"Liczenie resetuje się kiedy zawodnik wejdzie do ringu i jeszcze raz go opuści" ~ Paulo Coelho

Udane! Piękna kontra, lecz sędzia cały czas wylicza... 8...

I teraz tak, skoro był tak ból dupy, że wystarczy powrót jednego to proszę bardzo. Kevin Steen wraca resetując liczenie, po czym ponownie wychodzi z ringu, aby siać zniszczenie. Zapraszam was Panowie do Opisu Sytuacji na max 200 słów. Olać gimmick, chcę zobaczyć silne emocje i odczucia i koniecznie podłoże story. Dodatkowo obowiązkowo musicie wykonać jedną akcję uniwersalną. Ma być brutalnie, jak najbardziej brutalnie, ale jeszcze bez krwi. Chcę poczuć waszą żądzę skrzywdzenia i wywołania jak największego bólu na tym drugim.

Jesteście w takich pozycjach: Kevin Steen opuścił ring i stoi tuż przy nim zwrócony w kierunku Adam'a Cole. Panama City Playboy siedzi na barierkach zbierając siły do dalszego ataku.

P.S Nie zapominajcie o realizmie

Ostatnio edytowany przez Remik (2015-03-29 16:01:08)

+24h, ale napiszę pewnie dzisiaj do wieczora

____________________________________________


Ośmieszony, upokorzony i pokonany... Czy w taki sposób chcę być zapamiętany przez WWE Universe? Czy ktoś, kto typowany jest na przyszłość tego biznesu powinien w taki sposób prezentować się podczas gal oglądanych przed miliony? Jestem cieniem człowieka, którym byłem. Muszę pokazać, że nie zapomniałem jak się wygrywa! Muszę pokazać temu skurwielowi, że nie wie w co się wpakował!

Czując krzepiące poklepywanie fanów na plecach opierałem się o barierki i ledwo dysząc obserowałem triumfującego Steena. Fakt, że udało mu się wykonać firmowy cios człowieka, z którym miał na pieńku na pewno działał mocno na jego ego. Z aroganckim uśmieszkiem patrzył mi prosto w oczy rozkoszując się moim cierpieniem. Dobrze wiedział, że ma inicjatywę.

Gdy Kevin zbliżył się do mnie o krok podniosłem wzrok i oświetlony blaskiem tysięcy fleszy warknąłem mu prosto w twarz głosem przepełnionym nienawiścią.
- Motherfucker!
Z dzikim wrzaskiem gwałtownie chwyciłem go w pasie i agresywnie naparłem do przodu. Plecy Antychrysta z głośnym chrząstem gruchnęły w metalowy słupek (Shoulder Thrust). Mr. Wrestling wrzasnął z bólu i upadł na podłogę, jednak mnie również wiele to kosztowało. Pulsująca z bólu szyja dała o sobie znać, dlatego leżałem jak najdłużej zbierając siły. Głośne chanty "Adam Cole!" dodawały mi animuszu, ale "9!" wykrzyczane przez arbitra ringowego dało mi jasno do zrozumienia, że nie ma co dłużej czekać. W ostatnich sekundach wślizgnąłem się do kwadratowego pierścienia dając odetchnąć fanom. Kątem oka zanotowałem, że to samo uczynił mój rywal...

Słowa: 230/200
Margines: 30/30

Ostatnio edytowany przez Sydalsztajn (2015-03-30 22:52:07)

Czas walki płynął nieubłagalnie budując coraz to większe napięcie. Chociaż nie minęło przesadnie dużo czasu, to na pewno obaj odczuwaliśmy skutki tego starcia. Steen naładowany był teraz potężną dawką frustracji i zniecierpliwienia. Cały czas trzymając się za obolały krzyż mimo tego, że to on oberwał - wstał jako pierwszy i już ciągnął mnie za włosy ku górze. Ale to ja byłem naładowany adrenaliną...

Nie kalkulując dużo zgiąłem przeciwnika w pół potężnym Spin Kickiem. Kopanik trafił prosto w żołądek Kevina posyłając go na jedno kolano. Nie zwlekałem ani chwili i "podniosłem" po z powrotem do pionu kopniakiem prosto na twarz. Kombinację zakończyłem efektownym Discous Clothslinem, po którym rywal i ja gruchęliśmy o matę. Adam Cole zaczyna się rozkręcać...

Mimo otrzymanych ciosów Antychryst uparcie parł ku górze niczym sczeniak, zrywając się po każdym razie, gdy zostanie przewrócony.
- Stay down!
Hasło rzucone do Kevina zadziało na niego chyba tylko jak płachta na byka. Ja wstałem jednak wcześniej i mając na uwadze obolałe plecy rywala wykonałem piękny Lungblower! Leżeć, świnko!

Ostatni cios znacząco osłabił oponenta, ale ja już miałem plan jak podkreślić swoją pozycję i przewagę w tym starciu. Publiczność żyła tym pojdeynkiem. Chanty przeważały na moją korzyść, ale grupa fanów Steena cały czas uparcie skandowała jego nazwisko. Następną akcję dedykowałem wszystkim, którzy mieli nadzieję, że ten skurczybyk wyjdzie ze starcia zwycięsko.

