<Na halę wchodzi David Otunga, wraz z pasem WHC>

Kto ładniej będę mógł napisać najwcześniej w sobotę. Przepraszam za utrudnienia.

Jestem obecnie na działce poza miastem. Byłem pewien, że będę miał tutaj neta. jednak okazało się, że byłem w błędzie. Dlatego też proszę o czas do wieczora do poniedziałku, najpóźniej odpiszę we wtorek. Dalej obiecuję powrócić do aktywnego prowadzenia pojedynku.

PS: Usprawiedliwienie oddałem jbc u kolegi xd

Z każdą poprzedzającą gong chwilą Mysterio coraz głębiej tonął w świecie swoich myśli, które niczym betonowa ściana na dłuższy czas oddzieliły luchadora od rzeczywistości, jawy, która zdawała się przypominać jego sny z dzieciństwa. Istotnie, świadomość sytuacji, w jakiej się znajdował, woływała weń wrażenie, jakoby znajdował się we śnie, obrazującym mu jego własne marzenia. Dopiero śpiew hartowanej stali, przecinający suche powietrze niczym ten żądny krwi oręż, nakazał powrócić meksykaninowi do rzeczywistości. Owej w tejże chwili nie stanowił jednak chłód chropowatej powierzchni zawieszonego na jego ramieniu pasa mistrzowskiego. By ziścić swe marzenia, musiał wspiąć się na wyżyny swoich możliwości i pokazać ostatnim wierzącym w niego fanom, iż widok wielkiego, pławiącego się w chwale własnych czynów luchadora, nie jest czyniącym z nich głupców mirażem, a rzeczywistością. Balansował na jakże cienkiej granicy między podnóżem skały zwanej życiem, a jej szczytem, do którego ostatnią przeszkodę stanowił Otunga, który nieco podirytowany brakiem jakiejkolwiek reakcji ze strony Mysterio, niczym ten rozjuszony byk począł zmierzać w stronę pretendenta. Mimo iż Rey dopiero w ostatniej chwili zdołał wybiec z narożnika, obrońca tytułu nie dał się zaskoczyć i nim mimowolnie wpadł w korner, z powodzeniem wytracił nieco impetu, co pozwoliło mu dostatecznie szybko zareagować na szarżę luchadora, który chwilę później, powalony Clothesline'm, po raz pierwszy dziś legł na śnieżnobiałą matę. Rozwścieczonemu poprzedzającym owy kontratak unikiem mistrzowi jednak to nie wystarczyło. Szybkim capnięciem chwyciwszy maskę oponenta, ruchem silnej ręki zdołał przywrócić pretendenta do pionu, by potężnym Irish Weap'em pchnąć go w liny niczym drewnianą kukiełkę. Doświadczony luchador tym razem zdołał jednak uprzedzić zamiary rywala, w sprytny sposób chwytając się lin. Owe posunięcie było przez Otungę potraktowane jako zniewaga, toteż zaślepiony narastającą weń rządzą zemsty, bez zastanowienie pomknął prosto w zasadzkę meksykanina, który chwilę później pociągnąwszy za sobą górną linę, padł na matę. Czyn ten, za sprawą którego David z hukiem opuścił "koloseum naszych czasów", spotkał się z entuzjastyczną reakcją publiczności, która coraz głośniej nakłaniała luchadora do dalszego działania. Owe stanowiące muzykę dla uszu Rey'a okrzyki nie pozostawiały mu wyboru. Mysterio żwawym krokiem cofnął się do znajdujących się za jego plecami lin, by po krzepkim wyskoku, szybując ku przeznaczeniu, jakim niewątpliwie już, było zwycięstwo nad kończącym swe panowanie mistrzem. Corkscrew Plancha stała się faktem dokonanym, na skutek którego absolwent Harvard'u ponownie poczuł smak zimnej niczym gorycz porażki podłogi. Przewaga zamaskowanego wojownika zarysowująca się z każdą chwilą, coraz bardziej przypominała mu obrazy z jego snów, czyniąc abstrakcję, jaką do chwili obecnej były owe marzenia, rzeczywistością. Uczucia, jakie wzbudziła weń owa akcja, niczym uzależnienie nakazywała mu kontynuowanie dzieła. Mając już wizję swoich dalszych poczynań, luchador czym prędzej dopadł do stołu komentatorskiego, który począł pospiesznie przygotowywać do unicestwienia. Wtem jednak na swoich żebrach poczuł ciepło spoconych już ramion Otungi, który objąwszy Mysterio, wyniósł go, podejmując odważną próbę zniszczenia stołu osobą swego oponenta. Ten jednak za sprawą swojej jakże zaawansowanej techniki, zdołał błyskawicznie przeważyć wciąż jeszcze ogłuszonego rywala, ułamek sekundy później aplikując Bulldog na stół komentatorski! Choć był to raczej instynktowny odruch, niż w pełni świadome działanie, przyniósł on fatalne dla obrońcy tytułu skutki. Okazały się one na tyle opłakane, iż luchador postanowił sięgnąć po nieco potężniejszą broń. Podczas gdy delikwent poczynał powoli wspinać się po drugim stole, artysta wrestlingu postanowił sięgnąć po swój najlepszy pędzel. Publiczność aż wstrzymała oddech, kiedy meksykanin wybił się z lin. Asai Moonsault, który posłał mistrza w kolejny stół, był ucieleśnieniem doskonałości.

