Na arenie rozbrzmiał dźwięk metalowego gongu, który rozniósł harmonijny sygnał po każdym zakamarku sygnalizując rozpoczęcie starcia. (1) Nie rzucamy się jednak sobie wzajemnie do gardła. (2) Ze spokojem pokazuję młokosowi, aby ten chwilę poczekał. (2) Curtis z pokorą się mnie posłuchał, a ja wtedy mam czas na doprowadzenie swych mięśni do nazywanego przeze mnie stanu ostatecznego. (3) Dopiero po krótkiej rozgrzewce, która sprawi, że nie będę w walce się musiał martwić o przykre niespodzianki, przystępujemy do walki. (4) Wpierw zaczynamy krążyć wokół kwadratowego pierścienia nie spuszczając z siebie wzroku. (5) Ten okres "walki" jednak prędko się kończy, albowiem w pewnym momencie wściekle chwytam rywala za barki wchodząc z nim w klincz. (6) Żadnym zaskoczeniem nie powinno być to, że to ja wyszedłem z niego zwycięsko przepychając oponenta z łatwością do narożnika. (7) Tam zadaję mu jednego kopniaka w brzuch, a po chwili jeszcze jednego, a następnie chwytam go za rękę i Irish Whipem posyłam na liny, po czym - po jego odbiciu i znalezieniu się na środku ringu - częstuję go Spinning Heel Kickiem! (8) Rywal padł z ogromnym hukiem na matę, co wywołało wyraźny uśmiech na mej twarzy. (9) Nie mogłem jednak się chełpić moim sukcesem zbyt długo, albowiem Johnny, pomimo tego, iż jest jeszcze niedoświadczonym zapaśnikiem, to ma w sobie wielką motywację i wolę walki, co powoduje, że ten błyskawicznie podnosi się z maty chcąc dokonać rewanżu za zainkasowany cios. (10) Zwycięzca jednego z sezonów NXT musi jednak ze smutkiem przyjąć kolejny cios mówiący o mojej wyższości, którym tym razem okazał się pospolity Neckbreaker. (11) Po tym ciosie zdołałem uciszyć jego chęć sukcesu nad tak wielką gwiazdą jaką jestem ja na nieco dłużej, niż po Spinning Heel Kicku. (12) Ponownie jednak zdołał podnieść się dosyć szybko, na co ja zareagowałem z należytym spokojem. (13) Johnny tym razem nie tylko wstał, ale i również spróbował wyprowadzić energiczny Clothesline z miejsca! (14) Nic z tego! - wykrzyknąłem, po czym schyliłem się i już po chwili sprowadziłem rywala na ziemię wykonując fantastyczny Russian Legsweep! (15) Wysłannik z czerwonego brandu po raz trzeci w tym pojedynku znajduje się pod moimi stopami. (16) Licząc na to, że może uda mi się zakończyć ten pojedynek w takim szybkim czasie, bez zastanowienia padam na matę pinując. (17)

PS. Szelton, zrobiłeś coś dziwnego xd

Dalej, Johnny Curtis!

Zamroczony padam na liny. Odbijając się koncentracja do mnie powraca. Biegnę w stronę Johnny'ego i widząc, że ten nachylony czeka na mnie, aby wykonać Sidewalk Slam od razu postanawiam skontrować to za sprawą Big Boota centralnie w bok jego czaszki. Zaskoczony z tego powodu rywal pada na matę, zaś ja szykuję się do kolejnych ataków.

Przez głupie błędy na początku walki sprawiłem, że to starcie lepiej rozpoczął mój rywal, a tego nie lubię. Teraz jednak odzyskuję inicjatywę. Po wykonanym Big Boocie, Johnny prędko się podniósł jednak wtedy zainkasował Neckbreaker! Curtis znów nie daje za wygraną i ponownie wstaje. Tym razem gaszę go za pomocą Dropkickiem, po którym dokładam Leg Dropa, po wcześniejszym odbiciu się od lin.

ch**nia, ale net mi lami, a nie chcę tego przedłużać.

[i]Zadowolony podnoszę się z towarzyszącym mi uśmieszkiem. Spoglądam z góry tauntując nad ofiarą. Po chwili opuszczam ręce na dół i krzyczę: No dalej! Wstawaj! Rywal jak na zawołanie zaczął się podnosić i już po chwili stał przede mną. Wtedy jednak od razu zainkasował kopniaka prosto w brzuch, po którym zaserwowałem jeszcze Running DDT! Rywal ponownie na macie. Nie pozwalam mu tam jednak zbyt długo leżeć, toteż podnoszę go i dokładam Northen Lights Suplex! Po chwili atakuję go jeszcze za sprawą Half Nelson Bulldoga!

Czas na dźwignię - pomyślałem, po czym zapiąłem Sharpshooter w tym miejscu, w którym wylądował mój rywal po Half Nelson Bulldogu - na środku ringu.

Mój piękny niczym kwiat róży plan można zwinąć w kulkę i rzucić w jarzące się ognisko. (1) Nie zamierzam jednak spełznąć na laurach i po nieudanym początku oraz lepszej środkowej partii starcia, znów chcę przejąć inicjatywę. (2) Wiem, że wygrywając przedłużę swoją serię zwycięstw z rzędu bez ani jednej porażki do siedmiu, ale i sprowadzę na SmackDown osobę, która w przyszłości może mi przeszkodzić w drodze do ku glorii. (3) Pomimo to postanawiam walczyć na 100% swych możliwości, aby udowodnić, że to ja jestem najlepszym zapaśnikiem w tym biznesie. (4) W tym celu wnet podrywam się z maty stając na obu dolnych kończynach. (5) Ze stoickim spokojem - któremu akompaniuje psycho-demoniczny uśmiech na mej twarzy - spoglądam na podnoszącego się oponenta, w którym już widzę zaaplikowany jad. (6) Przed oczyma przewija mi się klatka po klatce za chwilę wykonanego ciosu, czuję się jakbym był zamknięty w swoim umyśle, w którym nie dzieje się dobrze. (7) Po kilku oka mgnieniach Curtis jest już na nogach jednak - jak się okazuje - niedługo, albowiem wtedy od razu pada z powrotem na krystalicznie białej macie za sprawą zainkasowanego Low Dropkicka. (8)