Na arenie rozbrzmiewa "This Fire Burns", a na stage'u pojawia się nie kto inny, tylko najlepszy syn miasta Chicago, jedyny i niepowtarzalny - CM Punk. Pewnym krokiem zmierza do ringu. Już w środku kwadratowego pierścienia wykonuje swój słynny taunt ze skrzyżowaniem pięści na klatce piersiowej, co spotkało się z niezadowoleniem publiczności.

Ostatnio edytowany przez Szelton (2018-07-05 22:19:54)

To lecimy z tematem.
Kto ładniej na 600 słówek!!!

Tydzień temu kolejny śmiałek poległ w starciu z potęgą idei Straight Edge. Wydaje się więc, że po ostatnich zawirowaniach w końcu odnalazłem właściwą drogę, którą powinienem podążać w celu dojścia na sam szczyt federacji. Dzisiaj spotkało mnie natomiast nie lada zadanie - przyszło mi zmierzyć się z człowiekiem władzy, Tomasso Ciampą. Na pierwszy rzut oka można stwierdzić, że przebiegła z niego szuja. Przynależność do "Authority" czyniła go jeszcze bardziej niebezpiecznym. Patrzyłem niepewnie w oczy dzisiejszego oponenta, próbując jakby wyczytać jego zamiary. Czy jest jakiś sens podejmować rękawicę przeciwko takiemu nikczemnikowi? Wiedząc, że w każdej chwili może wparować na arenę nieproszony gość w postaci Triple H'a i ogłosić jego zwycięstwo? Taki natłok myśli zaprzątał mi wówczas głowę. Wtedy też przypomniałem sobie po co tutaj jestem i jaka przyświeca mi idea. Równie dobrze ktoś może zapytać: po co zadaję sobie taki trud i poświęcam czas głosząc dobrą nowinę o czystym stylu życia - przecież większość i tak będzie dalej podążać swoją ścieżką zgubienia. Gra jest jednak warta świeczki, choćby jeden człowiek, choćby jedna dusza nawrócona na tą właściwą ideologię i ocalona przed potępieniem jest warta tego całego zachodu.

Tak zmotywowany zdecydowałem się podjąć próbę pokonania dzisiejszego przeciwnika. W dalszym ciągu pozostawałem w kontakcie wzrokowym z Tomasso Ciampą, próbując coś wyczytać z jego oczu. Widziałem w nich jednak całkowitą pustkę... Gdy sędzia dał sygnał do rozpoczęcia starcia ostrożnie podchodziłem w stronę rywala. Pokonując kolejne metry w ringu starałem się trzymać dystans, gdyż nie wiedziałem czego mogę się spodziewać po przeciwniku. Bacznie obserwowałem jego dalsze poczynania okrążając ring. W końcu zdecydowałem się podejść bliżej niego i zasygnalizowałem wejście w zwarcie. Wystawiłem rękę tak, żeby Tomasso ją chwycił, pokazując jak chcę zacząć walkę siłową. Ten sprytny ruch z mojej strony całkowicie odwrócił uwagę Ciampy, który całą swoją koncentrację poświęcił na prawidłowe wejście ze mną w klincz. Nie spodziewał się jakkolwiek, że wtedy zaskoczę go kilkoma mocnymi low kickami. Kontynuowałem kombinację niskich kopnięć w swoim stylu, którą zakończyłem energicznym Spinning Heel Kickiem!

Akt pierwszy dzisiejszego przedstawienia za nami. "Blackheart" okazał się nie taki straszny, jak się mogło wydawać. Okazał się być zwykłym śmiertelnikiem. Porzuciłem ostrożność i szacunek do rywala na rzecz pogardy względem niego. Szarpiąc go za ucho, niczym małego chłopca, zmusiłem do powstania, a dwoma nonszalanckimi punchami w twarz próbowałem nieco go ocucić. Poczułem się wtedy niezwykle pewnie. Podniosłem wysoko pieść w górę na znak triumfu mojego i mojej ideologii. Publiczności, rzecz jasna, się to nie podobało. Z przyjemnością wsłuchiwałem się w ich buczenie, spoglądając wzrokiem po całej arenie, aż zapomniałem o moim dzisiejszym antagoniście. Ten łotr jednak szybko o sobie przypomniał! Otrzymałem dwa silne punche w korpus, po których aż zgięło mnie z bólu, a następnie zostałem obalony na matę przy pomocy German Suplexu!