Musiałem uciąć około 25słów, jednak udało mi się to uczynić tylko do stanu 551. Mam nadzieję, że 1 słowo będzie mi podarowane

Prosty plan wydarzeń. Wenę wolę zachować na OS/KŁ.

Choć obaj zawodnicy dłuższą chwilę leżeli na podłodze, to Rey podniósł się pierwszy co dało mu lepszą pozycję do ataku. Otunga wciąż wspinał się po prawie złamanym stole, kiedy na jako plecy spadło pierwsze kopnięcie. Zapoczątkowało ono serię, po której obrońca tytułu ponownie legł bez ruchu. Wtedy przepełniony nadzieją na wyliczenie luchador czmychnął do ringu.
6...
7....
Mistrz jednak zdołał powrócić do ringu, co zmusiło go jednak do natychmiastowego kontynuowania pojedynku. Pierwsza nieudana próba Clothesline'a ze strony Otungi poskutkowała kolejną podniebną akcją w wykonaniu Mysterio, Springboard Moonsault'em, po którym nastąpił szybki Standing Moonsault. Obrońca tytułu był dosłownie wgnieciony w matę, co pozwoliło Rey'owi przejść do osłabiania prawej ręki przeciwnika. W tym celu uniósł ową kończynę, by wymierzyć silne kopnięcie w łokieć, za sprawą którego staw nieszczęśnik prawie wyłamał się przeciwstawnie do naturalnego ruchu ręki. David skulił się, lecz w skutek kopnięcia w plecy ponownie udostępnił prawą rękę. Rey wykonał identyczne kopnięcie, po którym położył kończynę na macie i wyskoczywszy, upadł na niej obiema stopami, wykonując Double foot stomb

Edit: Jedna pomyłka.

Ostatnio edytowany przez Aid4n (2013-07-09 17:46:50)

Kiedy Otuna w procesie podnoszenia się był już na kolanach, Mysterio szybko go przechwycił. Chwilę później oglądaliśmy Russian Legsweep którego działanie wycelowane było w prawą rękę mistrza. Otunga w stosunkowo niedługim czasie nazbierał sporo akcji, głównie atakujących jego plecy oraz prawą rękę. Teraz, kiedy z trudem podnosił się z maty, z daleka od pomocnych mu lin, jego prawa górna kończyna została po raz kolejny przechwycona, tym razem pod Hamer Grounded Abdominal Stretch zapięty idealnie na środku ringu!

Napisze, jak oczywiście znajdę więcej czasu (mam uspr.). Obecnie nie mam go za wiele, dlatego nie dawajcie mi 24 h, nie chce tak stracić pasa. (Chociaż i tak strace bo Rafi robi cash-in na KotR XD)