Wchodzę

Obłudnik, człowiek bez zasad, najgorszy materialista, a także fałszywy myśliciel. Mógłbym tak wymieniać w nieskończoność cechy Tommaso Ciampy, który należy do wąskiego grona, elity osób, panujących nad umysłami wszelakich, ciemnych mas. Jego zwolennicy nie mają swego zdania, oni muszą pokornie wsłuchiwać się w monolog swego mistrza. Istoty, trzymające w dłoniach kartki, to osoby omamione przez niego samego. Tylko porażka może coś zmienić w ich marnym żywocie... Jako najpotężniejszy wysłannik wiedzy, jestem w stanie powstrzymać niecne zamiary Blackheart'a.

Batalia się rozpoczyna, lecz nie rzucam się na rywala, pospiesznie wychodzę z ringu. Będąc tuż koło barykady, wyrywam jednemu ignorantowi białą kartkę, z mego szlafroku wyjmuję zapalniczkę. Wszystkie oczy są teraz zwrócone na mą personę, każdy teraz widzi, jak podpalam stronice. Ów papierek rzucam na podłogę, podziwiając, jak go pochłania płomień... Stojąc tak nad tym, rozkładam swe ręce i zaczynam krzyczeć wniebogłosy:

-Podążajcie za mną! Odrzucie kanciarską ideologię!

Daję do zrozumienia przeciwnikowi, iż nadciągam, aby go srogo ukarać... Wówczas wkraczam do wnętrza ringu, nie przewiduję jednej, upokarzającej mnie rzeczy. Ciampa wznosi ku górze swą kończynę i bezproblemowo trafia we mnie przepotężnym Superkickiem! Na arenie roznosi się głośny huknięcie, widzowie ucieszeni swym idolem, reagują wrzaskliwym popem. Brodaty mężczyzna rzuca się na mnie z pięściami, bez żadnych skrupułów bombarduje moje oblicze punchami. Potem znudzony dalszym obijaniem, bez namysłu sprowadza mnie na nogi, widocznie wykazuje gotowość do kolejnego manewru. Ale co się dzieje?! Hegemonia czarnego serca zostaję momentalnie zniszczona! Ratuję się z opresji uderzeniem z barku w jego podbrzusze (Standing Shoulder Thrust). Wkładam w to uderzenie jak najwięcej siły, chcę, żeby poczuł w sobie prawdziwy ból. Ponoć jest bezwzględnym twardzielem, nie czuje cierpienia. Jednak na tym nie zaprzestaję swej ofensywy, toteż mocno chwytam prawą rękę oponenta, aby z całej siły sprowadzić nią brodacza na deski (Single Arm DDT). Współzawodnik kurczowo się jej trzyma, zaciska zęby i syczy pod nosem z ambarasu. Możliwymi siłami stara się wrócić do walki, aby pokazać, że wciąż potrafi zaskoczyć. Wstając na nogi, wsłuchuję się okrzyki ciemnych mas. Palcem wskazuję na leżącego antagonistę:

-Powtarzam raz jeszcze: Wyrzućcie te idiotyczne karteczki! Ruszcie swe cztery litery i ruszajcie za mną! Razem odmienimy świat!

Widzowie wciąż nie mogą się przełamać, noszą na sobie kajdany niewoli, założone przez ich ulubieńca. Wyznają zasadę: To, co powie Tomasso Ciampa jest świętą prawdą! Lecz ja nie tracę nadziei, wierzę, iż jeśli zwyciężę, to większość ciemnot uczyni, do czego i zachęcam. Za mną kroczą tylko zwycięzcy... Wygrani co przełamali swe stereotypy...

Tommaso Ciampa, zawodnik trzymający w swych dłoniach losy dalszej kariery, cechował się paranoicznym oraz agresywnym stylem. Strach przed utratą długo budowanej pozycji, budził głęboko ukrytego potwora. Bestia, która nie cofnie się przed niczym, użyje każdego możliwego sposobu by utrzymać to na co latami pracował nie szczędząc przy tym w środkach. Ostatnie wydarzenia rzuciły nowe światło na postać Ciampy, rozpoczął drogę do odkupienia. Zakochany w sobie brodacz, stał w ringu mierząc dokładnie wzrokiem swojego dzisiejszego wroga, swój dzisiejszy koszmar, któremu musiał stawić czoła. Masując opuszkami obu dłoni skronie zaczął majaczyć, a piętno porażki z Pastorem odbiło się na psychice zawodnika.

