Wchodzę.

Po raz kolejny dostąpiłem zaszczytu, znalezienia się w karcie na dzisiejsze show. Całą halę wypełniali żywiołowi widzowie, którzy domagali się dobrego widowiska. A ja musiałem im to zagwarantować. Jeśli chodzi o mojego przeciwnika, to nie zdążyłem go poznać, i nie wiem co jest jego słabością, ani co jest jego siłą. Wiem jedno: jest utalentowany i ma piękną dziewczynę, z którą muszę się liczyć... A tymczasem sędzia nakazał uderzyć w gong, a to sprawiło że skupiłem się całkowicie na Dolph'ie.

***

Po rozpoczęciu starcia, doznałem niemałego szoku. Ziggler ruszył na mnie, a ja nawet nie zdążyłem wyjść z narożnika. Niektórzy by się ze mną sprzeczali, ale to była dla mnie doskonała szansa. Wyczekałem tylko odpowiedni moment, a gdy rywal był dostatecznie blisko, zszedłem z linii ataku. Ziggler z całej siły przydzwonił w narożnik, a po chwili się w nim rozłożył. Ja tymczasem byłem już kilka ładnych kroków od całej akcji. Widząc że przeciwnik jest lekko zamroczony, postanowiłem momentalnie wykorzystać sytuację. Ruszyłem z miejsca, obierając za cel Dolph'a. Będąc już w odpowiednim miejscu, wykonałem coś w rodzaju koła, umieszczając podeszwy na twarzy rywala. Wspaniały Corner Wheel Kick, nie tylko dał mi przewagę, ale też pobudził publikę,która od początku trzymała moją stronę. Dolph osunął się na matę, dając mi szansę na kolejny atak. Przerolowałem go tak, aby znalazł się na plecach, a zaraz po tym podszedłem do lin. Złapałem się ich, a jeden głębszy oddech spowodował że odważyłem się. Odbiłem się od lin i władowałem się w rywala. Wspaniały Springboard Moonsault, przybliżył mnie do wygranej. Widząc jak przeciwnik cierpi, odszedłem od niego aby sam złapać trochę oddechu. Opierając się o liny, pomyślałem że jednak ten pojedynek nie musi trwać już długo.
Wystarczy zadać ostateczny cios. Na to jest jednak za szybko. Muszę się jeszcze trochę wysilić. Niechętnie oderwałem się od lin, i podszedłem do rywala który z rozanielonym wyrazem twarzy leżał na macie. Czas się zabawić jego kosztem. Nie czekając już na nic,pobiegłem w stronę lin, od których zaraz się odbiłem. To zadało
mi rozpędu. Gdy znalazłem się nad Dolph'em, wyskoczyłem w górę, celując kolanem. Wtem prawo grawitacji przyciągnęło mnie z powrotem, i pozwoliło na zaaplikowanie bezbłędnego Knee Drop'u na twarzy pięknisia. Jego buźka wykrzywiła się z bólu, co dało mi lekką satysfakcję. Wtedy zdecydowałem się na jeszcze jeden krok. Zająłem pozycję, i jeszcze rzuciłem wzrokiem po publice, która gorączkowo dopingowała nas. Uśmiechnąłem się do pobliskiej kamery, i zdobyłem się na odwagę. Ten czynnik pozwolił mi na wykonanie Standing Moonsault! O tak! Justin wchodzi na obroty! Czas na chwilę reorganizacji...

Proszę nie patrzeć na BBCode bo mi coś jebło ;/

Stojąc już w ringu i wyczekując na rozpoczęcie tego starcia, wpatruję się w zawodnika z którym przyjdzie mi się zmierzyć. Muszę w tym miejscu przyznać że pomimo niezbyt dużego doświadczenia radzi sobie w tej federacji całkiem nieźle. Jednakże moim zadaniem będzie zniszczyć mu marzenia dzisiejszej nocy i obudzić go ze snu w którym znajduje się od kilku tygodni.

GONG!

