Na hali rozbrzmiała właśnie ta muzyka, co oznaczać mogło tylko jedno. Tak, to Randy Orton!
Wyżej wymieniony po krótkiej chwili wyszedł z Backstage'u, ubrany w swoją charakterystyczną koszulkę z napisem "Legend Killer" i ruszył pewnym krokiem do ringu, ignorując całkowicie nienawidzącą go publiczność. Spokojnie i powoli wkroczył do kwadratowego pierścienia, po czym poprosił o mikrofon od technicznego, odchrząknął, po czym przemówił.

Randy Orton: Nazywam się Randy Orton, ale chyba nie muszę się wam przedstawiać, prawda? Jestem zwycięzcą na Wrestlemanii i pogromcą legend. Na największej gali w roku pokonałem Stone Colda, a w zeszłym tygodniu posłałem na zasłużoną emeryturę również Piper'a. Chyba nikt nie zaprzeczy moim słowom  Roddy to już podstarzały, irytujący dziadek. Tylko kradnie czas młodym gwiazdom, gwiazdom takim jak ja... Jednak nie przyszedłem tu dziś, aby wprawiać was wszystkich w zazdrość, lecz...

Nagle przemowę Legend Killera przerwał ten oto theme. Młodsza część widowni nie miała bladego pojęcia kim jest starszy już pan, który właśnie wyłonił się z backstage'u i ruszył powoli w stronę ringu, ale starsi wiedzieli. To on - American Dream, Dusty Rhodes! Gdy już znalazł się w kwadratowym pierścieniu, wyjął delikatnie mikrofon z ręki Ortona, po czym zaczął mówić:

Dusty Rhodes: California! Cóż za wspaniałe miasto... Wielka szkoda, że psujesz tym ludziom wieczór, Randy! Nie wiem czy sobie to uświadomiłeś, ale akurat teraz jesteś jedynym, którego obchodzi to, co właśnie mówisz. Kolejna sprawa - jesteś jeszcze zaledwie chłystkiem, a już zachowujesz się tak, jakbyś osiągnął wszystko. Znam twojego ojca i...

W tym momencie Legend Killer wyrwał Rhodes'owi mikrofon z ręki.

Randy Orton: Nikt nie ma czasu, aby słuchać tych bredni, które wygadujesz. Chcesz mnie nauczyć szacunku? Proszę bardzo. Tu i teraz!

<W tym momencie następują reklamy, po których odbędzie się pojedynek Randy'ego Ortona z Dustym Rhodes'em>