Hala wypełniona po brzegi! Kibice szaleją na swoich miejscach. Każdy marzy, by występować przy tak energicznej publice, przy publice, która sama wkręca się w walkę i dopinguje swoich ulubieńców. Niektórzy marzą o tym, ale muszą zadowolić się kilkoma osobami usadzonymi na drewnianych krzesłach przy ringu, ale nie zawodnik federacji nWU! Emocje udzielały się i mi, wszystko we mnie buzowało przed wejściem, bo ta walka to następna okazja na pokazanie, że ma się to coś, by być wielką gwiazdą! W końcu nadszedł ten moment. Publiczność nieco przycichła, bo usłyszała znajomą muzykę na arenie...



... "FLESH IT OUT". Chwilowy spokój momentalnie został zastąpiony ogromnym popem! Ja słysząc to nie mogłem pozostać obojętny i szybko wybiegłem na rampę! Emocję udzieliły mi się momentalnie przez co zacząłem niekontrolowanie wymachiwać rękoma, następnie nogom i zakończyłem to wszystko obrotem, wyglądało dziwnie, ale ta rozgrzana publiczność na dzisiejszej tygodniówce robi swoje.



Następnie powoli ruszyłem już w stronę ringu, po drodze przybiłem parę piątek z kibicami, by następnie skręcić w lewo i wbiec już po schodkach na ring. Na apronie spojrzałem jeszcze raz na publiczność, po czym schylając się pod pierwszą od góry liną dostałem się na ring. To jednak nie koniec, bo nadszedł czas na to na co wszyscy czekali, wskoczyłem bowiem jeszcze na narożnik gdzie powitał całą arenę, następnie zeskoczyłem i podskakując z nogi na nogę oczekiwałem na rozpoczęcie walki.

Dźwięk hartowanej stali momentalnie rozległ się po arenie. Był to znak na, który wyczekuje każdy stojący w ringu zawodnik, by móc rzucić się agresywnie na swego przeciwnika tak jak drapieżca na swoją zwierzynę. Dzisiaj jednak żaden z nas nie rzucił się na tego drugiego. Przez moment stałem jeszcze w swoim narożniku gdzie przyglądałem się mojemu oponentowi. Sekundy upływały, aż wreszcie Montel uniósł rękę w górę co było jasnym sygnałem do wejścia z nim w klincz. Lustracja mego przeciwnika pozwoliła mi postawić diagnozę, że wejście z zawodnikiem o takich gabarytach byłoby głupotą. Obmyśliłem więc plan. Mój antagonista zaczął się niecierpliwić co sygnalizował przez notoryczne poruszanie palcami swej uniesionej prawicy. Wreszcie uniosłem i swą lewą dłoń, złączyłem ją z ręką rywala, następnie dołączyłem i drugą, ale tylko po to, by chwilowy klincz zamienić w Arm Drag! Przeciwnik zaliczył dzisiaj pierwszy raz matę, a moją twarz spowił uśmiech. Początek był dla mnie udany, ale nie rzuciłem się dziko na rywala. Pozwoliłem mu wstać, ale tylko po to, by momentalnie przejąć jego lewą rękę i posłać Irish Whipem na liny. MVP momentalnie odbił się od nich, ruszył w moim kierunku, ale wtedy ściąłem go z nóg potężnym Big Bootem. Jego potężne ciało uderzyło z impetem w matę w kwadratowym pierścieniu, a ja miałem kolejne powody do zadowolenia. Teraz mając już bieg walki pod kontrolą postanowiłem ruszyć za ciosem. Nie dałem Montelowi szansy na odpoczynek, złapałem za jego głowę i pomogłem wstać. Wtedy jednak pochwyciłem jego dłoń i kolejnym Irish Whipem posłałem Amerykanina do narożnika. Momentalnie potrząsnąłem głową, by pokazać jak jestem obecnie naładowany energią i ruszyłem na przeciwnika, a wszystko po to, by go złapać i wykonać na nim... Monkey Flip. Oponent po dłuższym locie wylądował na samym środku maty. To było idealne miejsce na przeprowadzenie kolejnej ofensywy. Zaraz po tym jak wstałem, nabiegłem na pobliskie liny, odbiłem się od nich, a to wszystko po to, by wykonać Baseball Slide. Szybko powstałem, a na nadal leżącym Mr. 305 zaaplikowałem Face Stomp. Póki co wszystko szło po mojej myśli, teraz nadszedł czas na obmyślenie dalszego planu działania.