Kiedy sędzia nakazał rozpoczęcie tego starcia. Ku zaskoczeniu każdej żywej istoty na tej arenie, ruszyłem od pierwszych chwil tego starcia z miażdżącą ofensywą. Seria bardzo silnych punchy w twarz pozwoliła mi zepchnąć rywala do narożnika gdzie mogłem okładać jego ciało kolejnymi atakami. Punch w twarz, na tułów to te ataki zadawały mojemu rywalowi najwięcej bólu. W końcu wszystkie plany musiał pokrzyżować mi sędzia który odciągnął mnie od narożnika.. jednak jak przystało na mnie, czyli człowieka groźnego, brutalnego w swoich atakach nie chciałem dać przeciwnikowi choć chwili odpoczynku.. dlatego wziąłem obszerny rozbieg i silnym Corner Splash ! zaatakowałem wciąż będącego w narożniku Justina. Po którym widać że miał już dość, choć to dopiero początek tego starcia. Wykorzystując moment w którym cały ring należał i był pod moim panowaniem, rozejrzałem się dookoła areny. Dostrzegłem ludzi którzy są ze mną i ludzi którzy mnie nienawidzą, dostrzegłem też piękną kobietę która przypuszczam że oddała by wszystko za to abym to ja wygrał w tym pojedynku. Podskakująca z nogi na nogę i energicznie wykrzykująca moje imię, AJ to gwarancja mojego sukcesu dlatego też podszedłem pod same liny i sprezentowałem mojej ukochanej buziaka w policzek. Mam nadzieje że podziała na mnie piorunująco i teraz będę miał jeszcze więcej sił aby rozprawić się z tym młodym adeptem wrestlingu. Kątem oka udało mi się zauważyć że Gabriel zaczyna się podnosić przy pomocy lin, wiedziałem też że nie muszę śpieszyć się z atakiem, a robiąc na złość fanom Justina wpadłem na świetny pomysł. Zbliżyłem się więc do niego na niespełna pół metra i wziąłem pokaźny zamach aby uderzyć go slapem w twarz! Cała arena w jednym momencie aż piskneła bo siła tego ciosu rozeszła się po trybunach. To tylko rozwścieczyło mojego przeciwnika który obiegł mnie z jednej strony, po to by móc odbić się od przeciwległych lin.. gdy ja także odwróciłem się w jego stronę wiedziałem że mam mało czasu aby coś zrobić. Użyłem więc najprostszych środków i podskoczyłem nad rozpędzonym Gabrielem.. a gdy ten się odwrócił ukarałem go poprzez Dropkick ! Po raz kolejny to ja triumfuje w tym starciu i to ja jestem na lepszej pozycji do odniesienia zwycięstwa. Lecz muszę chwilę odpocząć aby zaczerpnąć powietrza.

Dalej.

Kiedy rywal się podniósł wykonałem bardzo szybki Inverted Powerslam a następnie przeciągnąłem nogi rywala na sam środek ringu by zapiąć dźwignię zwaną także jako Cumel Clutch !

Pisze na szybko ze szkoły.

Sytuacja jest zła a nawet tragiczna. Jestem w mocnym uścisku, który coraz bardziej mnie osłabia. Muszę działać szybko i rozsądnie. Do głowy przyszedł mi doskonały, wręcz idealny plan. Pierwsze co robię to podsuwam moje nogi tak, abym znalazł się w pozycji klęczącej. Po kilkunastu sekundach udało się. Teraz tylko wypchnąłem plecy w tył, co sprawiło że piękniś znalazł się na mnie. Ostatkami sił stanąłem na nogi i przewróciłem się na plecy, zadając rywalowi wielki ból.

Rywal nadal trzyma mnie w tym żelaznym uścisku. Mam jednak pewien pomysł. Może nie jest on fair ale wydaje mi się że tylko on został. Chwytam dłonie rywala zaciśnięte na mojej szyi. Tam, kieruję się w kierunku małych palców. Gdy tylko je złapałem dynamicznie wykrzywiłem w tył, co spowodowało że przeciwnik puścił moją szyję. Teraz już, błyskawicznie przeczołgałem się w przód, w kierunku lin.