- Bracia i siostry! Stwórca wystawił mnie na próbę, dziś rozpoczyna się moja droga krzyżowa. Ale z waszą pomocą na pewno się uda, przezwyciężyć pokusę.

Krzycząc niczym opętany Tommaso rzucił się w amoku z pięściami w stronę mistrza Wielkiej Brytanii.

- Bóg wybrał mnie! On wybrał mnie!

Wrzeszczał wchodząc w klincz z przeciwnikiem, dokładnie widać było zakłopotanie oraz strach Damiana. Myślał że będzie to kolejna zwyczajna walka, natomiast stanął naprzeciw swoim największym lękom. Odmieniony Ciampa napierał z coraz większym zaangażowaniem, po krótkiej przepychance, udało mu się sprowadzić Sandowa do narożnika. Tam kolejna zapora została przełamana, a atak prowadzony pod dowództwem Ciampy wydawał się być niepoczytalny. Pięści, nogi, nawet głowa poszła w ruch, znęcał się nad Damienem aż w końcu nie utracił tchu. Wówczas arbiter siłą odkleił Tommaso od mistrza. Były posterunkowy zignorował uwagi sędziego i po chwili znów okładał rywala, aż w końcu chwyciwszy go za kark przerzucił przez siebie Snap Suplexem. Jakby tego było mało, Ciampa wciąż trzymał głowę Damiena w klinczu. Wykorzystując całą swoją siłę, podniósł oponenta tylko po to by ponownie przerzucić go za siebie kolejnym Snap Suplexem, zaraz po nim jeszcze jeden.

- Panie przyjmij ofiarę z rąk moich!

Wykrzyczał rozdrażniony Tommaso składając ręce jak do modlitwy. Zauważył iż jego ofiara zaczyna się podnosić, wiedział też że lepszego momentu już nie będzie miał. Porywając się, wymierzył Damienowi potężnego Superkicka. Widząc swoje czyny, przetarł usta i zauważył krew na rękach. Zapach juchy spowodował przełamanie kolejnej bariery, Tommaso Ciampa z obłudnika i egoisty stał się psychologicznym zabójca.

Michael Cole: Porażka z Pastorem zmieniła Ciampe, w tym momencie powinien odbywać terapię, a nie walczyć z zawodnikami.
Renee Young: On ma rozdwojenie jaźni, raz myśli że jest Pastorem, a raz sobą. Wydaje mi się że to co teraz widzimy to twór właśnie takiego działania, właśnie poznaliśmy kolejną twarz Tommaso Ciampy.

Kevin - fajnie zacząłeś swój post i ładnie z tym popłynąłeś (w dobrym znaczeniu tego słowa), miałeś ciekawy pomysł, który realizowałeś do końca. Wszystko trzymało się kupy, ale jedyne do czego mogę się przyczepić, to bodajże dwie/trzy literówki, które w ogólnym rozrachunku nie zepsuły niczego, bo łatwo dało się domyślić, co chciałeś przekazać. Pomysł z karteczką na plus, i nie bardzo podobał mi się atak takiego kalibru jak Superkick na samym początku walki.

Rafi - ładnie, naprawdę ładnie. Od początku wykreowałeś agresywnego i brutalnego Ciampę, który nie cofnie się przed niczym i ja to czułem, czytając Twój post. Gimmickowo poleciałeś bardzo fajnie, za co na pewno wielki plus, walka jednostronna, ale jestem to w stanie zrozumieć ze względu na tę furię, którą wyładować musiał Ciampa. Bardzo fajny post.

Ja swój głos oddam na Tomasso Ciampę, ponieważ post bardziej przypadł mi do gustu jeśli chodzi o treść. Czułem tego agresywnego Ciampę, który żąda juchy i tę juchę przelał na swych pięściach. Co nie zmienia faktu, że Kevin był równie dobry. Brawo, naprawdę ładne posty.

*Reklamy*

Wracając po reklamach Tommaso Ciampa pastwił się nad przeciwnikiem. Obijając go w narożniku, przechodził powoli w drugą część ustalonego planu, a mianowicie mając w ręku mistrza Wielkiej Brytanii zmuszonego do posłuszeństwa, postanowił wykorzystać szansę i wbić go w matę solidnym Over the Shoulder Belly-to-Back Piledriver, po którym miał nadzieje skończyć walkę. Od razu, gdy tylko Sandow przytulił matę Psychopatyczny Zabójca rzucił się do przypięcia, a arbiter w kraciastej koszuli, zaczął głośno odliczać i klepać przy tym w matę... 1... 2... KICK OUT! Ciampa nie mógł w to uwierzyć, ale takie był fakty Damien Sandow wciąż miał w sobie iskrę nadziei iż uda mu się przetrwać.

