Tak jest....Oto on niesamowity Amerykański Wilk Davey Richards wyszedł z backstage'u i uniósł zaciśniętą pięść do góry.Lewą ręką zdjął kaptur z głowy,po chwili wykonał swój znany gest,po którym to wybuchły fajerwerki.Chwilę porozglądał się po arenie,aby po sekundzie ruszyć pewnym siebie w stronę ringu.Cała sala była wypełniona barwami flagi amerykańskiej.
Justin Roberts:Making His Way To The Ring,From Othello,Washington Weight a 208 lb,, The American Wolf Davey Richards
Po tych słowach Davey wszedł do ringu,usiadł w narożniku i w ciszy czekał na swojego przeciwnika.

Zawodnicy w ringu. Pas w górę a to oznacza że rozpoczynamy odliczanie do głównej gali. Jednak najpierw czeka nas Pre-Show w którym na szali znajdzie się pas NXT. No więc mamy GONG i KŁ na max 450 słów

Arbiter wyniósł moją własność ku górze, co oczywiście oznacza, że to jakże prestiżowe mistrzostwo jest stawką tego ...emocjonującego pojedynku? Cóż...Osobiście bym tak tego nie nazwał. Wystarczy popatrzeć na naszą pierwszą walkę w której to pokonałem Richardsa, odbierając mu pas, który teraz dumnie spoczywa na moim ramieniu. Zdaję sobie jednak sprawę z tego, że tym razem będzie trochę trudniej. Davey z pewnością dobrze przestudiował swoje błędy z naszego ostatniego starcia i dziś będzie próbował ich uniknąć. No cóż...Zobaczymy jak potoczą się losy tego pojedynku. Nadmienię jednak, że ja również sporo trenowałem i jestem w stu procentach przygotowany nawet na najgorszy scenariusz.
Cofnąłem się do narożnika i uniosłem lekko głowę, nie spuszczając wzroku z wykonującego mozolne ruchy oponenta. Przyjąłem odpowiednią pozycję, pochylając się lekko do przodu.
Wolnym krokiem ruszam w stronę równie skoncentrowanego rywala. Prawdopodobnie dojdzie do standardowego klinczu...Jednak nie!
Road Dogg sprytnie oszukał przeciwnika, częstując go precyzyjnym Gut Kickiem na brzuch.
Pretendent ugiął się lekko pod wpływem bólu, tym samym opuszczając gardę. Mistrz natomiast wykorzystując całą tą sytuację, odbija się od lin i zwala go z nóg potężnym Big Bootem.
Richards po raz pierwszy w tym starciu ląduje na deskach...Po raz pierwszy, lecz z pewnością nie ostatni.
Wyprostowałem się i położyłem stopę na torsie leżącej ofiary. Uśmiechnąłem się pod nosem i zerknąłem w stronę mojego partnera - Billy'ego Gunna, który w tym momencie mnie oklaskiwał.
Wykorzystując chwilowe zamroczenie oponenta, staram się go podnieść. Wbrew pozorom jest to dość trudne zadanie...Zwłaszcza gdy przeciwnik waży prawie sto kilogramów.
Dopiero po kilku długich sekundach udało mi się sprowadzić go do pionu. Jednak nie będzie w nim długo.
Mam już bowiem pomysł na kolejną, skuteczną akcję. Zepchnąłem rywala do narożnika, gdzie wyprowadziłem kilka solidnych Shoulder Thrustów, osłabiających barki pretendenta. Oszołomiony Davey zawisnął właśnie na linach. Gdyby nie ten narożnik...Z pewnością wypadłby z ringu.
Przygryzłem lekko wargę i złapałem rękę oponenta tylko po to, by po chwili posłać go na liny silnym Irish Whipem i wykonać kolejną akcję. Tym razem okazał się nią efektowny Back Body Drop po którym Richards z impetem wylądował na macie. Nie spoczywając na laurach, przystąpiłem do kolejnego ataku. Fani mieli jeszcze okazję zobaczyć Knee Drop z wyskoku i serię brutalnych stompów, lądujących na twarzy leżącego  oponenta.
Przejechałem dłonią po włosach i zerknąłem w stronę Billy'ego Gunna, który już dobrze wiedział czego od niego chcę.
Facet z którym niegdyś tworzyłem zespół zwany New Age Outlaws, wyskoczył na apron. Sędzia widząc to, podszedł do niego, prosząc o zejście z powrotem na ziemię.
Ja natomiast wykorzystałem chwilową nieuwagę arbitra, częstując rywala kilkoma solidnymi stompami na...No właśnie....
Davey oberwał w miejsce, w które prawdopodobnie żaden mężczyzna nie chciałby oberwać. Gunn zeskoczył z apronu a sędzia z powrotem odwrócił się w naszym kierunku, dostrzegając jak powalam stojącego już rywala precyzyjnym Dropkickiem.

