Widząc że sytuacja jest co raz gorsza, zdecydowałem się na ruch. Był on może ośmieszający, ale był ostateczny. Otworzyłem usta i krzyknąłem z całej siły:

~ Ej komentator! Przyjdź tutaj! ~

Po tych słowach, Michael Cole spojrzał zdziwiony na mnie, lecz ja tylko ponowiłem moją prośbę. Michael powstał z fotela i powoli się do mnie zbliżył z zdziwieniem na twarzy. Wtedy powiedziałem:

~ Bądź tak dobry i uwolnij gwiazdę tej federacji. ~

Po tych słowach, Michael spojrzał na znajdującego się w ringu Seth'a, lecz ja tylko ponagliłem go. Wreszcie się zdecydował i spojrzał po podłodze w poszukiwaniu kluczu. Wtedy poradziłem mu by poszukał pod ringiem. Tak właśnie zrobił. Po kilkudziesięciu sekundach, znalazł klucz i sprawdził czy to ten właściwy. Co za szczęście! Idealnie trafił z wyborem! Byłem w końcu wolny a także gotowy na kontynuację tego starcia. Podziękowałem tylko Cole'owi i wślizgnąłem się do ringu aby zmienić bieg tej walki...

Ostatnie chwile nauczyły mnie pokory. Nie sądziłem, że Seth Rollins doprowadzi mnie do takiego stanu, w którym nie będę mógł nic zrobić. Dałem się zaskoczyć i teraz ponoszę tego konsekwencje. Seth coraz to bardziej zaciskał uchwyt na szyi a ja miałem mętlik w głowie. Musiałem coś zrobić, ponieważ to nie w moim stylu by poddać się po tak prostej dźwigni. Chwilę zajęło poukładanie myśli w głowie i gdy umysł miałem wolny od  myśli mogłem zacząć działać. Miałem wolne ręce tak więc postanowiłem je jak najprędzej wykorzystać. Niemiłosiernie zacząłem okładać łokciami żebra oponenta, by w jakimś stopniu osłabić jego uchwyt. Po kilku uderzeniach uścisk na szyi nie był już tak bardzo silny i mogłem spokojnie zaczerpnąć tlenu. Nie zaprzestawałem jednak swojej czynności. Dalej obijałem żebra rywala dopóki ten nie puścił całkiem mojej szyi. Gdy rywal odpuścił, ja natychmiastowo podniosłem plecy, które przylegały do brzucha Setha. Byłem już prawie wolny, jednak oponent nie poddawał się. Co chwilę próbował znów zapiąć uchwyt, jednak tym razem byłem ostrożniejszy i gdy  zbliżał się do moich pleców ja wymierzałem mu łokieć w głowę. Po chwili ten ułożył się całkiem na macie, a ja spokojnie wstałem na nogi bym mógł teraz pokazać na co stać Matta Hardego!

Piekielna akcja jakiej przed chwilą doświadczyłem na własnej skórze dała mi sporo do myślenia. Spokojny czas jaki teraz miałem pozwolił mi na zebranie sił i chwilkę odpoczynku. Mój rywal był nieco mniej szczęśliwy po poprzedniej akcji lecz mi to zbytnio nie sprawiało problemu. W pewnej chwili przypomniało mi się że w tym pojedynku jest jeszcze jeden zawodnik o ringname Justin Gabriel. Chociaż nim zbytnio nie powinienem się przejmować ponieważ ten oto zawodnik jest przypięty kajdankami do stalowego słupa poza kwadratowym pierścieniem. Czas niestety nie działał na moją korzyść chociaż już nie w takich opałach w tym pojedynku byłem ale w tamtych wypadkach jakoś sobie poradziłem. Dodatkowego poweru dodawała mi atmosfera panująca na widowni. Okrzyki motywujące zawodników dały już o sobie znać lecz w mojej głowie w szczególności na stała napewno zapadnie ten "Lets go Hardy". Nie ukrywam też że wiele razy usłyszałem okrzyki obrażające mnie jak np. "Hardy Sucks". Lecz oni nie wiedzą że takie czyny nadają mi większej adrenaliny do dalszych poczynań. Nadal miałem drobne problemy z swobodnym oddychaniem ale wyglądało już to znacznie lepiej niż jakiś czas temu. Problemom z nabieraniem powietrza towarzyszył też straszny ból w lewej nodze który towarzysz mi już długi okres walki. Po kilku sekundach gdy doszedłem już do siebie postanowiłem że czas wykonać jakiś atak. Spokojnym i pewnym krokiem zbliżyłem się do oponenta spoglądając mu głęboko w oczy. Gdy go całkowicie zahipnotyzowałem spojrzeniem wyprowadziłem potężny Clothesline.

Więc tak....


1. Justin Gabriel - Nie możesz skorzystać z pomocy Bobby'ego, z kilku powodów:

- Bobby jest heelem a ty facem.

- On jest na SD a ty na Raw.

- Nie macie TT.

Tak, wiec musisz spróbować innego sposobu na uwolnienie się z kajdanków.

2. Matt Hardy - Pisałeś opis sytuacji, znalazłem kilka błędów interpunkcyjnych np

- "Nie ukrywam też że wiele razy usłyszałem okrzyki obrażające mnie jak np. "Hardy Sucks" "

W zdaniu brakowało przecinka, który ma za zadanie oddzielać.

- Okrzyki motywujące zawodników dały już o sobie znać lecz w mojej głowie w szczególności na stała napewno zapadnie ten "Lets go Hardy".

Pisze się ''na pewno'', oddzielnie. Po za tym jakoś mi się dziwnie czytało twój post, przenosiłeś się z jednej myśli, której nie dokończyłeś na drugą.


3. Seth Rollins - Pisałeś Opis Sytuacji, twój post przyjemnie się czytało. Ciekawości, uczuć postaci nie zabrakło nigdzie. Jednak kilka błędów, trochę zniesmaczało czytanie.

Dlatego też Seth pisze dalej!