Mocno złapałem podnoszącego się Kevina na uszy i "pomogłem mu" przejść przez środkową linę na apron. Tam Steen otrzymał ode mnie kilka uderzeń, po których przewiesił się przez linę. Zamieram pokazać wszystkim widzom coś, czego jeszcze nie widzieli!

Postanowiwszy to mocno objąłem głowę rywala udami i złapałem górną linę, po czym wybiłem się z maty i ściągnąłem czaszkę rywala na deski ringu z głuchym hukiem (Seesaw Piledriver)! Publika wydała z siebie głośne "Oooohh!" i nagrodziła mój ruch głośnymi chantami "Holy Shit!". Ja jednak nie świętowałem, tylko czym prędzej złapłem półprzytomnego oponenta za nadgarstek i z dużym wysiłkiem przeciągnąłem go na środek ringu, gdzie zapiąłem perfekcyjny Koji Clutch! Klep świnko!

Niezupełnie tak to sobie wszystko zaplanowałem. Perspektywa wygrania tego pojedynku nie była już tak blisko, jak tego oczekiwałem. Chyba musiałem zacząć grać na poważnie... Cole nie był tak bezbronny, jak z początku mi się wydawało i doskonale sobie ze mną radził. Moje rozmyślania przerwała zapięta na mnie dźwignia. Nie była aż tak bolesna... Na razie. Wiedziałem, że im dłużej w niej będę, tym trudniej będzie rozerwać mi uchwyt. Musiałem działać. Gdy tylko Cole zapiął Koji Clutch, zacisnąłem zęby aby zminimalizować ból, po czym przeanalizowałem sytuację. Miałem wolne obie nogi i lewą rękę, a łokieć prawej również mógł być z powodzeniem wykorzystany. Czego chcieć więcej? Podparłem się na lewej ręce, a następnie łokciem prawej kilkukrotnie uderzyłem w szyję rywala. Na każdym innym przeciwniku nie przyniosłoby mi to szans na ucieczkę, ale doskonale zdawałem sobie sprawę z kontuzji mojego oponenta. Poczułem lekkie rozluźnienie uchwytu - działało. Powtórzyłem więc tę czynność dwukrotnie, a następnie, gdy uchwyt był już minimalny, odepchnąłem się lewą ręką od maty i znalazłem się w ten sposób na przeciwniku. Wykorzystałem element zaskoczenia i uchwyciłem antagonistę - prawą (wolną już ręką) za głowę, a lewą za nogi. Podniosłem się na równe nogi i z bestialskim okrzykiem zrzuciłem z siebie rywala, wykonując Death Valley Bomb!

Ciało rywala z głuchym hukiem uderzyło o matę, a publiczność głośno dała znać o swoim niezadowoleniu. Chyba czerpali radość z oglądania kaleki, który spełniał swoje marzenia. No niestety - teraz moja kolej. Cole, jako że nie był jakoś mocno obity, podnosił się już na klęczki na środku ringu - musiałem ostudzić jego zapał. Wziąłem krótki rozbieg, po czym zaaplikowałem na nim Big Boot! Przeciwnik nie upadł na matę, lecz zamroczony wykonał obrót o 360 stopni i wylądował wprost w moim uścisku. Uśmiechnąłem się lekko, po czym wykonałem Swinging Flatliner! Adam po raz kolejny pocałował matę, ale nie zamierzałem poprzestać na czymś takim. Przypomniał mi się piledriver, który chwilę temu zaaplikowałem i miałem ochotę pokazać przeciwnikowi, że mnie również stać na coś w tym stylu. Bez większego wysiłku, uniosłem Cole'a do góry i posadziłem go na narożniku, po czym wykonałem na nim Hanging Kickout DDT! Całkowitym przypadkiem, to kolejny cios, który wpłynął na szyję przeciwnika. Publiczność buczała, ale ja byłem z siebie zadowolony.

Cole zwijał się z bólu i trzymał za szyję. To widok, który we wszystkich, z wyjątkiem mnie, wzbudzał politowanie. Musiałem wyzbyć się wszelkich uczuć, ponieważ dla mnie było to radością i satysfakcją w najczystszej postaci. W brutalny sposób chwyciłem oponenta za kark i podniosłem na równe nogi, po czym przechwyciłem go w uchwyt i zaaplikowałem Hangman's Neckbreaker! Cios był potężny, a Adam zawył z bólu.

WHERE IS YOUR PANAMA CITY PLAYBOY NOW, HUH?

Publiczność była niezadowolona, a Cole ledwie przytomny. Musiałem kontynuować natarcie. Po ostatnim ciosie, nie puściłem rywala. Wręcz przeciwnie - wyniosłem go na barki, po czym ruszyłem biegiem w stronę przeciwległego narożnika i wykonałem Turnbuckle Powerbomb! Impet uderzenia był ogromny, a Adam nie wyglądał najlepiej. Cofnąłem się do drugiego narożnika i cierpliwie czekałem, aż oponent podniesie się na równe nogi. Gdy to nastąpiło, ruszyłem biegiem w jego stronę z zamiarem wykonania Big Boota, który wyeliminuje go całkowicie z tego starcia.