I widzimy już jak Mistrz wynosi rywala do góry! Powerbomb!
Richards z pewnością odczuł tą akcję!
Road Dogg uśmiechnął się pod nosem i ponownie podniósł swojego oponenta, chcąc zafundować mu kolejny atak. Tym razem zdecydował się na precyzyjne DDT, które dodatkowo osłabiło głowę pretendenta.
Billy Gun uśmiechnął się szeroko na widok całej tej akcji.
Davey oparł się o liny, a Jesse James wykorzystując ten fakt, odbija się od przeciwnych lin i atakuje oponenta efektownym Leapfrog Body Guillotine.

Davey odbił się od lin i momentalnie zainkasował efektowne Belly to Belly Suplex!
Rywal wylądował blisko narożnika na który postanowiłem się wspiąć.
I tak też zrobiłem. Jestem już u góry i przygotowuję się do skoku.
Diving Elbow Drop w wykonaniu Mistrza!
Była próba pinu, jednak zakończyła się ona na drugim klepnięciu o matę.
Dogg w ogóle się tym nie przejmując, podniósł oponenta i popchnął go na liny.
Richards odbił się od nich i nie mógł zrobić praktycznie nic, by uniknąć niezwykle efektownego Flapjacka!

Udało mu się, wielki kozak okazał się dobrym zawodnikiem, ale czy takim dobrym aby mnie pokonać?!Road Dogg siedzi na narożniku, a ja biedny wyłożony jak na tacy wyglądam jak taki, który tylko czeka aż otrzyma kolejny cios. Jestem jednak osobą jeszcze o trzeźwym stanie umysłu i wiem co się dzieje. Gdy tylko Jesse James wybił się z narożnika i leciał w moją stronę, szybko zacząłem się turlać w prawo i dzięki temu uniknąłem akcji zwanej Diving Elbow Drop. Na szczęście emocje są takie wielkie, nie otrzymałem wielu ciosów i niczym Heartbreak Kid Shawn Michaels jestem w stanie się podnieść za pomocą efektownej sprężynki i szybko wyprowadzam skromny, choć niczemu nie ustępujący Leg Drop...

Zadanie w części zrealizowane, uniknięcie ataku wykonane poprawnie. Przegranie walki poprzez akcję wysokiego ryzyka to marzenie dla przeciwnika. Fantazja, która nie mogła się powieść, gdyż byłem jeszcze w stanie normalnie reagować. Co było minęło, czas zająć się adwersarzem. Teraz muszę pokazać na co naprawdę stać mą osobę. My, czyli barwne postacie zadowalające setki tysięcy ludzi oparłyśmy ciężar ciała na nogach, które są najsilniejszymi częściami ciałą w naszym życiu jeśli chodzi o wykorzystanie ich w celu podparcia ciała. Drobne strugi potu ciekną z moich krótkich włosów wzdłuż twarzy, a tuż po tym kapią ze szczęki na matę. Delikatnie ocieram ręką pot, aby nie sączył się na me oczy i ewentualnie nie zasłonił mi widoku na antagonistę. Czas zacząć atakować i przejąć inicjatywę, ponieważ muszę się pokazać z dobrej strony i powiedzieć przeciwnikowi stanowcze "NIE" jeśli chodzi o łatwe wygranie walki przez tego otóż osobnika zwanego błędnie "mistrzem". Lekki nieprzyjemny zapach potu, który unosi się nad kwadratowym pierścieniem udowadnia, iż zmęczyliśmy się a nasze gruczoły potowe pracują jak szalone. Trzeba jednak zakończyć te zamysły i wziąć się do pracy, aby odzyskać mój mały skarb jakim jest pas NxT. Jedna a skuteczna akcja może okazać się tą ostatnią, muszę zacząć odpowiednie przygotowanie oponenta to takiej akcji. Głęboki oddech wzięty, a zatem gotowość do walki już jest, teraz pozostaje tylko obalić przeciwnika i zyskać przewagę. Gwałtownie podbiegam do Road Dogga i solidnym Uppercutem powalam niezbyt ciężkiego wrestlera. To zwiastuje iż przejmuję kontrolę nad oponentem w tym pojedynku...