Nieprawdopodobne! Ten podły gad śmiał mnie ukąsić! Znów zgubiła mnie pycha! Dostałem nauczkę, w przyszłości postaram się nie popełnić tego błędu. Teraz musiałem jednak ponieść tego konsekwencje. Leżałem obolały na macie, a Ciampa kontynuował natarcie. Deptał mnie na oślep za pomocą stompów. Mając szczerze dość tej sytuacji szybko zebrałem się w sobie i zdołałem przeturlać na bok, a chwilę potem spróbowałem wstać. Tomasso błyskawicznie dopadł do mnie z nawałnicą punchów. Starałem się trzymać gardę i w kontrataku również próbowałem wymierzać uderzenia pięścią. Wywiązała się z tego ciekawa wymiana, którą publiczność obserwowała z zapartym tchem. Ciosy zadawaliśmy sobie jeden za drugim, za każdym razem przy sporych okrzykach publiki. W końcu udało mi się zdobyć przewagę i przepchnąłem go na liny ringowe. Następnie oczekiwałem aż Ciampa wróci odbity od lin, a gdy tak się stało wykonałem Tilt-A-Whirl Backbreaker!

Opierając się o narożnik starałem się dojść do siebie. Patrząc na zwijającego się z bólu "Blackheart'a" usiłowałem obmyślić plan na dalszą część pojedynku. Wiedziałem, że w ciągu krótkiej chwili sytuacja może zmienić się jak w kalejdoskopie. W tamtym jednak momencie to ja byłem górą...

Rafi tym razem się nie przyłożyłeś językowo. Twój post czyta się tak trochę dziwnie, jakby wkradło sie tam nieco niestaranności, jakby pisany był z telefonu, byle oddać. Na pewno nie czytałeś przed wstawieniem, co zawsze wszystkim powtarzasz, że powinni to robić. Mimo wszystko post nie jest zły, z fajnym pomysłem tylko nie jestem pewny co do wyliczenia sędziego przed gongiem.

W przypadku Szeltona post nie jest perfekcyjny, ale jest naprawdę solidny, bardzo płynny i przyjemny w odbiorze. Dobry wstęp, dobry opis walki i solidnie językowo, wszystko ładne i czytelne. Tak trzymaj.

Uczciwie mogę przuznać swój punkt Szeltonowi, gratulacje.

