Jestem jutro albo w środę wieczorem dam edit.

+24h

wyjeżdżam dzisiaj do babci na 4 dni..
nie dam rady napisać KŁ, a głupio byłoby je oddać na specjalnej gali.
gdyby któryś sędzia mógł mnie zastąpić jakąś inną osobą z drużyny, byłbym mu wdzieczny.

Porażka w czasie ostatniej gali niemalże złamała moją wiarę w siebie. Po powrocie do domu miałam wszystkiego dosyć. Wiele lat treningu poszłoby na marne, lecz w odpowiednim momencie przypomniałam sobie dlaczego to robię. W głowie pojawiły się obrazy z dzieciństwa. Brak szkółek zapaśniczych w pobliżu mego miejsca zamieszkania nie przeszkodził mi w realizacji marzeń. Wielką rolę w tym odegrał Fergal Devitt, więc nie mogę się teraz poddać. Gdyby nie jego pomoc, świat nie usłyszałby o Becky Lynch. Czas udowodnić, że zrobił on dobrze pomagając mi w karierze. Czas na rewolucję kobiecego wrestlingu!
Idealną okazja do odbicia się od dna trafiła się w trakcie jubileuszowej gali WWE. Miałam szansę na rewanż, widząc stojącą naprzeciwko mnie Melinę. Tym razem nie zawiodę siebie i nie zawiodę swoich kamratek. Jednakże rywalka zdołała mnie rozwścieczyć, gdyż nonszalancko zdecydowała się odpuścić nasze starcie i zmieniła się z jedną ze swych towarzyszek. Nie wytrzymałam napięcia i szybko ruszyłam w kierunku Sashy, zaskakując ją uderzeniem (Running Lariat). Atakiem tym udało mi się powalić przeciwniczkę, jednak nie rozładowało to mej złości. Spojrzałam w stronę Meliny i postanowiłam kontynuować. Stanęłam obok panny Banks i podskoczyłam w górę, a następnie upadłam na jej ciało z wystawionym łokciem (Jumping Elbow Drop).

Czas pokazać sztucznym panienkom jak to się robi! Lata treningów robią swoje. Idealna ofensywa przyniosła oczekiwany rezultat, więc czas kontynuować to Bekscytujące przedstawienie. Nie miałam zamiaru przestawać. Sasha znajdowała się w perfekcyjnej pozycji, a tej okazji nie zamierzałam przepuścić. Szybkim ruchem wprowadziłam swe ciało w ruch i udałam się w stronę lin. Po odbiciu od nich, niczym wystrzelona z procy ruszyłam w stronę panny Banks i tuż przed jej ciałem sprężystym ruchem wybiłam się w górę, a następnie wylądowałam na jej głowie (Running Leg Drop). Chcąc jednak jeszcze bardziej dopiec rywalce, natychmiastowo podniosłam się i ponownie odbiłam się od lin, po czym powtórzyłam ostatni atak (Running Leg Drop). Po tej akcji postanowiłam dać szansę moim partnerkom, więc chwyciłam Sashę za włosy, pomogłam jej się podnieść i wrzuciłam ją w stronę naszego narożnika. Tam postanowiłam wykonać jeszcze jeden atak, by osłabić ją bardziej. Chwyciłam oburącz najwyższej liny, po czym wskoczyłam na drugą, a następnie wykonałam kopnięcie w klatkę piersiową Banks, wbijając ją w nasz korner (Springboard Push Kick). Chwilę później klepnęłam w dłoń Paige, wprowadzając ją do gry.

Z przyjemnością dokonałam zmiany z moją sojuszniczką, która tak na marginesie ładnie pozamiatała matę ringową Banks. Czyż tylko na to było stać samozwańczą Pannę Boss?! Wszystko wskazywało na to, że tak właśnie było. Z uśmiechem na twarzy stanęłam przed oponentką, którą na powitanie zdzieliłam soczystych chopem w klatkę piersiową. W tle fani WWE zareagowali charakterystycznym okrzykiem na cześć Ricka Flaira. Przeciwnika ponownie przechyliła się do przodu, ale nie upadła na sprężystą nawierzchnię. Musiałam jej w tym pomóc. W tym celu pochwyciłam ją za jej prawą rękę, po czym odsunęłam się do tyłu i z niewielkiego zaciągnięcia powaliłam ją swoją wysunięta w międzyczasie prawą ręką (Short Arm Clothesline). Sasha z impetem przydzwoniła o ringową matę, ja zaś uniosłam swe ręce w górę i krzyknęłam głośno hasło stwierdzające, iż ten ring, ta federacja jest moim domem. W mym spojrzeniu oprócz pewności siebie można było dostrzec narastający gniew. Ponownie zerknęłam na rywalkę, która w ogóle się nie poruszała. Pozwoliłam sobie wówczas na gierkę psychologiczną, która niewątpliwie spodobała się męskiej części publiczności. Otóż niczym kocica osunęłam się na podłoże i wręcz ponętny sposób przesunęłam się na klęczkach nad ciałem przeciwniczki, tak aby moja głowa znalazła się na wysokości jej małej główki. Następnie złapałam ją za pofarbowane włosy, dzięki czemu głowa Banks uniosła się do góry. Wtedy to z impetem opuściłam swoją, powodując solidne zderzenie, które powtórzyłam jeszcze dwa razy (Mounted Headbutts). Samozwańczy Boss był bezradny, niczym małe dziecko w nowo powstałym centrum handlowym. Oczywiście, że jako pierwsza powstałam na proste nogi, ale nie oddaliłam się od rywalki. Wręcz przeciwnie! Ustawiłam się zaraz po powstaniu tuż przy jej nogach, za które niezwłocznie złapałam i podciągnęłam tak, by poderwać jej ciało w górę. Następnie przesunęłam nas na środek ringu i wykonałam efektowna akcję o nazwie Giant Swing.