Czas zacząć 2 półfinał KoTR i mamy 1 Kto Ładniej na max 555 słów

Głęboki wdech, długi wydech. Krzyk tysięcy gardeł odchodzi gdzieś daleko, podczas gdy ja przed walką spod przymrużonych powiek obserwuje rywala. Teraz jesteśmy tylko my, ja i on. I tron, tron, który stoi w oddali i czeka tylko, by ktoś położył dwóch rywali i usiadł na nim rozkoszując się chwilą. Król ringu, Król Psicosis, okrutniejszy od Austina, lepszy od Angle'a, bardziej kontrowersyjny niż Billy Gunn. Król Psicosis, który już na początek rozprawi się z MVP. Po gongu od razu podskakuje w narożniku i zaczynam zakreślać półkole w ringu, widząc przeciwnika robiącego to samo zaczynam myśleć nad pierwszym uderzeniem. Markuje wejście w klincz, a widząc ten sam ruch przeciwnika na kolanie prześlizguje się za plecy Montela i wpycham go w narożnik. Potężny Clothesline unieruchamia rywala, a ja wykorzystuje chwilę na wyśmianie rywala. Ostatni dźwięk jednak zamienił się w stłumiony okrzyk po potężnym łokciu, który przyjąłem na żebra. MVP stara się walczyć, ale otrzymuje kolejne uderzenie w głowę i natychmiastowe rzucenie nią o narożnik. Wściekły sam na siebie obróciłem się i wykrzyczałem swoją złość długim, przeciągłym i zadziwiająco głośnym rykiem. Następnie obróciłem się w stronę Montela i z morderczym spojrzeniem zacząłem czaić się za nim, nagle MVP zostaje złapany za kark i wyrzucony na apron, próba jego Shoulder Blocku trafia jednak powietrze, a ja takich sytuacji nie marnuje i potężnym Low Dropkickiem trafiam prosto w jego głowę. Zaskoczony Porter ląduje plecami na apronie i nawet się nie rusza, to idealna okazja. Gdy ląduje na górnej linie i odrzucam włosy z czoła fani wiedzą, że czeka nas coś epickiego. Wyskakuje z trzeciej liny na drugą i przeskakuje znowu na trzecią wykonując Springboard Stomp Suicida, oba moje buty lądują na plecach MVPiego i wypadam poza ring wraz z rywalem, Vintage Psicosis! Wstaję i łapie się kurczowo rampy, sam niewiele widziałem i cudownie wylądowałem na rywalu, widzę jednak, że MVP jest już w ringu, a sędzia doliczył do 8, jak długo leżałem?! Wślizguje się do ringu i momentalnie powalam go na deski szybkim Clotheslinem, MVP próbuje się podnieść, ale otrzymuje mocne kolano i ląduje w narożniku. Idzie mi całkiem nieźle, teraz tylko zamarkowany Clothesline, MVP chciał ominąć cios, ale unikając go nadział się na całkiem potężny Low Dropkick, po którym wylądował na twarzy i przeturlał się na środek ringu. Sam wyskakuje na narożnik i zakreślam świetnie znany gest rękami, który na koniec wskazuje na Montela, czeka mnie długi lot, szybki obrót i przepiękne Diving Tornado DDT, po którym publika wstała z miejsc. Ja natomiast podnoszę się i czołgam do narożnika. Biedny chłopiec, zaraz poczuje co to znaczy przewaga doświadczenia, siedzieć 10 lat w więzieniu, a walczyć całe życie to nie to samo. MVP wstaje na nogi, a wtedy otrzymuje potężny Flying Dropkick, który przesyła go do drugiego narożnika i powala na deski. Ja kładę się obok niego i zaczynam się histerycznie śmiać czekając na ruch rywala.

Dalej

Jestem w słabej sytuacji, ale muszę wykorzystać moje doświadczenia. Powoli podnoszę się na kolana i przechylam na zapiętą rękę wykonując pin.

DODGER

Gryzę zaskoczonego Montela, a ten naturalna ręakcją puszcza dźwignie i wypada z ringu.

Ból działa mi na nerwy i pobudza do działania. Nagle dostrzegłem nogę Montela, która była w moim zasięgu. Ściskam ją i próbuję choć trochę poluźnić uchwyt, MVP szybko poluźnia uchwyt, a ja wtedy zaczynam pracować nad wyciągnięciem ręki, co po chwili się udaje, dzięki poluźnionej dźwigni.

Liverowi internet wywaliło i się spóźni.