,,Whoaa...Whoaa...Whoaa..."
Na arenie rozbrzmiewa theme ,,Smoke&Mirrors" , a na rampie pojawia się Cody Rhodes. Jest on ubrany w białą bluze z czarnym deseniem i kapturem . Robi on kilka kroków do przodu , po czym zatrzymuje się na środku drogi do ringu , a następnie zdejmuje efektownie swój kaptur. Gdy Rhodes wyłonił swoją twarz spod kapturu , na jego twarzy pojawił się uśmiech , a zarazem śmiech. Fani siedzący przy barierkach chcą przebić "piątkę" Cody'emu , lecz ten wyśmiał ich i podąża dalej w stronę ringu. Widownia hate'uje go , a ten nic sobie z tego nie robi. Szybkim krokiem po metalowych schodkach wchodzi na apron kwadratowego pierścienia. Jeszcze spogląda na nienawidzącą go publiczność , a następnie wchodzi do pola walki i wchodzi na naroznik , gdzie tauntuje do hipokrytow .

Ok, to wchodzę xd

Mamy kto ładniej- max. 15 zdań ze względu na ilość uczestników.

Czas na kolejną ważną walkę, tym razem jednak nie jest to pojedynek tradycyjny, ponieważ uczestniczy w nim prócz mnie aż czterech rywali.(1) Patrzę po kolei na każdego z opponent'ów i jedyne co zauważam w ich oczach to strach, strach przed Wielką Czerwoną Maszyną.(2) Po chwili jednak zorientowałem się, że każdy z przeciwników ma zamiar mnie zaatakować, więc muszę szybko coś wymyślić.(3) Pierwsze co wpadło mi do głowy to to aby natychmiast zaatakować każdego z rywali i jest to prawdopodobnie najlepsze wyjście, dlatego natychmiast czekam na gong.(4) Gdy usłyszałem ten dźwięk, natychmiast ruszyłem aby zaatakować mój pierwszy obrany cel, którym był pomocnik GM'a, David Otunga.(5) Jednym potężnym Uppercut'em, zwalam go z nóg, jednak natychmiast po zaatakowaniu rywala, okazało się że tuż za mną jest kolejny z rywali - Eddie Guerrero.(6) Co dobre to szybko się kończy i tak samo było w tym przypadku, ponieważ Eddie także padł ofiarą Uppercut'a.(7) Położyłem już dwóch zawodników i tyle samo zostało do pokonania.(8) Los chciał że akurat Wade Barrett oraz Cody Rhodes - przyszłe gwiazdy federacji, stali tuż obok siebie.(9) Pierwszy do ataku na mnie ruszył Cody Rhodes, ale natychmiast został powalony Big Boot'em i tak samo jak poprzednicy Cody powitał się z matą.(10) Widząc to wszystko, Wade przestraszony uciekł do narożnika, gdzie natychmiast go dopadłem po czym zasypałem go serią mocnych punchy, które posyłałem na brzuch oraz głowę rywala.(11) Dzięki tym atakom, opponent spłynął po narożniku, ale natychmiast został przeze mnie podniesiony po czym Irish Whip'em wysłałem go na liny, a gdy ten się od nich odbił, natychmiast zainkasował mocnego Gut Kick'a, po którym zgiął się w pół.(12) Myślę że mogę wykorzystać odpowiednio ten fart, więc natychmiast wsadzam jego głowę między swoje nogi i po chwili wynoszę przeciwnika do góry.(13) Przechodzę w takiej pozycji do lin, a gdy tam dotrzemy natychmiast chwytając Wade'a za spodenki, wykonuję mu potężnego Last Ride'a prosto za ring!(14) Barrett obolały leży w okolicach barykad, pozostali rywale spoczywają na macie a ja mam chwilę na odpoczynek.(15)

Wiem, że po czasie, więc pewnie mój post nie będzie rozpaczony ale i tak honorowo napiszę : p.

Zdaję sobie świetnie sprawę, że w tym match'u wszyscy moi rywale są silnymi przeciwnikami i moja sytuacja do najlepszych mimo wszystko, jednak nie należy. Jednakże, nie zważając na wszystkie przeszkody, spróbuję jakoś wyjść przynajmniej prawie, cało z opresji, które zapewne niebawem mogą nastąpić. Zatem, widzę, że najpierw byłoby dobrze unieszkodliwić najgorszego przeciwnika, jakim jest tutaj bez wątpienia Imposter Kane, więc wraz z Eddie'm przystępuję do ataku na potwora. Wspólnie z legendarnym Guerrero atakujemy serią wielorakich strike'ów na Big Red Monster'a, czyli elbowy, low i midle kicki, silne punche oraz knee lifty wchodzą w grę i na pewno wywierają na nim sporawy, początkowy ból. Widzę jednak, że dwaj pozostali oponenci, czyli Wade Barrett i Cody Rhodes już się do nas zbliżają, więc zostawiam Eddie'go przy narożniku wraz ze zmęczonym Kane'm, a ja sam staram się nimi zająć.

