Stoję w ringu dość pewnie, choć na mojej twarzy można dostrzec rozczarowanie i gniew. Podnoszę mikrofon do ust i zaczynam mówić:

-Wciąż nie wiem jak to możliwe. Wciąż nie mogę w to uwierzyć. Pokonała mnie taka miernota jak Zack Ryder. Jestem dumnym człowiekiem i dlatego nie boję się przyznać do tego, że zawiodłem. Zawiodłem nie tylko siebie, ale całą Wielką Brytanię. Jestem Anglikiem, a Anglicy nie przegrywają. Dlatego nie mogę zrozumieć jak to się stało. Cwaniak kręcący mierne filmiki i wstawiający je do Internetu pokonał zawodowego wrestlera, którym jestem ja. Nie zamierzam długo o tym mówić, bo nie ma o czym. Ale obiecuję i przysięgam na moją piękną ojczyznę, że moja następna walka zakończy się moim zwycięstwem. Niech żyje Królowa!!!

Po tych słowach upuszczam mikrofon i ze zwieszoną głową udaję się na backstage.