*Reklamy*

Znów jesteśmy po reklamach, gdzie były generalny menadżer znęcał się nad rywalem. Gdy całkowicie ośmieszył Damiena, ten w końcu zdołał się na tyle ocknąć by w trakcie wykonywanego przez Ciampe slapa całkowicie odmienić bieg tego pojedynku. Szaleńczym spojrzeniem Sandow obdarował Tommaso, zaczynając być odpornym na każdą próbę uderzenia swojej persony. W końcu nie wytrzymał, powalił Ciampe dwoma clotheslinemi i gdy w udało mu się ukrócić zapędy powracającego na dobre czarnego serca, chwycił go za głowę i w wykonał Reverse STO. Wydawało się że od razu przejdzie do liczenia, jednak ten świadomie przekręcił przeciwnika by ułatwić mu podniesienie się. Wtedy do dzieła ruszył mistrz Zjednoczonego Królestwa, który powoli odzyskiwał w oczach fanów jakikolwiek szacunek i wykonał przepiękny Curb stomp, lecz to nie był koniec. Bezczynność powracającego Ciampy, wzbudzała ukryte zwierzęce, psychiczne pragnienia, dlatego długo nieczekając pomógł wstać Tommaso i przepięknie wykonał Silencer. Tym razem od razu rzucił się do przypięcia, a arbiter momentalnie to uczynił... 1... KICK OUT! TO NIEMOŻLIWE! CIAMPA ODKLEPAŁ PO JEDNEJ Z AKCJI KOŃCZĄCYCH SWEGO PRZECIWNIKA! Publiczność jak i sam Damien Sandow byli w szoku widząc co właśnie się stało.

*Reklamy*

Widząc kolejną reklamę KFC mam ochotę zwymiotować! A tak wracając do walki, w ringu obaj zawodnicy powoli się podnosili. Tommaso mocno korzystał z pomocy lin, Sandow panicznie trzymał się sędziego. Jednak gdy wszyscy zamieszani doszli już do równi sił, zaczęli obijać się na przemian punchami. Z tej możliwości przejęcia inicjatywy skorzystał Ciampa, uchyliwszy się przed atakiem ze strony Sandowa, Tommaso momentalnie wykonał Project Ciampa, po czym momentalnie przeszedł do liczenia... 1... 2... KICK OUT! CO TU SIĘ DZIEJE? DAMIEN SANDOW ODKOPUJE FINISHERA TOMMASO CIAMPY! Zdegustowany oraz lekko zszokowany Tommaso Ciampa wziął głęboki oddech i wycofał się w narożnik. Odchodząc jeszcze lekceważąco opluł Damiena w twarz mówiąc mu ze, przy nim ten jest nikim, a jego pas jest tylko dziecinną zabawką.  Widząc że Sandow się podnosi Ciampa wybił się z miejsca i wykonał High Knee, nie chciał powtórki z rozrywki, dlatego od razu ustawił rywala w klęczącej pozycji i ponownie wykonał High Knee. Tym razem to musiał być koniec, Ciampa rzucił się na ciało rywala licząc iż tym razem uda mu się zakończyć pojedynek.... 1... 2... 3.... W końcu, po trzech P O T Ę Ż N Y C H finisherach Tommaso Ciampa wyszedł zwycięsko w walce z aktualnym mistrzem Wielkiej Brytanii.

Czas trwania pojedynku: 22 minuty.
Ocena: ****
(Bardzo dobra walka w wykonaniu tych panów, należy pochwalić Sandowa za świetne wczucie się w postać mistrza, który jednak potrafi walczyć z najlepszymi. Ciampa wygrywa i buduje tym samym swój jakże solidny powrót pokazując iż porażka na PPV była tylko przypadkiem, a Damien tak naprawdę tylko zyskał na tej porażce. Ciampa potrzebował aż trzech finisherów by pokonać Sandowa. Ocena za świetną chemię oraz prowadzenie obydwu postaci. Myślałem że walka skończy się interwencją Gargano, lecz tutaj organizacja wybrnęła świetnie bookując taką, a nie inną końcówkę.)