Chcąc wykorzystać spore zaskoczenie, nie czekając, z rozbiegu częstuję ich potężnym podwójnym Clothesline'm. Niestety, są oni dość świeży, więc ich leżenie po upadku, spowodowanym mym ciosem nie powinno trwać zbyt długo, lecz ja nie pozwolę im jednak długo utrzymać tego stanu rzeczy, gdyż momentalnie dopadam, do bądź co bądź najsłabszego chyba tutaj fizycznie Rhodes'a, zadaję mu jeden Gut kick i silnym Irish Whip'em posyłam go na liny. Gdy już Cody wróci, zręcznie umieszczam mą rękę pod jego pachą i przerzucam nad sobą, wykonując tym samym silny Hip Toss. Szybko też orientuję się, że zezłoszczony na mnie Wade, już zmierza biegiem w moją stronę, lecz jego sprint nie jest też zbytnio długi, ponieważ szybko zostaje on przeze mnie obalony ponownie na ziemię Low Dropkickiem. Zauważam też, że Guerrero skończył prawdopodobnie swoje ataki na olbrzymie w okolicach narożnika, dlatego sam zmierzam w stronę Kane'a, a samemu Eddie'mu zostawiam przed chwilą obalonych oponentów, ażeby mógł się nimi sam dobrze zająć.

Więc ponownie rozpoczynam, to co już zacząłem na początku tego starcia, i zadaję kolejne ataki z mojego szerokiego wachlarza ciosów. Najpierw przyduszam mego przeciwnika, poprzez dociśnięcie buta do jego szyi, lecz rzecz jasna, puszczam go po trzech, może czterech sekundach. Następnie, pomagam mu się nieco unieść, wykorzystując mą nie bywałą siłę, a potem wchodzę z nim na narożnik i będąc już na trzeciej linie, wynoszę go dobrze, przerzucam za siebie i aplikuję potężny oraz widowiskowy Superplex. Kolejno też, nie dając mu chwili wytchnienia, w przeciągu kilku sekund dopadam do niego, od razu chwytam go za kończyny dolne, i ponownie rzucam do wprost w narożnik, wykonując tym samym cudowną katapultę. Teraz już tylko spoglądam gdzieś w stronę Eddie'go oraz pozostałych rywali, myśląc, czy mam realne szanse na wygranie tego pojedynku.

Zaskoczony faktem, iż pierwszy z zawodników tak szybko odpadł, nieco się rozkojarzyłem, lecz szybko skupiłem się na tej walce.(1) Nie czekając na ruchy rywali, dopadam Kane'a z serią ogłuszających Punch'y.(2) Kane nieco zamroczony chwiał się na nogach, a ja zrobiłem 3 kroki do tyłu, aby powalić olbrzyma Clotheslisne'm.(3) Big Red Monster padł na matę, a ja mam teraz czas, aby zająć się którymś z innych rywali.(4) Wybór padł na Rhodes'a.(5) Leżał spokojnie w narożniku, aż ja do niego nie dopadłem z serią Stomp'ów.(6) Rhodes zamroczony nie wie gdzie jest, a ja, żeby mieć pewność że przez jakiś czas nie będzie on w stanie walczyć, zaciągam go na środek ringu, po czym stawiam na nogi, chwytam za głowę i ściągam do parteru.(7) Jednym słowem - Neckbreaker wykonany.(8) Rhodes do turlał się do lin, aby więcej nie oberwać.(9) Pora znów skupić się na Kane, ponieważ ten doszedł już do siebie.(10) Nie tracąc czasu, wykonałem na nim Clothesline.(11) Ten jednak nie padł, a zamroczył.(12) Nieco zniesmaczony faktem, iż rywal nie upadł, postanowiłem kopnąć go w brzuch, aby się schylił.(13) Następnie go wyprostowałem i od razu powaliłem Dropkick'iem.(14) Kane padł na matę, a ja wycofałem się do narożnika, aby widzieć poczynania czwórki pozostałych rywali.

