W biurze otoczonym czterema ścianami i sufitem stoi John Laurinaitis. Obojk jego persony ustawiona jest niebieska skórzana sofa, zaś przy niej mała zielona roślinka, wszystko upiększają plakaty rozwieszone na ścianach, na jednej z nich widać Miza, na drugiej Rocka. Sam kierownik swoim zachrypniętym głosem rozmawia przez telefon uśmiechając się od czasu do czasu. Gestykuluje rękoma, lecz w pewnym momencie w kadr wchodzi Goldust. Staje obok Menadżera i grzecznie czeka na zakończanie rozmowy. Laurinaitis patrzy na niego przysłania telefon do marynarki i pyta: - Słucham. - Goldust bierze głęboki wdech i mówi, szybko. – Mam dość Alberto Del Rio. Przez niego mój ojciec leży w szpitalu, a ja nie mogę przejść na drugą stronę ulicy z obawy, czy za chwile nie potrąci mnie swoim samochodem. Doznałem lekkie skręcenia barku, ale chcę to skończyć już dziś, tutaj, teraz i proszę cię o dodawanie do kart pojedynku Goldust kontra Alberto Del Rio. – Goldust złapał za swój tytuł i go obdarł. Johny spojrzał na niego, a następnie odpowiedział – Dobra, masz tę walkę ,a teraz znikaj mi z oczu. -  Na twarzy Goldusta było widać lekki zarys podenerwowania, gdyż właśnie został spławiony przez najważniejszą osobę, ale z drugiej strony już za chwile zmierzy się z prawodawcą wszystkich jego nieszczęść przez ostatnie tygodni.