Wchodzę (edit potem) proszę, o 48 h na odpis, bo mało czasu jest mam, szkoła itd. : (

Naglę obaj ruszamy w stronę środka kwadratowego pierścienia, pop chwili wkroczyliśmy w klasyczny Klincz, mój rywal to John Cena, nie mam z nim szans w zwarciu więc muszę szybko się z tego wyplątać i od razu zrywam ręce z bark oponenta i przechodzę do tyłu. (1) Mój przeciwnik nie jest pewny co teraz zrobię, gdy tylko się odwrócił rzuciłem go w narożnik, po czym energicznie ruszyłem w stronę Ceny, który opierał się na narożniku i wymierzyłem przepiękny Clothesline, po którym ten padł na swoje "siedzenie", wykorzystałem to i wbiłem w niego kolano. (2) Ten padł na matę a ja swobodnie przeciągnąłem go na środek ringu, po czym wymierzyłem mu Leg Drop'a! (3) Publiczność skandowała "Let's Go Cena! Cena SUCKS! [...]" śmiałem się z tych pierwszy, a następnie spojrzałem na podnoszącego się oponenta. (4) A gdy ten stał już na nogach ruszyłem w liny, a następnie gdy ten tylko spojrzał się na mnie otrzymał Legdrop Bulldog'a, po którym ponownie powitał się z matą. (5) Jestem zmotywowany aby zwyciężyć nad Ceną, który już w pierwszych minutach walki ma ze mną problem. (6) Leżący przeciwnik dal mi do myślenia, aby osłabić jego kończyny, i gdy tylko o tym pomyślałem wykonałem serie Stomp'ów w stronę prawej nogi John'a. (7) Sędzia po krótkiej chwili odpycha mnie od rywala, po czym pokazuje, aby John wstawał. (8) Gdy tylko to robi, odbijam się od lin i efektownie wykonuję Float-Over DDT! (9) Naglę arena ponownie się ożywiła, i skandowała coraz głośniej imię oraz nazwisko swojego ulubieńca, ja nie czekając przeszedłem przez liny, i wspiąłem się na narożnik, gdy mój rywal powoli wstawał ja skoczyłem tym samym wykonując (zdol. Tactics) Missille Dropkick! (10)

Sry za słabość aczkolwiek nie miałem czasu, aby to napisać.

Po niesamowitym Dropkck'u z narożnika, czas trochę przyśpieszyć tempo i ruszyć do przodu. Po chwili wstałem z maty, na której leży mój rywal, zdecydowany podchodzę do niego, po czym pomagam mu wstać jednak tylko po to, aby wykonać DDT! John jest trochę osłabiony, jednak nie na tyle by go pokonać. Muszę przemyśleć tą sytuacje, lecz zauważam, iż ów oponent wstaje, gdy tylko ten stoi na nogach, łapię go za rękę i rzucam go na liny, gdy ten do mnie wraca, ja padam na mate, a mój rywal przeskakuje mnie i odbija się po raz kolejny od lin. Energicznie wstaję a gdy ten jest w pozycji, która pozwala mi na skok, ruszam na niego i wykonuję Somersault Shoulder Block! Cena na macie, mogę chwilę odpocząć i zastanowić się nad dalszym postępowaniem. Publiczność reaguje głośnym cheer'em w moją stronę, jestem zdziwiony, jednak podoba się im to, iż dominuję nad "terminatorem" jakim jest John Cena! Naglę zrywam się widząc, że ten się podnosi i jest w pozycji siedzącej, jestem za jego plecami więc mogę zrobić tylko jedno Neck Snap, po którym Cena uderza potężnie głową o mate...

Nagle dochodzi do mnie, że tak szybko go nie zniszczę, jednak jest jeszcze jedna możliwość, naglę dynamicznie ruszam w stronę leżącego Ceny. Nie jednak, aby zaatakować lecz po to, aby zniszczyć rywala w inny sposób. Naglę przeciągam John'a na środek ringu, po czym zapinam Boston Crab!

Proszę o czas do jutra do godziny 22, gdyż jestem chory, i nie miałem neta ;/. Przepraszam : )

On siedzi ci na dupie i cię wygnia, więc skręcenie się bardziej by Cie osłabiło...

#2 szanse!

Leżąc na macie w tym położeniu czuję się jak przyparty do muru. Nie mogę jednak ani przez chwile myśleć o poddaniu się, bo to tylko by mi przeszkodziło. Muszę wykorzystać fakt, że jestem silniejszy od mojego rywala, oraz to, że publiczność ładuje moje baterie i przysparza mnie o niespożytą chęć walki i zwycięstwa. Mam bardzo ograniczoną możliwość ruchów, więc jedyną opcją jaką mam w głowie, to spróbować nieco unieść się na rękach, jednocześnie bardzo mocno próbując prostować nogi, tak by JTG nieco mniej dociskał mnie do ziemi, co pozwoli mi stopniowo zbliżać się do lin. Nie mogę zastanawiać się ani sekundy dłużej, bo czas działa tutaj na moją niekorzyść, gdyż ta dźwignia sprawia mi sporo bólu. Robię to co zaplanowałem, pierwsza próba przyniosła spore efekty, sam nie spodziewałem się, że tak daleko się przeniosę. Zbieram odrobinę więcej sił i znowu podnoszę się na rękach, jednocześnie silnie usiłując prostować nogi, po raz kolejny udało mi się przybliżyć do lin. JTG jest wyraźnie zaniepokojony rozwojem sprawy, bo czuje, że jestem coraz bliżej lin. Bardzo duże znaczenie w moich staraniach odgrywa publiczność, która dodaje mi bardzo dużo otuchy swoim skandowaniem mojego imienia. Wpływa to na mnie niesłychanie motywująco. Łącząc to z moją chęcią zwycięstwa, z charakterem, który nie pozwoli mi się poddać daje to materiał, który pomoże mi wydostać się z tego położenia. Po raz kolejny ten sam schemat działania z mojej strony i po raz kolejny jestem bliżej lin, tym razem jednak mój przeciwnik dokłada jeszcze więcej starań by mnie zatrzymać, co raz bardziej zdaje sobie sprawę, że następnym razem dotknę już lin, jestem już naprawdę blisko. Przechodzę istną drogę przez mękę, ale dotknięcie lin i podniesienie walki mi to wszystko wynagrodzi. Ostatni raz spinam nogi, podnoszę się na rękach, i przerzucam się na odległość wystarczającą, by dosięgnąć lin. Tym razem było to najtrudniejsze, JTG dołożył wszelkich starań, bym nie zdołał już podnieść się, jednak mu się nie udało, liny są w zasięgu mojej ręki. Nie czekając ani momentu łapie się za nie, czekając już tylko, kiedy sędzia naszych zmagań podniesie walkę. Wykorzystałem tak naprawdę jedyną opcję na wyjście z tej dźwigni, racjonalnie myśląc, nawet ta próba była początkowo skazana na niepowodzenie, jednak po pierwszym razie wiedziałem, że mi się uda, mimo iż odczuwałem olbrzymi ból. Udało mi się, a ból, który doskwierał mi przez ten czas będzie przypominał mi, o zachowaniu ostrożności podczas dalszej części walki.