No, wchodzę w swoim zajebistym stylu przy swoim zajebistym theme'ie.

Dźwięk rozpoczynający ten pojedynek, wyrwał mnie z stanu obmyślenia taktyki na tą walkę. Próbowałem jak najszybciej skoncentrować na walce i moim rywalu który stał przeciwko mnie. Jak przystało na technicznych zawodników, krążymy wokół siebie ani razu nie spuszczając z siebie wzroku. Próbowałem zaskoczyć mojego rywala, zrywami które wykonywałem w jego stronę, lecz one nic nie dawały. Nagle stanąłem jak słup w miejscu i wymusiłem szyderczy uśmieszek który miał zmusić do szaleńczego ataku. Widziałem, że kipi z wściekłości, więc stanąłem pewnie na nogach i czekałem na jego ruch. Był pewny siebie, a ta pewność go zgubiła. Gdy był już przy mnie i wyciągnął prawicę która miała mnie ściąć z nóg. W najprostszy sposób, schyliłem się przed jego ręką. Szybko odwróciłem się w jego kierunku i sam powaliłem przeciwnika Clothesline który skierowałem w kark. Spodziewałem się, że wstanie, więc powtórzyłem tą akcję dwukrotnie dzięki temu znaleźliśmy się koło lin. Nie myślałem nawet, żeby pomóc rywalowi który pomógł sobie linami i stał już na swych nogach. Lekceważąco podszedłem do niego i wyprowadziłem kopnięcie w przeponę po którym się lekko schylił. Chwyciłem jego łeb i doprowadziłem Bryan'a do bólu szczęki po Sitout Jawbreaker. Padł na matę, ale nie na długo, ponieważ już podnosiłem go. Gdy stanął, lekko się kołysząc, ja ustawiłem nogą za jego kończynami oraz swoją rękę złapałem szyję oponenta. Complete Shot był bezbłędny i wymusił jęk który wydzierał się z jego gęby.Byłem pewien, że po tych po dwóch akcjach nie wstanie szybko na nogi. Zadowolony z początku mojej potyczki, cofnąłem się kilka kroków w tył w celu zaczerpnięcia kilku głębszych oddechów.

Dalej Aigor!

Powiedzmy, że ciągnie mnie za nogi.

Jestem jeszcze zamroczony, ale poczułem chwyt na moje nogi. Musiałem coś zrobić inaczej będę na przegranej pozycji. Z całych sił wiercę nogami po to, żeby chociaż puścił jedną moją nogę. Gdy tak się stanie, wolną nogę kopie w brzuch. Powtarzam ten atak tyle razy na ile pozwoli mi. Gdy poczuję ból, zapewne puści moje nogi, a ja szybko wstaję, ponieważ przez tą chwilę, odpocząłem. Gdy poczułem grunt pod stopami, podnoszę swoją nogę i celuję nią w skroń rywala. Roundhouse Kick go oszołomił, więc dołożyłem jeszcze Jumping Cutter po którym jebnął w matę.

Byłem w takiej samej pozycji, co Daniel. Odpoczywałem przez ten czas, ponieważ trudy walki dały znać moim już bolący mięśnia. To był mój czas. Czas najlepszego złego charakteru. Zwinnie stanąłem na nogi, a Bryan już znajdował się na kolanach. Podszedłem do niego i wyprowadziłem trzy podbródkowe. Byłem pewny siebie. Początek walki był tylko złym fatum który znalazł się teraz na moim rywalu. Złapałem go w DDT Clutch'u w którym pomogłem mu wstać. Po chwili ten chwyt zmienił się do pozycji dla mej akcji. Wyniosłem przeciwnika który powitał się znów z matą po Sitout Gourdbuster. Kątem oka spojrzałem na narożnik, koło nas. W bardzo szybkim tempie znalazłem się na nim. Zadbałem o to, żeby Daniel leżał na plecach. Wykonałem słynny taunt i zaserwowałem mu Diving Leg Drop.

Daniel śpi na macie. Próbuje go za pomocą nóg przeciągnąć na środek kwadratowego pierścienia w celu zapięcia dźwigni Spine Line którą wykonuję.

Dźwignia z której ciężko wyjść, lecz ja podołam temu zadaniu. Ból jest niewyobrażalny, ale wytrzymam. Muszę wytrzymać. W uchwycie trzyma moją jedną nogę na której skupia submission. Próbuje z całych sił rozchylić jego nogi, żeby mieć większe pole manewru. Gdy mi się to uda, drugą nogą próbuje uderzyć w krocze Daniel'a. Zapewne puści uchwyt, więc obaj wstaniemy jak najszybciej na nogi. Byłem na nogach o sekundy później od rywala, ale próbuje stanąć na bolącej nodze, a drugą wymierzyć w skroń Roundhouse Kick po którym dokładam jeszcze Stunner.

UM. Dodger, panowie ...