Goldust uśmiechnięty od ucha do ucha, kroczy po BS, obejmując jedną ręką swoje trofeum. Kamera idzie kilka kroków przed nim. Za chwilę wstąpi w bramy kwadratowego pierścienia by obwieścić kolejny tryumf. Lecz nagle zza jego pleców wyskoczyła pewna persona. Milczała, wydawało się, ze nawet nie oddychała. Wiadomo jedno - spieszyła się gdzieś. Biegła nie patrząc na przeszkody. "Gdyby kózka nie skakała to by nóżki nie złamała". Tancerka w przewiewnej sukni potknęła się o pudło Lekko wystające z pozostałych urządzeń w wąskim korytarzu. Z krzykiem upadła. Mistrz gwałtownie się obrócił. Zobaczył kobietę kulącą się jak mały nowo narodzony szczeniak na zimnej posadzce. Trzymała się za nogę. Upuścił Mistrzostwo i ruszył w jej stronę. Złapał ją za głowę i lekko przychylił się do przody, następnie zakłopotany wymamrotał: - Nic Ci nie jest? - Ta tylko skinęła głową i opierając się o Goldusta próbowała wstać, lecz o mały włos nie upadła. Złoty w ostatniej chwili złapał ją za biodra utrzymując w pozycji pionowej. Kobieta wyprostowała się. Spojrzała mu w oczy, a ten nadal ją trzymał na wszelki wypadek, gdyby ponownie miała stracić równowagę. Złapała go za bark. Wtem zza ich pleców wyłonił się Fandango. Wściekły. Nie miał zamiaru tego zobaczyć, ale zobaczył. Z trudem przełkną ślinę i już miał krzyknąć, kiedy zagotowany nie mógł wykrztusił słowa. Odszedł kilka kroków dalej i wściekły uderzył pięścią w ścianę. Coś się zaczyna dziać.