Ostatnio edytowany przez Hikariasz (2014-09-24 18:47:03)

To Sedol ma wejść, taka wola Axrona.

Kilka dni temu na mej twarzy zawitała euforia, bowiem pasy Tag Team zdobyłem, czy dziś na mej twarzy znów uśmiech się zjawi? Najwyższy czas się przekonać. Znak arbitrowi dałem, że gotowy do walki jestem, techniczny w gong uderzył, co oficjalnie potyczkę zaczęło. Wzrok wlepiłem na antagonistę, po chwili ruszyłem w stronę jego mości, po to by ostatecznie otwartą ręką w policzek oberwał. Zdesperowany uderzeniem, chciał chwycić mnie rękoma, lecz zwinniejszy się okazałem, schyliłem się, po to by za łeb go złapać ostatecznie wykonując Headlock Takedown. Dinero po raz pierwszy z matą ringu się przywitał, lecz na pewno nie ostatni. Za wcześnie jest by przesadzić wynik, lecz w obecnej chwili to ja jestem guru. Za włosy gbura złapałem, by rzec mu słówka do uszka.
"Czy ty rozumiesz z kim walczysz? Przed tobą stoi, mistrz, lecz nie lękaj się za chwilę twe bóle ulegną, przegrasz.."
Ów słowa wypowiedziane z pewnością wystraszyły ofiarę, lecz nie na tyle, by pozbawić go chęci do dalszego prowadzenia batalii. Więc, by spełnić mu ból kopnąłem go w brzuch, co dobiło dzisiejszego nemezis. W owej chwili w ringu to ja jestem monarchą, a D'Angelo zwykłym wieśniakiem walczącym o jakiekolwiek prawa, lecz skazany został. Egzekucja dnia dzisiejszego nastąpi, ale ostatnie słowa dam mu wypowiedzieć, gdyż zabawa będzie większa. Za włosy rywala ku górze uniosłem, jego głowę pomiędzy me nogi schowałem, uniosłem go wysoko, by ostatecznie zderzył się z maty czeluściami(Powerbomb). Gdy przeciwnik z ringiem się zderzył dźwięki wywołane bólem wyjąkał, co sprawiło radość mi i władcy Azraelowi.
"Zginiesz w Tartarze, przykre, lecz prawdziwe, szykuj się.."
Z pewnością wroga, przestraszyłem, jeśli dalej tak będzie, zwycięstwo nastanie szybko, przez co bilans zwycięstw sobie polepszę, lecz i Bogowi dam kolejną ofiarę. Więc by przyspieszyć wiktorię, rywala za kończyny złapałem do lin przeciągnąłem, przez co skakać z furią na jego ciało zacząłem, by ostatecznie zakończyć tę akcję wyskokiem i zgnieceniem(Stomp Flurry/Senton Combo).

Byłem rozjuszony i gotowy na dalszą walkę. Poczęstowałem mojego oponenta dynamiczną serią stompów skierowanych na jego korpus, a następnie podniósłszy go, skierowałem do narożnika za pomocą potężnego irish whipa. Nie zastanawiałem się - potężnym ciosem z prawej ręki wbiłem przeciwnika w róg ringu. Corner Clothesline nie posłał przeciwnika na deski, toteż od razu chwyciłem go i wyniosłem pod Snake Eyes, i ową akcję wykonałem z dużym impetem. To także nie położyło go na ringową matę, więc musiałem wziąć się za bardziej radykalne środki. Oszołomiony przeciwnik ustał na środku ringu, dlatego też odbiłem się od przeciwnych lin i pomknąłem w jego stronę, wyskakując zaraz przed nim i trącając go swoim prawym barkiem. Flying Shoulderblock spełnił swoje zadanie, albowiem wytrącony z równowagi przeciwnik ulokował się na śnieżnobiałej macie. Po tym wszystkim jedynie wzniosłem do góry rękę w geście pełnej dominacji nad moim rywalem.

Podniosłem się z ringowej maty i od razu uniemożliwiłem próbę podniesienia się mojego rywala knee strikem. Następnie sam postawiłem go na nogi i zafundowałem mu gut kicka wymierzonego w podbrzusze. Jimmy zgiął się w pół, a ja złapałem go do odpowiedniej pozycji i wykonałem akcję jednego z byłych mistrzów WWE - Pepsi Twist! Spróbowałem przypięcia, lecz skończyło się na dwóch klepnięciach maty sędziego, co rozjuszyło mnie jeszcze bardziej. Wstając, podniosłem także i mojego oponenta, i skarciłem go serią uderzeń z pięści, a następnie zaaplikowałem kolejnego już gut kicka, dzięki któremu wyniosłem Jacobsa do odpowiedniego uchwytu, a następnie niemalże przygwoździłem jego głowę do maty ringowej. Cradle DDT connected! Face first! To musiało zaboleć połówkę mistrzowskiego duetu. To nie było jednak wszystko co miałem dla niego do zaoferowania. Czas było na akcję z przeogromnym impetem. Postawiłem rywala do pionu i irish whipem posłałem go do pobliskiego narożnika. Następnie wyniosłem go na zwieńczenie najwyższych lin i sam wszedłem na zwieńczenie lin środkowych, aby przechwycić go do odpowiedniej pozycji i rzucić przez siebie na matę! OMG! Superplex! Mając na uwadze skończenie tego jednostronnego pojedynku, rzuciłem się do desperackiego przypięcia!

Niestety nic. Dalej Hik

OH MY GOD! Po kolejnej sukcesywnej akcji podniosłem się i ustawiłem się nisko na nogach, wpatrując się dziko w przeciwnika. Gdy Jimmy wstał, pomknął w jego kierunku i wbiłem się w niego niczym dzida. Spear connected! Przysiadłem na przeciwniku, częstując go siarczystą serią punchy. Wstałem, tym samym stawiając mego oponenta na nogi. Wtem zgiąłem go w pół kopnięciem w podbrzusze. Ująwszy jego prawą rękę, wykonałem Armbreakera. Przeciwnik niefartownie wylądowałem zaraz przy pobliskim narożniku, co byłem w stanie wykorzystać w sposób niemal perfekcyjny. Energicznie wstając, podszedłem do ów rogu ringu i złapałem dwie z najwyższych lin ringowych. Wybiłem się w powietrze, po chwili puszczając się lin i lądując na oponencie łokciem wymierzonym wprost w jego klatkę piersiową, z której wydał się głuchy okrzyk bólu. *SM* Outer Limitz Elbow zwiastował koniec, który był już naprawdę blisko. Podniósłszy się, wpatrywałem się w rywala z agresją wymalowaną na mojej twarzy.