Rhodes wyłonił się zza backstage'u by podbijać swiat, jak i zarówno ring swą zacną twarzyczką. Udał się do kwadratowego pierscienia i czekał na rozpoczęcie ów batalii.

Nowe siły, nowe wyzwanie. Przede mną stoi próba sił w walce z nie jakim Alexem Shelleyem, zawodnik zapewne nie należy do chłopaków do obijania, toteż łatwo wywnioskować ze nie będzie to łatwe zadanie. Stał w naprzeciwległym narożniku z pewnym wyrazem twarzy, czuł się jak zwycięzca, jednakowoż tak nie będzie bowiem tylko ród pięknych może posiadać pas. Sędzia nie dał mi czasu na dalsze rozpatrywanie wad i zalet zawodnika, albowiem zabrzmiał dźwięk, nie była to zwykła melodia, lecz uderzenie młota w zardzewiały metal oddał piszczący odgłos który momentalnie dotarł do mych uszów, adrenalina przepłynęła przez żyły, serce omal nie wyskoczyło z piersi, czas zacząć. Pierwszy krok jest zawsze najtrudniejszy, trzeba obezwładnić rywala i posłac go na twardy grunt który znajduje się pod nogami, mówią "dla chcącego nic trudnego" ~ oto właśnie tym mogę się posłużyć w ów pojedynku. Wystartowałem niczym poparzony ogniem z corrnera, oponent był zaskoczony szybką reakcją i ruszył w moją stronę, był to amatorski błąd ponieważ został powalony prawą ręką, padł niczym szmaciana laleczka tuż pod moimi kończynami, toć własnie teraz chwilowo zasnął. Gdyby sen z ostatniej nocy się spełnij, gdyby na mym ramieniu zawisło oznaczenie jakie zapamiętam do końca życia. "Gdyby" - Tak wiele pytań może się kryć pod prostym słowem, tak nie wielu ma szczęście i oto spełnia się jego gdyby, to właśnie ja jestem tą osobą dzisiejszego wieczoru odniosę triumf. Pomyślawszy o złotym tytule odrazu mój poziom agresji wzrósł, niemal sięgnął zenitu, nie mogłem już powstrzymać gniewu, zemsty, tak więc rzuciłem się na zmaltretowane ciało i zacząłem je okładać serią ciosów, w tym momencie żadna siłe anie mogła mnie powstrzymać. Uderzenia ciągły się w nieskończoność, nagle sędzia rzucił się na mnie i odciągnął od "zwłoków", mało tego miałem do niego jeszcze pretensje, otóż wrzasnąłem na niego z zarysem zemsty na twarzy.

Trzysta słówek.

Woo! Opponent sponiewiera się w narożniku próbując wstać, wszystko idzie po mojej myśli. Cody już prawie stoi, więc trzeba to wykorzystać. Podchodze do opierającego się o liny pięknisia, chwytam go za głowę i wykonuje Turnbuckle Reverese STO! Oszołomiony rywal jest wyraźnie przestraszony, tym iż jego twarzyczka została lekko uszkodzona w momencie gdy uderzył nią o ochronę narożnika. Rhodes wydziera się, a ja uderzam nogą o matę, krzycząc-"Step! Step! Step To The Floor!", po czym wychodzę z ringu, biorę mikrofon i mówie-"Cody, Cody, Cody gdzie twoja technika?", po czym wracam do kwadratowej konstrukcji, w której o narożnik opiera się wciąż przestraszony syn Legendy. Przybliżam się do niego i trzymając za włos podnoszę, następnie częstuje go efektywnym Step-Up Enzuigri! Rywal pada na liny, a ja biorę rozbieg i częstuje go Spinning Whell Kickiem, po którym ten wypada poza ring.

Cody odklepuje po Lotus Lock! Shelley jest NxT Championem!

Dlaczego? PoweR nie da rady walczyć. (tak napisał mi na GG)