Całą hale wypełnia muzyka - Get Down on Your Knees! Wszyscy już wiedzą o kogo chodzi i od razu słychać głośne buczenie. Tak jest! To Jack Swagger! Pewnym krokiem wyłania się za backstage'u The All American American. Z aroganckim uśmieszkiem, naładowany energią kroczy w stronę ringu. Nagle Jack staje w miejscu i rozgląda się po publice. Słychać tylko narastające buczenie... Jack spogląda jeszcze przez chwilę litościwie na publikę, po czym widzimy już charakterystyczne dla niego pompki... Podczas ich wykonywania za plecami Jacka wybuchają fajerwerki! Po krótkim pokazie pirotechniki Swagger w mgnieniu oka pojawia się w kwadratowym pierścieniu, gdzie przebiega rundkę wokół niego z uniesionymi rękoma. Po tym mini maratonie cofa się do swojego narożnika i z aroganckim uśmieszkiem wyczekuje rozpoczęcia tej walki....

Wraz z CM Punkiem, w ringu po raz ponownie znajdujemy się we cztery osoby. (1) Przed nami kolejny pojedynek Tag-Team'owy, w którym pokażemy, że nie ma na nas równych. (2) Spoglądając w oczy Jack'a, który stoi w odległym narożniku, dostrzegam wielką pewność siebie i żądzę zwycięstwa. (3) Tuż za nim stoi sam Daniel Bryan - 'wielki' Highflyer, technik, niczego sobie wrestler... (4)

*GONG*

Moje rozmyślania i wszelkie analizy nagle przerwał gong, którego zadaniem jest danie sygnału na rozpoczęcie starcia. (5) Zaczęliśmy krążyć po ringu - stawiając ostrożnie kroki czekam na pierwszy ruch, który niebawem zmuszony będę wykonać. (6) Swagger to nie jest bestia nie do pokonania - owszem, to doświadczony zapaśnik i profesjonalista, ale to wciąż za mało, aby pokonać mnie i mojego TT partnera. (7) Zachodzimy w klincz, Swagger przechodzi do Headlocku i zbliża się do lin, a ja korzystając z takiej okazji, wysyłam go mocnym pchnięciem na liny równoległe. (8) Na All American-American'a nie trzeba było czekać zbyt długo - pewny tym, że już za chwile przejmie inicjatywę, atakuję go Spinning Wheel Kick, zaskakując nie tylko jego, ale całą zgromadzoną w Richmond publiczność. (9) Pierwsze posunięcia można zaliczyć do udanych, lecz wnioskując po naszej w w klinczu, nie mam dużych szans na pojedynki siłowe. (10) Pop od WWE Universe niesie mnie do zwycięstwa, więc podchodzę do Jack'a, dosiadam go i maltretuję wykonując liczne punch'e na jego twarz. (11) - Dalej Jack, co z tobą? - mówię groźnie do mego rywala w celu nakłonienia go do ataku. (12) Ten w końcu nie wytrzymuje, wstaje i pędzi na mnie z dosyć dużą prędkością. (13) Akurat byłem przy linach, co ułatwiło mi sytuację. (13) Kiedy Szwagier był już przy mojej osobie, pochyliłem się w dół ciągnąc ze sobą liny, a co za tym idzie - Jacek wypadł z ringu. (14) Wykorzystując taką okazję, wraz z cheer'em publiczności wchodzę na najbliższy mi narożnik i oczekuję ustania Jack'a na nogach. (15) Kiedy to się dzieje, wynoszę swoją osobę w górę i ląduję na amerykańskim weteranie wykonując Diving Crossbody. (16) Leżymy już takich kilka ładnych sekund - sędzia dochodzi do 6, więc pora wstać. (17) Dlatego też wstaję na pełne nogi, chwytam Swaggera i wturluję go po ringu, po czym sam tam wchodzę. (18) Arena wypełniona po brzegi już na początku batalii dziękuje mi za pełne emocji akcje, lecz ja staram się w to nie wsłuchiwać, a ignorować, aby skupić swoje myśli na toczącej się właśnie bitwie. (19)

Nie czekając ani chwili dłużej, postaram się unieść Jack'a, po czym chwytam go w odpowiedni dla mnie sposób i wykonuję Double Underhook Backbreaker. Publiczność skandująca mój pseudonim dodatkowo unosi mnie na duchu. Niemal każdy banner jaki widziałem był dedykowany właśnie mojej osobie. Wiedziałem, że nie mogę zawieść tych ludzi, więc dalej dążąc do zwycięstwa, ponownie podnoszę Swaggera i wysyłam go na liny za pomocą Irish Whip. Na następny atak nie trzeba było czekać. Jack znowu padł bezradnie na matę po otrzymanym chwilę temu Dropkick'u. Od razu wiedziałem, że to za mało - Swagger tak łatwo nie da się przypiąć. Dlatego też przeciągnąłem go na środek ringu i skryłem się za jego plecami czekając na swoją ofiarę. Kiedy już do tego dochodzi, a Jacek nie wie gdzie się aktualnie znajduję, chwytam go od tyłu i z niewielkimi trudnościami wykonuję Tiger Suplex Hold (With PIN) po tym przypinając go w jakże zaskakującej pozycji! Sędzia liczy...

Wiedziałem, że nie będzie łatwo. Szybko zebrałem swoje myśli, zbliżyłem się do Jack'a i założyłem na nim Chinlock (uni.).

Początek walki nie wyglądał za ciekawie dla mnie... Obrywałem akcję, za akcją. W końcu zauważyłem moment, w którym mogę zyskać przewagę w tym pojedynku. Będąc w tym nie najmocniejszym duszeniu postanawiam odwrócić losy tego matchu. Na początku wykonuję kilka ciosów łokciem w jego tułów. To luzuje wystarczająco uchwyt abym mógł wsadzić rękę między jego rękę, a moją szyje. Gdy to zrobię szybko zrywam się z ziemi i jednocześnie w tym momencie zrywam całkowicie uchwyt...

Wreszcie wyrwałem się z łapsk Chrisa Jericho i wreszcie mam szanse na przejęcie inicjatywy w tym pojedynku. (1) Po zerwaniu jego uchwytu stoimy na przeciwko siebie. (2) Nie chcąc stracić okazji na przejęcie kontroli w tym matchu od razu wykonuję szybki clothesline na Y2Ju. (3) W trakcie gdy ten leży na macie arogancko rozglądam się po publiczności - rozlega się głośne buczenie. (4) Nic sobie z tego nie robiąc odwracam się do mojego przeciwnika i pomagam mu stanąć na proste nogi. (5) Gdy to uczynię wykonuję szybki Irish Whip na przeciwległe liny. (6) Rozpędzony Chris, wracając do mnie nabija się na pięknego Big Boot'a. (7) Czując moc odbijam się od lin. (8) W tym czasie mój oponent już zacznie się podnosić. (9) Na jego nieszczęście inkasuje w tym momencie pięknego Knee Lift, po którym ponownie wykonuję swój gest triumfu. (10)

Dalej Jericho!