Wow, Big Red Monster widocznie zdążył pozamiatać w ringu, i jak widzę, chce on po kolei, konsekwentnie, pozbyć się wszystkich startujących zawodników, ażeby sam zdobyć chwałę za wygraną, zawdzięczoną tylko i wyłącznie jego własnym umiejętnościom ringowym. Ja sam dobrze wiem, że nie mogę do tego dopuścić, ponieważ, nie koniecznie muszę wygrać to starcie, ale z całą pewnością muszę zaistnieć w tym, jakże ważnym dla mnie oraz dla pozostałych pojedynku, więc nie mogę pozwolić, aby Kane wygrał, squash'ując każdego wrestlera poza nim w tym kwadratowym pierścieniu. Dlatego też, poświęcam jeszcze odrobinę mego czasu, by rozejrzeć się po ringu - Kane jeszcze patrzył na wyrzuconego z ringu Wade'a, Cody leżał w okolicach narożnika, a ja i Eddie zdążyliśmy wstać. Zatem zgodnie popatrzyliśmy na siebie z Guerrero, i obaj, niemalże równolegle ruszyliśmy w stronę czerwonego potwora, od razu atakując go podwójnym Clothesline'm z naszych stron. Nasz oponent wyraźnie się zachwiał, lecz mimo wszystko, jeszcze nie przewrócił, dlatego chcąc postawić kropkę nad ,,i", częstuję go jeszcze mocnym Low Dropkickiem, aby dokończyć mego dzieła! Świetnie zdaję sobię sprawę z tego, że gdy tylko odpowiednio zmęczę czerwonego potwora, jego eliminacja, tak upragniona eliminacja, będzie całkowicie bliska zrealizowania.

Zatem, obkopuję mego rywala, szczególnie po głowie, a także jego kończynach dolnych i górnych, oraz mocno też stompuję jego plecy - wszystko po to, ażeby mocno osłabić całe jego ciało, aby był jak najbardziej bezwładny. Spostrzegam, że ,,Latino Heat'' powędrował gdzieś w stronę Rhodes'a, a sam Kane, bezpieczny i póki co, niegroźny, grzecznie spoczywa na macie. Cała akcja, rozgrywa się blisko lin, dlatego wpadł mi do głowy dobry pomysł, jak mógłbym te liny wykorzystać jako mą broń, a więc staram się przeciągnąć odrobinę Big Red Monstera jak najbliżej lin, co idzie mi łatwo, gdyż przeciwnik nie stawia zbytniego oporu, i przekładam jego głowę przez pierwszą linę, tej najniżej ulokowaną. Dokładam następnie mą stopę do jego potylicy, trzymając się do tego najwyżej położonej, trzeciej liny i mocno dociskam. Chwilę potem, zostawiam już Kane'a samemu sobie (a może nie?) i zmierzam w stronę Cody'ego, z którym to zapewne Guerrero skończył się "zabawiać" i jemu też próbuję pokazać cząstkę mych nieskończonych umiejętności, poprzez serię morderczych stompów po brzuchu i okolicach splotu słonecznego, a chwilę potem pomagam już mu wstać, umieszczam go szybko w Double Underhook Clutchu, kolejno wynoszę i mocno ciskam nim, wykonując Tigerbomb, z tym, że impact kieruję wprost na narożnik!

"Dashing" aż zawył z bólu, jednakże nie upadł, gdyż wpadł w corner, co pozwoliło mu pozostać na nogach, i co ja postanawiam sprytnie wykorzystać. Bowiem chwytam jego rękę, i mocno wypycham go w kierunku najbliższy lin, lecz pech jednak chciał, że odruchowo syn legendarnego "American Dream'a" Dusty'ego Rhodes'a, złapał się jakimś dziwnym cudem liny i nie został jeszcze wyeliminowany, gdyż stoi na apronie, próbując chodzić do siebie. W tym momencie spoglądam w drugą stronę, szukając wzrokiem Eddie'go, który zapewne gdzieś się szwenda po ringu, lub torturuje jeszcze wcześniej skarconego przeze mnie Big Red Monster'a. Daje mu ręką znak, żeby spojrzał i rozeznał się z obecną sytuacją Cody'ego, a ja sam wykonuję kilka kroków w tył. Mój sygnał chyba został prawidłowo zrozumiany przez członka rodziny Guerrero, bowiem z podobnego miejsca rozpoczynamy swój bieg w stronę ledwo stojącego Rhodes'a, i wymierzamy mu podwójny Dropkick, eliminując tym samym kolejnego uczestnika tego pojedynku. Teraz został już tylko Kane, do którego zdążę wrócić już niebawem ...