"HALLELUJAH!"

Chyba każda ciemna jednostka wyczekiwała niecierpliwie to starcie, które zadecyduje czy zostanę zrzucony z tronu mistrza lub pozostanę na nim z wielką łatwością, pokonując swego rywala. Kane to zwykły prostak z pustym łbem, który uważa się za nie, wiadomo kogo, każdy porządny człowiek się z tym zgodzi. Po prostu swym brutalnym zachowaniem prosi się o wymierzenie mu porządnej lekcji, którą popamięta na bardzo długo... Walka już się zaczęła, pewny siebie wybiegłem ze swojego narożnika, zaczynając okrążać mego przeciwnika. Już po paru okrążeniach wokół wielkiego czerwonego potwora ten zaczął się mieszać, gwałtownie się chwiał, próbując odzyskać równowagę. Wykorzystując okazje, podszedłem do niego i wyprowadziłem silnego kopa w jego jądra (um.dodger)! Ignorant natychmiast skulił się w pół, trzymając się za czułe miejsce, toteż trzeba działać. Wycofałem się w tył, następnie dość szybkim tempem do niego podbiłem i wykonałem fantastyczny corkscrew neckbreaker! Ależ perfekcyjnie wykonany, niestety ignorantom z widowni się nie spodobał... Z szyderczym uśmiechem na twarzy zwróciłem się w ich kierunku i zacząłem na każdy możliwy sposób, wskazywać na siebie jako najlepszego czempiona w historii tego biznesu. Widzowie w odpowiedzi na moje wołanie do wiernego dopingu mojej osoby zaczęli głośno buczeć co, było dla nich typowym odruchem, w końcu byli najgorszymi jednostkami tego świata... Silence! Głośno zawołałem do publiczności, która wciąż się nie uspokoiła, to było jednak nie eleganckie zachowanie z ich strony. Niestety będąc odwrócony plecami do pretendenta, nie przewidziałem, iż tak szybko uniesie się do pionu. Próbował mnie zaatakować, jednak wystarczył zwinny unik, po którym zaszedłem kane'a od tyłu. Odwrócił się nieświadomy albo nawet z brakiem wiedzy i zainkasował dropkick, powalający go na kolana. Lekko zdziwiony dorzuciłem kilka, otumaniając ciosów w jego czerep, troszeczkę podnosząc go na kończyny. Kiedy stał osłabiony na nogach, wystarczył jeden, solidnych cios z barku w jego korpus, aby całkowicie upadł na deski (standing shoulder thruts). Takim oto akcentem witamy wielkiego czerwonego potwora w szkole zbawcy mas nieczystych. Wiedz kane, że to dopiero początek!


*edit: błąd.

Ostatnio edytowany przez Korvin. (2015-01-16 18:48:03)

Kane wciąż stał skulony po silnym uderzeniu z barku w jego brzuch, próbując jakoś powrócić do czynnej walki. W międzyczasie zdążyłem odbić się od sprężystych lin i powalić mego rywala efektownym kitchen sink'iem! Wielki czerwony potwór pod wpływem obezwładnienia z hukiem zawitał na macie, aby potem zostać zasypanym serią stompów, zakończone curb stompem w jego plecy. Na koniec, wziąłem szybki rozbieg i dorzuciłem od siebie w czerep oponenta leaping knee drop.

Obezwładniony rywal wciąż spoczywał na ringowych deskach... Nie mogąc zaprzepaścić takiej okazji, ponownie obiłem go solidnymi stompami. Siłą przeciągnąłem go na środek ringu, po raz kolejny zaatakowałem go licznymi stompami, po których zapiałem royal arch.

Tak wygląda dźwignia - http://i60.tinypic.com/2wp2syu.png
________________________________

Makabryczne rozpoczęcie starcia rozwścieczyło jedynie Wielkiego Czerwonego Potwora. Choć ból był przeogromny, Demon był jeszcze w stanie odeprzeć nie jeden atak. Po lewej stronie Kane'a była lewa noga Damiena, nie było to dobry kierunek. Potwór rozprostowawszy swe ręce, zrobił dość dużą przerwę pomiędzy podłożem a klatką piersiową. Głowę swoją on podkulił po czym puścił ręce i wykonał obrót do tyłu obok prawej kończyny Sandowa. Mistrz nie spodziewał się takowego obrotu spraw co spowodowało całkowite puszczenie dźwigni. Sposób ze zrobieniem przekombinowanego fikołka był udany. Kane wraca do gry!

Prymitywne zachowanie, krzyki oraz niewłaściwie obrana ścieżka w nędznym żywocie ciemnych mas... To była dla mnie codzienność, już się przyzwyczaiłem do jednostek nieczystych... I tak też było w obecnym momencie. Jednakże nie chodziło mi o tych ignorantów, ale o ich wysłannika, człowieka, który stanął do walki o ten tytuł. Gdzie on się podziewał? Czyżby strach zapanował nad jego ciałem i uciekł w popłochu, aby zregenerować siły oraz zmówić modły do swego ojca, błagając o pomoc? Zadawałem sobie te pytania, niepewnie rozglądając się po publiczności, chwilę później powróciłem na nogi, krążąc po śnieżnobiałej macie areny. Moją uwagę przykuł właśnie on... Demon spoczywał za ringiem, próbując powrócić do dalszego starcia. Zbliżyłem się do niego, spojrzałem swymi mądrymi oczyma i wybuchłem głośnym śmiechem. Kane był wtedy żałosny, bezradny, nie potrafił pokonać swych słabości, które pojawiły się podczas walki przeciwko mojej personie. Czułem, że walka zbliża się ku końcowi i mistrz pozostanie w posiadaniu złotego tytułu...

Obaj piszecie strasznie podniośle, co dla niektórych może być słabsze w odbiorze (w tym dla mnie). Ale jako że Kane jest postacią taką bardziej mistyczną i demoniczną, to u niego można przymknąć na to oko. Ostatecznie - przeczytałem Wasze posty dwukrotnie i, jak dla mnie, dalej leci Big Red Monster!