Utwór "Swamp Gas" uderzył niczym rakieta wprost do wielkich głośników, znajdujące się na arenie Toyota Center. Fani WWE Universe, zamilkli obserwując nadchodzącego świra, który wypełzł zza dużej ściany w towarzystwie gęstego dymu. Zawodnik ten ubrany był w klasyczny dla siebie strój, czyli szary, spocony już podkoszulek oraz dżinsowe jasne spodnie. Obuwie, w którym się poruszał były stworzone ze skóry i oczywiście grubej podeszwy. Brodaty facet ruszył zairskim krokiem w stronę ringu, poruszając się po rampie. Niektórzy kibice wystawiali ręce do tego, aby Luke przybił im piątki, jednakże zimny jak lód zapaśnik nawet na nich nie spojrzał. Zawodnik ów federacji wkroczył na schodki, po których wszedł na najwyższy szczyt. Znajdując się na apronie, przeszedł pod drugą liną znajdując się w kwadratowym pierścieniu. Harper podszedł do narożnika i oparł swe barki. Brodacz zamknął swe oczy i nabierał koncentrację, aby móc wygrać pojedynek. Jego uszy były otwarte nie tylko na theme rywala, ale również na rady swojego boga, który znajdował się koło niego. Uniósł on ręce w górę, oczekując na przeciwnika.

A więc zaczynamy.

KŁ na 280 słów

+12 na wszelki wypadek

Mimo rychłego rozpoczęcia walki, nie czułem ani stresu, ani jakiejkolwiek niepewności. Dzisiejsza noc będzie kolejną spod znaku mojej dominacji i nie zmieni tego nawet brodaty jegomość stojący naprzeciwko. Luke Harper to nie jest wyzwanie, to tylko kolejne nazwisko, które znajdzie się na mojej liście. Z mej osoby wręcz wylewała się nonszalancja. Dlaczego miałbym się dzisiaj hamować? Wystarczy, że szybko to zakończę, a potem mogę zacząć świętować. Z tą myślą odbiłem się od narożnika, o który się opierałem i przybrałem odpowiedniejszą postawę. Sędzia zaraz po wypowiedzeniu ostatnich słów na temat zasad panujących w pojedynku wykonał szybki ruch ręką, czego wynikiem było uderzenie w gong, dając nam znak do rozpoczęcia starcia. Pora się zabawić.

Tym razem nie miałem ochoty czekać i bawić się w bezmyślne gierki. Zakończę to szybko, nie dając przeciwnikowi dojść do słowa. Zacząłem kroczyć przed siebie, to samo jednak zrobił Luke i już po chwili wszyscy zebrani na arenie fani oglądali nasze sylwetki w samym środku ringu. Staliśmy tam, pośród negatywnych reakcji publiki. Obserwując oponenta mogłem stwierdzić, że w tym przypadku rzeczywiście będę czyścił. Smród drażnił mój nos, dlatego przechyliłem głowę w bok, chcąc uwolnić się od niego chociaż na sekundę. W tym właśnie momencie rywal postanowił zaatakować, jednak jego ręka przecięła tylko powietrze, ja natomiast zdołałem się uchronić. Pochyliłem się i wykonałem obrót z wysuniętą nogą, przewracając rywala (Leg Sweep). Fanom zdecydowanie nie spodobała się moja dominacja, co podkreślili buczeniem. Nie przejąłem się tym jednak i wyprostowałem się, mając za sobą Luke'a. Uciszyłem publikę ruchem dłoni, a następnie wybiłem się w górę, wykonując obrót i lądując na przeciwniku (Standing Moonsault). Huk rozszedł się po hali, wywołując negatywną reakcję osób na niej zebranych. Walić ich. Nie doceniają mistrza, którego mają.

Ostatnio edytowany przez Nekro (2015-03-22 12:06:48)

Nie mogę tracić czasu. Szybkie zwycięstwo zdecydowanie w bardzo pozytywny sposób wpłynie na moje finanse. W myśl tej zasady chwyciłem włosy leżącego rywala i pociągnąłem mocno do góry, zmuszając go do podnoszenia się. Postanowiłem jednak działać już wtedy, gdy Harper klękał na jednym kolanie. Zrobiłem krok w tył, po czym doskoczyłem do niego, wybiłem się w powietrze i objąłem jego szyję ręką, po czym pociągnąłem  go na ziemię, przez co uderzył on głową w matę (Tornado DDT). Szybki atak powiększył moją przewagę do niemożliwych rozmiarów. Luke, pomiatany niczym szmaciana lalka, nie miał szans na żaden ruch. To ja dyktowałem wszystkie warunki. Stanąłem blisko lin i rozłożyłem szeroko ręce, generując reakcję publiki. Ta negatywna fala mocno mnie zmotywowała. Z nonszalanckim uśmieszkiem odwróciłem się w stronę starającego się unieść oponenta i czekałem tylko gdy podeprze się na rękach. Gdy już to nastąpiło, niczym wściekły lew atakujący swoją ofiarę rzuciłem się w jego kierunku z dwoma wystawionymi w przód nogami, którymi trafiłem jego czaszkę (Basement Dropkick). Powodzenie sprawiło, że adrenalina hektolitrami wypełniła moje ciało. O tak! Z miną szaleńca zbliżyłem się do Harpera, chwyciłem jego głowę i ręką zacząłem jeździć po jego czole (The Chainsaw).

