Byłem w ringu wraz z trzema lokalnymi wrestlerami. Wymienialiśmy się chłodnymi spojrzeniami, po czym dwóch z żółtodziobów zeszło na apron, a sędzia kazał uderzyć w gong. Handicap się rozpoczął. Stałem w narożniku. Wkrótce pierwszy z moich przeciwników nie wytrzymał napięcia i ruszył na mnie z pełnej bulwy (xD). Będąc prawie przy mnie, podniósł nogę do góry by wykonać Big Boot. But był prawie na mojej twarzy, kiedy szybkim ruchem odskoczyłem od narożnika, w którym jeszcze kilka sekund temu stałem na wryty. Rywal zablokowany tkwił w narożniku. Postanowiłem to wykorzystać i wskoczyłem na jego plecy wykonując Dropkick. W wyniku tego, mój przeciwnik nie wypadł z ringu, a jedynie odbił się od narożnikowych nakładek i padł w okolicy środka ringu. Ustawiłem się za nim, wyczekiwałem tego momentu...i gdy pierwszy z żółtodziobów był na kolanach, wykonałem Knee Tembler, a następnie przeszedłem do pinu.

1...
2...
3...
<głosem Justina Roberts'a> Pierwszy rywal Ambrose'a został wyeliminowany!

- No dalej! - Krzyknąłem w stronę dwóch pozostałych.
- Ten, który zdoła mnie przypiąć do trzech zgarnie miano pretendenta do pasa WWE! - powiedziałem głośno, próbując zmotywować moich przeciwników.

Po ogłoszeniu tego co jest dzisiaj na szali, w końcu doczekałem się drugiego rywala. Ten podobnie jak pierwszy, ruszył na mnie biegiem przygotowując się do wykonania Clothesline'u. W kluczowym momencie, znalazłem się pod ręką rywala i zdołałem go chwycić, po czym poczęstowałem go potężnym The Moxicity! Mamy pin...

1...
2...
3...
<głosem Justina Roberts'a> Drugi przeciwnik Ambrose'a został wyeliminowany!

Poprawiłem włosy i żartując z ostatniej przeszkody powiedziałem: - Wygląda na to, że titleshot jest twój, cholera... Haha!

Z ostatnim miałem trochę trudniej. Na początku weszliśmy w klincz, lecz ten wygrałem, a potem wykonałem szybki Samoan Drop. Widząc jak mój ostatni rywal zwija się z bólu po zwykłym Samoan Dropie, wziąłem głęboki oddech i kontynuowałem ataki. Pierwszym z nich było Snap DDT. Następnie pomimo błagań trzeciego przeciwnika, zaatakowałem go licznymi stompami. Zacząłem tauntować i sygnalizować, że na King Of The Ring odbiorę to co mi zabrano... Zabrano w chamski sposób. Trzeci i ostatni wrestler zaczynał powoli wstawać. Był na kolanach, a ja miałem wolne pole do ataku... Knee Tembler! Ale to nie wszystko. Gniew rozchodził się po całym moim ciele. Leżący na macie lokalny wrestler "zamienił się" w Goldusta. Wpadłem w furię. Natychmiast podniosłem swoją zdobycz i wykonałem na niej swoją drugą akcję koronną, Headlock Driver, po której wydałem z siebie lwi okrzyk!

- Goldust, idę po Ciebie i po pas...

Po tych słowach do kamery, przypiąłem rywala.

1...
2...
3...

"Special Op" znowu rozbrzmiało. Stanąwszy wkrótce na środku ringu, sędzia podniósł moją rękę w górę na znak zwycięstwa. Już miałem wychodzić z ringu, gdy nagle...

Walka trwa w najlepsze, a finalnie zabrzmiał gong. W dość banalny sposób Dean dał rade, aż trzem zawodnikom, lecz co by nie mówić nie bez powodu jest Mistrzem WWE. Mineło zaledwie 10s, a rozbrzmiał theme drugiego posiadacza - US. Wszedł on trzymając swoje złoto na jednym ramieniu, zaś w ręce trzymał drugi pas - Pas Deana. Ten wściekły spojrzał na niego wykrzykując na cały głos: Choć tu śmieciu! Goldust tylko uśmiechnął się pod nosem i uniósł oba Mistrzostwa. Ambrose nie wytrzymał przeskoczył nad linami i zaczął biec w jego stronę, lecz go już tam nie było... Uciekł.