Klęcząc na kolanach patrzę na leżącego Chris'a który przed chwilą wyszedł z mej dźwigni niespodziewanie szybko. Odgarniam do tyłu swoje włosy i podnoszę się na nogi cały czas spoglądając, co robi Y2J. Czując grunt pod stopami, poprawiłem swoje rękawki i podszedłem do rywala tym samym pomagając mu wstać. Gdy obaj już stoimy zauważam, że prawa noga Keith'a jest osłabiona, ponieważ nie przerzuca nią swojego ciężaru ciała tym samym utykając. Bez zbędnego obmyślania planu wiedziałem, że muszę się zająć tą właśnie kończyną, więc momentalnie wyprowadzam parę low kick'ów w jego uszkodzoną nogę. Christopher cofa się pod wpływem moich kopnięć, więc dodaje jeszcze sierpowe z mej prawicy które wykonuję na przemian z kick'ami. W takiej sytuacji, dochodzimy do narożnika w którym serwuję cztery kick'i w brzuch rywala tym samym Kanadyjczyk wkleił się w corner. Opierał się o niego, więc miałem dogodną szansę, żeby pokazać jedną z mych znanych akcji. Chwyciłem obiema rękami liny które były obok rogu kwadratowego pierścienia i po chwili podskoczyłem, wystawiając już nogi w klatkę piersiową "Best In The World'a". Hardiac Arrest wyszedł znakomicie, a wywnioskowałem to jękami bólu które wydobywały się z ust Chris'a. Byłem zadowolony, że znów prowadzę w tej batalii, jednak chciałem się zemścić, więc to mi na razie nie wystarczało. Po chwili powstałem na nogi i spokojnie oraz równomiernie łapałem powietrze równocześnie patrząc, że Irvine podnosi się na nogi, pomagając sobie sznurami. Powoli zaczajam się za jego plecy, a gdy Jericho rozkojarzony odwróci się w moją stronę bez wahania chwytam jego łeb i przykładam sobie do barku. Extreme, Stunner connection po którym Chris poleciał w tył tym samym padając jak pacynka na deski.

Znów mam przewagę nad rywalem. Znów podnoszę się na nogi i od razu przechodzę do podnoszenia mojego oponenta. Nie przestaje się nad nim znęcać, dlatego chwytam głowę przeciwnika i wykonuję Sitout Jawbreaker ku uciesze publiczności. Widownia wykrzykiwała moje imię, co dało mi więcej siły, żeby zniszczyć mojego delikwenta. Spojrzałem na narożnik i Jericho, co dało mi wiele do myślenia. Spokojnie czekałem, kiedy mój rywal wstanie, a gdy po kilkunastu sekundach to się stało, rozpędziłem się w stronę corner'a. Bez używania rąk wspiąłem się na najwyższy punkt narożnika i wybiłem się do tyłu. Whispers In The Wind udany... Bez zbędnego pośpiechu podniosłem się na dolne kończyny i czekałem na mojego rywala równocześnie wsłuchując się w pop moich fanów.

Zauważając, że moja akcja się udała, wsłuchując się w okrzyk bólu z płuc Jericho, uśmiecham się. Na razie jest dobrze, co publiczność mnie w tym upewnia wykrzykując "Let's Go Hardy". Podnoszę się na nogi i od razu obmyślam plan działania. Widzę, że Chris nie jest skory do jakiegokolwiek ruchu, więc będę musiał mu pomóc. Chwytam rękę oponenta którą wykręcam i wynoszę do góry. Pod wpływem bólu, Chris wstanie na własne nogi, co zaraz wykorzystuje puszczając uchwyt i wykonując Inverted Atomic Drop followed by Double Leg Drop to Abdomen na leżącym przeciwniku. Znów powtarzam to samo, czyli wynoszę rywala na dolne kończyny. Tym razem chwytam go w skomplikowanym DDT Clutch'u i serwuję następną już dziś akcję pod nazwą Devil Lock DDT którym wbijam głowę Y2J dosłownie w matę.

Coś za łatwo mi idzie. Czyżby przyjął już swoją porażkę na klatę lub czeka na mój minimalny błąd który nie zdarzy się. Publiczność znów wykrzykuje moje imię, więc muszę zaryzykować. Podnoszę już któryś raz na nogi przeciwnika i chwytam jego łeb pod pachą w Reverse DDT Clutch'u. Moi fani, wiedzą, co to znaczy! Sam podnoszę wolną rękę do góry i po chwili ją opuszczam. Jericho inkasuje Reverse Of Fate... O My God, czy to już koniec. Komentatorzy nie mogą w to uwierzyć, a ja ostatnim rzutem na taśmę, padam na Y2J próbując odliczyć go do trzech przy wrzawie widowni.

Ok, sytuacja nie jest łatwa do ogarnięcia. Jeff trzyma mnie pod Reverse Of Fate. Znanym dla wszystkich gestem, podnosi jedną dłoń do góry. W tym czasie, próbuję się ocknąć. Mając już pełną świadomość, że jestem w niebezpieczeństwie, czekam na TEN odpowiedni moment. Gdy Hardy, chce przejąć moją głowę w drugą dłoń i zejść ze mną do parteru w momencie minimalnego styku tej drugiej dłoni, obracam całe swoje ciało wszystkimi siłami. Kontra wyszła pomyślnie, a my tak się zakręciliśmy, że Jeff stoi do mnie plecami. Że tak powiem, nieogarnięty ćpun, zupełnie nie wie, gdzie jestem. Kiedy już wreszcie dochodzi do niego rzeczywistość, szybkim ruchem się obraca, po czym zostaje zupełnie zaskoczony Codebreaker'em!!

MC: - WHAT?!
JR: - OH MY! Jericho słynie z takiej dynamiki, on jest sprytniejszy od żmii!
MC: - Masz rację Jerry, ale takiego obrotu scenariusza nie mogliśmy się spodziewać! Chris przez ponad połowę walki był non stop oklepywany, ale znosił ten ból i wiedział, że los się do niego uśmiechnie!

Padamy razem na matę. Zupełnie wyczerpani, nie wiemy co się dzieje, gdzie jesteśmy. Wkrótce dochodzę do siebie i wstaję przy pomocy Kick Up! Podtrzymując się jeszcze lin, czekam, aż Jeffrey wstanie na nogi.   

COME ON! COME ON, JEFFREY! - mówię mocno zdenerwowany.

Hardy już prawie jest w pełni na nogach, lecz nie dając mu dojść do siebie, postanawiam wyprowadzić kolejny atak z mojej strony. W związku z tym, wykonuję Step-Up Enzuigiri. Okropny dźwięk po tym ciosie "zamroził" cała halę. Wszyscy byli w szoku, a ja jako jedyny, z radości, zwiastowałem koniec, okazując jeszcze tylko mały uśmieszek. Zdeterminowany do odniesienia tryumfu, podchodzę do Jeff'a i przeciągam go na środek ringu.

I'M THE BEST IN WORLD, WHAT EVER I DO!

Po tym niezaskakującym już nikogo haśle, biorę rozbieg i wskakuję na drugą linę, po czym wykonuję obrót o 180 stopni i częstuję Hardy'ego pięknym i jakże spektakularnym Lionsault'em!

Stawka pojedynku jest spora. Tu chodzi o honor. Nie ma nad czym się zastanawiać... Tak więc, dlatego chwytam Jeffrey'a za nogi i przechodzę z nim na środek ringu. Po chwili pokpiwania z niego, zapinam Liontamer (z UM. Iron Grip)! Ból jest pewnie nie do zniesienia, ale mnie to w pełni cieszy