Stojąc nieopodal rywala czekałem, aż otrząśnie się on z ostatniej ofensywy. Ciągły napór to najlepsza droga do sukcesu, co udowadniałem w tym pojedynku. Gdy zauważyłem, że Harper klęczy już na jednym kolanie, szybko do niego dopadłem i szybkim kopnięciem w głowę ogłuszyłem go, sprowadzając ponownie do parteru (Superkick). Pozycja była wręcz idealna, bo oponent wyłożył się niedaleko narożnika. Szybko się do niego zbliżyłem i wspiąłem na drugą linę, obracając się w stronę Luke'a. Raz kozie śmierć. Wybiłem się w jego kierunku i wylądowałem idealnie na jego brzuchu (Diving Splash). Atak sprawił, że krzycząc z bólu, Harper przewrócił się na brzuch, wciąż się za niego trzymając. Tym razem był niemalże na środku ringu. Postanowiłem to szybko wykorzystać, więc chwyciłem jego rękę i położyłem się na nim, wyginając jego kończynę, tym samym zapinając Fujiwara Armbar. Klep, Harper!

Początek walki tak właśnie miał zostać rozegrany, wszystko szło po mej myśli. Dźwignia, którą zaciągnął mi Kenny była zaplanowana, zaś sam wiedziałem jak się z niej wydostać. Znajdując się na brzuchu, postanowiłem podnieść swoje ciało na jednej ręce. Lewa była w zatrzasku, jednak prawa ta silniejsza była wolna. Zrównałem swą dłoń z matą, po czym używając przy tym całych swoich sił, uniosłem się na kilka bardzo ważnych centymetrów. Szybkim manewrem lekko się przekręciłem, po czym mój bark opadł na matę, przytrzymując mnie. Byłem o krok od wyjścia z zatrzasku, ból był niewiarygodnie ciężki do zniesienia, jednakże potrzebny abym mógł odnieść upragnione zwycięstwo. Znajdując się w pozycji bocznej* wyciągnąłem swą długą rękę, po czym umieściłem ją między udami oponenta i wykonałem szybkiego Roll Up'a, którym totalnie zaskoczyłem rywala, który puścił submission.

Wzorowałem się z tego ustawienia.

*Pozycja boczna.

Przerażony Kenny momentalnie odbił barki od maty, spoglądając na mnie. Najwidoczniej był zaskoczony całym zajściem, jednak to teraz ja miałem prawo do dalszego ruchu. Nasza walka, miała toczyć się jak gra w szachy. Dwóch zawodników i każdy z nim co kolejkę ma ruch, teraz była moja kolej! Arogant powstał na nogi i próbował pajacować, jednakże nie zwróciłem na niego nawet uwagi. W tej chwili nie interesowało mnie to, czy ma coś do powiedzenia, czy nie! Teraz liczyłem się tylko ja oraz Aion. Podszedłem do oponenta i spojrzałem w jego oczy, Omega od razu zaatakował mnie ciosem z zaciśniętej pięści prosto w mą twarz. Zdenerwowanie oraz niesamowita złość została rozpisana na mojej facjacie! Jego błąd, jego kurewski błąd- pomyślałem i wyprowadziłem trzykrotnie silniejsze uderzenie w jego krzywy już nos! Przeciwnik ukazał mi kilka kroków tańca czaczy, gdyż nie potrafił utrzymać się na nogach. Ale gdy tylko pojawił się tuż koło mnie, wyprowadziłem potężne uderzenie z kolanka w jego wątrobę! Nie myśląc dłużej, zwinnie objąłem jego kark, po czym jego głowa przywitała się z matą po akcji DDT. Teraz niech wie, że wyznawca greckiego boga powraca do pojedynku. Podniosłem się dość szybko i tego samego oczekiwałem od swojego rywala, jednak nie było tak kolorowo jak chciałem. Ten nieudacznik tak długo się gramolił, że odechciało mi się na niego czekać. Chwyciłem jego mokre, kręcone włosy i mocnym pociągnięciem ustawiłem go do pionu. Dziś miałem w planie miałem połamać szczękę tego jełopa, gdyż jego wykałaczka w mordzie strasznie mnie irytuję. Już nigdy więcej nie chcę jej ujrzeć w jego paszczy, dlatego wymierzyłem szybkiego i bolesnego European Uppercut. Jęk, który spowodowany był przez łamacz szczęki, ukoił mój niedosyt, lecz tylko na krótką chwilę. Gdyż nadal w głowie krążyła jedna myśl, którą miałem chęć zrealizować, a nawet musiałem. Nadal przed oczyma miałem widok tej jebanej wykałaczki, która miętolona jest przez jęzor tego "czyściciela". Zaskakująco wymierzyłem w jego podbródek okrutnego i potężnego Superkick'a. Mam nadzieję, że już nigdy nie ujrzę w jego ustach tego gówna.. Bo inaczej skończy się to dla niego źle, nawet mógłbym powiedzieć bardzo źle.