***

Wracamy na Raw po przerwie reklamowej. CM Punk zdołał osiągnąć przewagę i kontynuował dominację nad rywalem. Po wykonanych kilku akcjach na Ciampie "Straight Edge Savior" ewidentnie nie zamierzał poprzestać. Tomasso otrzymał dwa punche w twarz, po czym został wyniesiony w górę i mocno ciśnięty o matę! Falcon Arrow wykonany! Od razu widzieliśmy próbę przypięcia! "Blackheart" jednak bez większych problemów poderwał swój bark po dwóch klepnięciach arbitra o matę. Jeszcze nie przyszedł czas na zakończenie pojedynku. Tomasso nie dawał za wygraną i ponownie usiłował wstać. Punk nie zamierzał mu oddawać inicjatywy. CM znów zadał cios pięścią w twarz antagonisty, a następnie przeszedł do założenia Wrist Lock'u. Uderzył kilkukrotnie łokciem w wystawione ramie Ciampy, a potem kontynuował osłabianie górnej kończyny. W dalszym ciągu uderzał w jego rękę, wykręcał ją, a nawet próbował tak jakby wyrwać. Tomasso odczuwał okropny ból, ale teraz nie mógł z tym nic zrobić, tylko bezradnie się szamotać. Punk zadał jeszcze dwa wrist lock kicki w okolice brzucha, a następnie wykonał Arm Trap Swinging Neckbreaker. "Blackheart" został znowu sprowadzony do parteru. Zapaśnik z Chicago błyskawicznie odbił się od lin, a w drodze powrotnej zaaplikował Knee Drop! Później po raz kolejny spróbował przypięcia! Niestety nic z tego! Wciąż było to za mało na komisarza rosteru Raw. Przywódca ruchu straight edge poprawił swoje długie włosy obmyślając nad dalszą strategią. Punk pomógł wstać rywalowi, a następnie znów zaczął osłabiać jego rękę, którą wykręcił mu za plecami w słynny Hammerlock, lub też Devil lock. Chwilę później CM obalił go Clothesline'm, wykonując tym samym Pepsi Twist! O dziwo nie zrobiło to dużego wrażenia na Ciampie, który szybko się pozbierał i zaczął się podnosić. "Straight Edge Savior" widząc taki obrót sprawy momentalnie ruszył niezwłocznie w stronę lin i wskoczył na nie. Odbity od nich nabrał niebywałego pędu w powietrzu i wykonał Springboard Crossbody! Ach nie! Komisarz Raw złapał w locie CM Punka i na jego twarzy zaistniał psychopatyczny uśmieszek. Jak można się domyślić, nie zwiastowało to niczego dobrego! "Blackheart" wyniósł rywala na swoje barki, a następnie potężnie nim huknął o matę wykonując jednocześnie Death Valley Driver! Niebywały zwrot akcji! Teraz to sam Tomasso przystąpił do przypięcia, lecz na jednym klepnięciu liczenie sędziego się skończyło. CM poddenerwowany tym faktem natychmiast się zerwał na równe nogi i rzucił się na Ciampę. Obaj panowie weszli w klincz. Po chwili wzajemnego siłowania silniejszy był naczelny komisarz rosteru Raw, który początkowo headlockiem zdominował rywala, a następnie po zadaniu punchu w twarz umieścił go sobie w clutchu pod powerbomb. Nie czekając dłużej łysy brodacz wyniósł przeciwnika wysoko, w górę, a następnie cisnął nim z całej siły w narożnik! Release Powerbomb wykonany! Punk zmęczony osiadł w narożniku. Na twarzy Tomasso znów zagościł psychopatyczny uśmiech. Wydawało się, że chce on odpłacić się Punkowi pięknym za nadobne za wcześniejsze ciosy i akcje. Ze średniego rozbiegu komisarz Raw poczęstował dzisiejszego oponenta Dropkickiem, którym mocno wbił CM'a w narożnik! Nie trzeba było jednak długo czekać na kolejny ruch, ze strony Ciampy - bezzwłocznie odwrócił się ponownie twarzą do rywala i sprowadził go na ziemię kopnięciem Step-Up Enzuigiri! Chwilkę później zobaczyliśmy ponowną próbę pinu. "Blackheart" nie mógł jednak jeszcze cieszyć się ze zwycięstwa, gdyż zapaśnik z Chicago został odliczony do dwóch, a następnie podniósł bark! Tomasso spokojnym krokiem udał się do narożnika i opierając się o liny oczekiwał aż "Straight Edge Savior" się podniesie. Gdy tak się stało znów sprowadził rywala na matę za pomocą Kotaro Krushera! Ciampa wtedy czuł się bardzo pewnie. Zapomniał już, o tym, że jeszcze kilka, kilkanaście minut temu był zdominowany przez oponenta. Brodaty komisarz Raw spokojnym krokiem wspiął się na narożnik i tauntem zasygnalizował akcję podwyższonego ryzyka. Obserwował spokojnym wzrokiem jak nadzieja Chicago leży na plecach. Wyskoczył w górę z zamiarem wykonania Diving Elbow Dropu i... nie było nikogo w domu! "Blackheart" zarył ze sporym impetem w deski ringowe, a Punk zdołał sprytnie się odsunąć. W dalszym ciągu odczuwał poprzednie akcje, więc oparł się tylko o gumowe liny ringowe i przy ich pomocy spróbował się podnieść. Wściekły Ciampa ruszył na swojego rywala. Niespodziewanie jednak otrzymał od Punka gut kick w brzuch, a następnie został poczęstowany akcją Welcome to Chicago, Motherfucker! Double Underhook Backbreaker znikąd w wykonaniu CM'a z całą pewnością nie tylko zaskoczył Tomasso, ale też zadał mu sporo bólu. Punk z trudem oddychając stuknął palcem w nadgarstek, tak jakby szukając zegarka, a następnie przyłożył obie dłonie do polika sygnalizując, że już pora na dobranoc. Punk w skupieniu oczekiwał na to, aż jego antagonista wstanie. Ciampa z trudem się podnosił, a jego nogi wyraźnie się plątały. W kluczowym momencie chicagowski wrestler wniósł przeciwnika na swoje barki z zamiarem wykonania Go To Sleep! Już go miał zrzucić na swoje kolano i zakończyć walkę, ale... Tomasso zaczął się strasznie wierzgać, dodatkowo uderzając łokciem na ślepo. To spowodowało, że przywódca straight edge nie dał rady utrzymać na barkach brodatego komisarza Raw, który ześlizgnął się i zeskoczył na równe nogi. Wtedy też Ciampa ostatkiem sił ruszył w stronę lin ringowych, od których się odbił. Ruszył na CM'a z zamiarem wykonania Clothesline'u i gdy już wyciągał ramię... padł na matę niczym rażony piorunem! Publiczność aż wstrzymała oddech z wrażenia. Roundhouse Kick wykonany! Punk ostatkiem sił zdołał jeszcze założyć dźwignię na osłabianej wcześniej ręce rywala. "Straight Edge Savior" mocno trzymał zapięty Anaconda Vise, a Tomasso przestał kontaktować. Sędzia trzykrotnie podniósł dłoń Ciampy, która za każdym razem bezwiednie opadała na matę! Arbiter nakazał uderzyć w gong, gdyż "Blackheart" był niezdolny do walki! Zwycięzcą okazał się być CM Punk!