O tak! To on! Wszyscy zgromadzeni podnoszą się ze swoich miejsc, by dopingować swojego ulubieńca HBK'a! Małe dzieci i Kobiety piszczą z zachwytu, a starsi panowie intonują mój ringname! Jednak po chwili wszyscy myślą, że to jedynie jakiś żart, ponieważ nie wychodzę na rampę. Cisza zapada na całej hali, słychać jedynie mój theme song. Mija tak dosłownie 10 sekund, ponieważ po tym czasie włącza się reflektor. Jego światło kieruje się ku szczytowi areny, nad najwyżej położonymi sektorami. A tam stoję właśnie ja! Publika ponownie ożywa! Ja chwytam się liny obok i... Zjeżdżam w dół! Szybko wpadam pomiędzy kibiców, bo to właśnie tam koniec miał mój "lot"! Przybijam piątki każdemu w pobliżu, powoli kierując się w stronę ringu. Gdy jestem dopiero w połowie drogi, piosenka na chwilę zamiera. Cóż, dość długo tu jestem. Operator po raz kolejny włącza mój theme, a ja spokojnie zmierzam w dalszą drogę. W końcu docieram do barierki, którą przeskakuję. Zbliżam się do technicznego i odbieram przygotowany dla mnie mikrofon. Wbijam do ringu i wskakuję na narożnik, gdzie długo tauntuje! Przeciągam ten wstęp, ponieważ uwielbiam to co robię. To co dzieje się z każdym moim występem, jest po prostu niesamowite. W końcu jednak siadam na narożniku i piosenka cichnie. Publika jednak nie daje mi spokoju i co chwila wykrzykuje w moją stronę coraz to nowe chanty, dopingujące mnie! Gestem proszę o ciszę i wszyscy milkną jak zaklęci. Teraz spokojnie mogę ogłosić to, po co tu przybyłem.

- Witaj Little Rock City! Oraz witajcie wy, wszyscy zgromadzeni fani! Jak cudownie móc stanąć przed wami po raz kolejny! Rozpocząć tak wielkie show jakim jest Monday Night RAW, to zaszczyt! Dwa tygodnie temu powróciłem po dość uciążliwej kontuzji. Tak, tak. Wiem, iż to wszystko sprawka Vince'a. Ale niestety, nasz prezes przebywa teraz w szpitalu! Ależ, co ja mówię! To wspaniała wiadomość! Przejdźmy jednak do rzeczy- o to ja! Tuż po powrocie walczyłem z Masonem Ryanem. Pokonałem go w dość łatwej walce. Zbyt dużo nie ucierpiałem i dzięki temu moja kontuzja się nie odnowiła. Sześć dni później oglądaliście państwo Bragging Rights, gdzie nowymi mistrzami zostali Stone Cold oraz CM Punk. Gratuluję im tego. Dzień później, w Main Evencie Monday Night RAW, pokonałem Randy'ego Ortona. Tak, on również nie miał ze mną szans. Dominowałem prawie całą walkę. Jednak to nadal nie temat mojego dzisiejszego spotkania z wami. Również przed tygodniem, Steve Austin zadeklarował, iż nie ma przeciwko komu bronić swojego trofeum. Cóż, jak dla mnie to dobra wiadomość! Udowadniałem już wcześniej, jak dobrym wrestlerem jestem. Więc może to pora, abym ja pokusił się o główny pas na RAW?!

Publika szaleje, zewsząd dochodzą do mnie chanty "HBK! HBK! HBK!" oraz "Go Shawn Michaels!". Ja z uśmiechem rozglądam się po moich fanach.

- Widzę, że wy również się z tym zgadzacie. Więc, załatwmy to w prosty sposób. Zapraszam na ring naszego mistrza, Stone Colda! Wiem, że byłbym w stanie pokonać cię w każdej chwili. Mógłbym to zrobić nawet tu i teraz! Jednak uważam, iż to nie jest miejsce na tego typu pojedynek. Także bez żadnych obaw możesz się tu stawić, Steve!

Zeskakuję z narożnika i opieram się o liny, oczekując Mistrza Świata Wagi Ciężkiej!

Rozbrzmiewa Theme SCSA i na rampie pojawia się WHC Champion! Stoi na rampie i spogląda na wrestlerów w ringu. Po chwili pokazuje im ,,Fuck Off" środkowym palcem i schodzi na BS.