"HALLELUJAH!"

I oto ponownie rozbrzmiewa theme song The Intelectual Savior of Unwashed Masses, Damien Sandow! W swoim charakterystyczny stylu wyszedł na rampę, w jednej ręce trzymając mikrofon. Przez chwilę wsłuchiwał się w buczenie publiczności, po czym zaczął swą przemowę.

- Silence! Paul... Cóż mam powiedzieć? W miniony tygodniu głosiłem prawdę! Ale... Zaciekawiło mnie kto ma dołączyć do waszej grupy. Hmm... Będę zadowolony jeśli, to będzie ktoś zachowuje się inaczej niż ten ignorant Shelton... Albowiem nasza drużyna będzie nie pokonana! Opuścicie tego głupca, zostawcie go i dołączcie do mnie, bowiem ze mną nigdy nie zginiecie w tym biznesie, wręcz przeciwnie wszyscy będą szanowali nas jak nigdy dotąd... Silence! Tak... Na czym to ja... A no tak! Tak, więc jak mówiłem zostawcie tego idiotę, który sam się prosi o lekcje manier i przejdźcie na moją stronę. Paul... Pomyśl, to jest jedyna szansa w twojej karierze, wiedz, że nie będziesz żałował swojej decyzji, ale mówił, iż to był najlepszy krok w moim życiu... Silence! Zamknijcie się głupcy i wysłuchajcie to co mam do powiedzenia, dla Paula i jego tajemniczego klienta, bo oni potrzebują prawdziwego autorytetu. Silence! No nie... Naprawdę zaczynacie mnie irytować... A no tak! Paul, rozważ mą propozycję bardzo poważnie, ty i twój tajemniczy przyjaciel możecie do mnie dołączyć, a ten Shelton się nauczy lepiej zachowywać. tak ty pyszałku do ciebie mówię, wiedz, iż to jest szczera prawda od mojej osoby. A wy, droga publiczności mogłabyś, także poprawić swoje zachowanie? Bo jak na was patrze, aż mi się na wymioty bierze. Silence! Paul jeszcze raz powiem, PRZEMYŚL TO!

Na nowo rozbrzmiał theme Damiena, który skierował swe kroki na backstage, mając na twarzy szeroki uśmieszek, zostawiając Paula i Sheltona w kwadratowym pierścieniu...