--------------
342 słowa według http://ile.liter.pl/slow.html

To ja rozdawałem karty, więc to ja posiadałem obecnie w rękawie cały arsenał asów. Mój rywal zaś leżał obecnie na macie i widocznie nie miał nawet jednej pary. Musiałem to wykorzystywać, nie wiadomo kiedy będę miał takie kolejne dobre rozdanie. Stałem cały czas w narożniku i obmyślałem plan rozgrywki. Mój rywal zaczynał powoli wstawać więc to ja ruszyłem na niego z impetem i powaliłem Clotheslinem! Rywal padł po raz kolejny na matę, a ja ruszyłem w kierunku lin. Nabiegłem na nie, odbiegłem się od nich i momentalnie po chwili ruszyłem w kierunku Montela, a to wszystko po to, by wykonać przepiękny Running Shooting Star Press. MVP odczuł ten efektowny, ale i efektywny spot. Byłem na fali, a falą tą był na pewno doping kibiców, który pozwolił mi płynąć dalej. Szybko więc dosięgnąłem prawej dłoni rywala, a to wszystko po to, by momentalnie przejść za jego plecy i zaaplikować Hangman's Neckbreaker! Kark został pogruchotany, a ja wciąż miałem swoją chwilę. Korzystając oczywiście z tej okazji momentalnie wykonałem jeszcze na podnoszącym się przeciwniku DDT. Kibice cały czas wspierają moją osobę głośnymi okrzykami "Seth, Seth" za co odpłaciłem im się poprzez pokazanie palcem sektora, z którego dochodziły najgłośniejsze odgłosy.

Pojedynek póki co jest prowadzony tylko przeze mnie, a moim zadaniem jest prowadzić go tak dalej. Szybko więc dobiegłem do leżącego na "deskach" Montela, a tam momentalnie dorzuciłem kilka Stompów na lewą nogę. Następnie podniosłem go, ale tylko by momentalnie ściąć go z nóg za pomocą Roundhouse Kicku*! MVP padł na matę, a ja stanąłem w miejscu, a wtedy do mych uszu doleciały głośne okrzyki kibiców, którzy domagali się czegoś efektownego, a ja nie mogłem stać tak nie nie odpowiedzieć na ich prośby. Momentalnie zbadałem sytuację, następnie wskoczyłem niemalże na narożnik. Tam tylko odwróciłem się twarzą ku widowni i następnie na lezącym rywalu zaaplikowałem... Diving Moonsault**! Wszystko wyszło bezbłędnie o tak jak to sobie zaplanowałem. Mój rywal leżał obolały, a ja dalej prowadziłem pojedynek!

---------
* - UM Technics
** - UM High Flyer

Walka nieubłaganie miała zbliżać się ku końcowi, w końcu nawet na moment nie dałem szansy na odpoczynek mojemu rywalowi i nie miałem zamiaru dawać też teraz. Szybko więc pomogłem wstać rywalowi gdy był w pozycji stojącej momentalnie otrzymał ode mnie kilka punchów, a to wszystko po to, by utrudnić mu kontrę przed kolejną akcją. Pochwyciłem więc jego głowę, a to wszystko, by po chwili zaserwować Montelowi Inverted DDT. Akcja miała być przeprowadzona na samym środku ringu co zresztą miało zwiastować początek rychłego końca. Tak ważna wygrana miała być kolejnym potwierdzeniem, że moje zwycięstwo na Royal Rumble nie było przypadkiem. Umocnić się miała też moja pozycja, a to wszystko po to, by nikt nigdy nie zwątpił już w Setha. Believe in Seth Rollins!

I MVP nie kontruje! Seth wykonuje kolejną akcję i może kontynuować swe ataki.

Seth Rollins wskakuje na narożnik i jest bardzo bliski wykonania Diving High Knee. M.V.P ma jednak jeszcze szansę, aby uniknąć zagrożenia. Rollins już jest w powietrzu, a Montel Vontavious Porter... No właśnie, co robi?