Czas to kończyć - powiedziałem sobie w myślach, licząc na szybkie starcie. Następnie podniosłem Mike'a, a następnie gut kickiem podporządkowałem go sobie, by po chwili wsadzić jego łepetynę pomiędzy swoje nogi, wynieść i porządnie trzepnąć o matę Reverse Powerbombem! Oponent niefortunnie wylądował na środku ringu, więc skrzyżowawszy jego nogi, zapiąłem bardzo niebezpieczną dźwignię! Sharpshooter locked in!

Byłem dosłownie o włos od porażki w bezmyślny i głupi sposób. Sam dałem rywalowi na tyle swobody by zapiął mi Sharpshooter'a w samym środku kwadratowego pierścienia. Na szczęście spryt pozwolił mi na przechytrzenie The Rocka i uwolnienie się z uchwytu. Sytuacja w której się znajdowałem pozwoliła mi abym przez chwilę mógł nabrać kilka wdechów oraz wydechów zanim będę kontynuował to starcie. Po paru chwilach chwyciłem się liny zawieszonej najwyżej i zacząłem podnosić. Oparty o liny jestem z przeciwnikiem oko w oko, mimo że jesteśmy po przeciwnych stronach ringu to i tak nie spuszczamy z siebie wzroku. The Rock czuł że publika jest po jego stronie, ponieważ z każdego zakątka hali było słychać okrzyki w stylu "Let's go Rocky" oraz okrzyki "Miz you suck". Chyba ci idioci na trybunach nie wiedzą jeszcze że takie okrzyki działają korzystnie w moją stronę, ponieważ moja motywacja rośnie kiedy uda mi się pokonać ulubieńca publiczności. Rocky wiedział że ta dźwignia założona przed chwilą, dała mi niezły wycisk i teraz na pewno będzie chciał to wykorzystać. Wiedziałem że rywal zrobi krok w moją stronę i będzie chciał przejąć kontrolę nad starciem. Jest tylko jeden problem... gdy Rock się zbliżył... bardzo mocny slap wylądował na jego twarzy.

No no, panowie, słowa uznania. Musiałem dwa razy, bardzo powoli przeczytać i przeanalizować oba posty. W pierwszej chwili zgłupiałem, nie wiedziałem komu przekazać inicjatywę. Za drugim razem, odrobinę bardziej do gustu przypadł mi jednak post Hikaru. Właściwie ciężko było osądzić, co lepszego było w jednym poście od drugiego... przekonała mnie barwa, z jaką Hikaru opisywał wydarzenia. Proszę więc dalej.

Czas to kończyć - powtórzyłem w myślach. Następnie podniosłem oponenta i mocnym uderzeniem z łokcia ułożyłem go na macie. Back Elbow connecting! To już czas! Miz ocknął się i zaczął wstawać... zrobił obrót! Szybko więc chwyciwszy jego ciało, wykonałem People's Spinebustera! Woooho! Czas na koniec tego szybkiego pojedynku pod moje dyktando, czas pokazać ludziom, iż stary weteran wrestlingu nie stracił swej dawnej formy. Ustałem ponad przeciwnikiem i ściągnąłem ochraniacz na łokieć, rzucając go po chwili gdzieś w trybuny. Następnie ugiąłem się i wysunąłem ręce do tyłu. Charakterystyczna pozycja Mizanina, można by rzec wake-up taunt. Mike się podniósł, toteż zapiąłem popularnego full nelsona, podciąłem oponenta, wykonując Skull-Crushing Finalle (UM. Showman)! Cóż za zniewaga! Blada twarz przeciwnika obiła się o środek maty, więc przypiąłem, będąc pewnym swej wygranej.

Po raz kolejny musiałem uporać się z przeraźliwie trudną dźwignią, która była do tego piekielnie bolesna dla wcześniej osłabionego barku. Lecz co jest z tobą Miz?! chcesz w taki sposób przegrać ten pojedynek? przez zwykłą dźwignię? - takie pytania nachodziły moją głowę która miała wówczas masę pomysłów na wydostanie się z akcji Rocka. Znów daleko mi do jakiejkolwiek z lin i na pewno siłowo nie wyjdę z tej dźwigni, po raz kolejny muszę użyć tutaj sprytu który mam nadzieje pomoże mi w tak trudnej sytuacji. Zacząłem odpychać się nogami tak dobrze jak tylko mogę, przesuwając się a na dodatek Great One'a wraz ze mną. Na chwilę przystopowałem, a po pewnym momencie znów zacząłem odpychać się nogami do takiego momentu że swobodnie mogę chwycić linę a sędzia nie ma innego wyjścia jak tylko odciągnąć ode mnie mojego przeciwnika.

To ja także przedłużę sobie czas, do końca jutrzejszego dnia. :>

@EDIT: Mam dużo nauki, napiszę do końca jutra, czyt. 17.03.13 r. ; d

@EDIT1: Mam dzisiaj totalny KŁowy bałagan, więc takie KŁ, którym nie przedłużam walki, napiszę jutro. Do trzech razy sztuka. ;]

@EDIT2: Kuhwa, możecie mnie pociachać, jak jutro nie odpiszę, ale w końcu to nie ja przedłużam.

Ostatnio edytowany przez Hik (2013-04-18 21:42:30)

Po raz kolejny nie mogłem pomóc Mizaninowi dobić do jego progu bólu, albowiem ten miał na tyle zimnej krwi, aby wyjść z mej dźwigni po kilku konkretnych ciosach. Mam przegrać z nim po raz drugi? Niedoczekanie tej pieprzonej federacji! Jeżeli nie można tego zrobić z inteligentnym planem, to trzeba na siłę. Podniosłem Miza na równe nogi, po czym wysłałem go ku gumowym linom. Ten, nabrawszy prędkości, wpadł prosto na me barki, a ja z nieznacznym uśmieszkiem rzuciłem go gwałtowne na niekorzystną płaszczyznę za pomocą Samoan Drop! Rzuciłem się do przypięcia, jednak arbiter nie zdążył klepnąć maty po raz trzeci, wręcz magiczny raz. W szale wynikającym z ów faktu, wstałem w trybie natychmiastowym i wyczekiwałem powstania Mike'a. Gdy ten czas nastąpił... gdy tenże wrestler się odwrócił, szybko przechwyciłem go do odpowiedniej pozycji, by po chwili wykonać Rock Bottom! Cudowny manewr wykonany z ogromnym impetem! The Miz został wręcz zrównany z matą, lecz trzeba dokończyć czynu destrukcji. Odbiłem się od lin i niesiony falą glorii przeskoczyłem nad ciałem bezwładnego byłego WWE Championa, znowuż odbijając się za pomocą gum ringowych, iżby po chwili doskoczyć do oponenta, wykonać charakterystyczny ruch nogą i wymierzyć silny łokieć w klatkę piersiową! People's Elbow! To jest koniec! Podciągnąłem nogę oponenta, powodując przypięcie! Czyżby nadeszła kolejna moja chwila chwały?