Na całej hali rozbrzmiewa "Sexy Boy" a Shawn przy wielki aplauzie publiczności, wybiega na rampę tanecznym krokiem[...]. Michaels zeskakuje z narożnika i podchodzi do technicznego, z uśmiechem odbierając od zdziwionego człowieka mikrofon.

- Witaj Dallas! Powróciłem do was i zabawię was w dzisiejszej walce wieczoru! Tak, w końcu powróciłem do federacji po kontuzji. I po jednej wygranej walce zostałem rzucony na "głęboką wodę". Wystawiony na ukąszenie żmii. Randy'ego Ortona. Jednak tak się nie stanie, ponieważ zniszczę go, oraz pokażę kto zasługuje- a kto nie- na najwyższe miejsce w federacji!

The Heartbreak Kid oddaje mikrofon technicznemu i staje w pobliżu lin. Rozgrzewa się lekkimi podskokami. Po chwili unosi do góry dłonie, zachęcając publikę do większego cheru w jego stronę.

*GonG* Kto ładniej ;x

Zaczynam rozgrzewać się przy swoim narożniku, jednocześnie patrząc się na swojego rywala czuje, że to będzie mój dzień, moje zwycięstwo. Shawn jest doświadczonym zawodnikiem lecz taki staruszek jak on nie może zrobić mi za wiele.Michaels jest pewien zwycięstwa lecz ja troche pokrzyzuje jego plany.Jeszcze grzecznie stoimy w swoich narożnikach gdy nagle rozbrzmiewa dźwięk, na którym wszyscy czekali czyli *GONG* wpływowo obaj zaczynamy chodzić wokół ringu, nagle Shawn pokazuje mi, że przechodzi w Klincz, zrywam się do niego i mamy Klasyczny Klincz. Jednak szybko przechodzę do First Lock'a bo jesteśmy mniej więcej tej samej siły, od razu wbijam w narożnik swojego przeciwnika po czym uderzam go kilkakrotnie w twarz a następnie łapie go za rękę i wykonuje Irsh Whip na liny mój przeciwnik wraca a ja powalam go Clothesline'm, jednak ten szybko się zrywa ja jednak wykonuje tą samą akcję i jeszcze raz Shawn pada na matę. Widząc leżącego Shawna zaczynam Stomp'ować jego klatkę piersiową, po chwili przestaję i uśmiecham się do fanów. Następnie wymierzam potężnego Stomp'a w głowę, oszołomiony Michaels łapie się za głowę, jednak ja nie zwracam uwagi i podnoszę go po czym wykonuje DDT na przeciwniku. Mimo iż mój przeciwnik leży nie czuje się pewnie dlatego od razu podnoszę go i wykonuje Irsh Whip na narożnik po czym podchodzę do niego i wykonuje dwa Slap'y po czym cofam się a następnie ruszam na przeciwnika, który jest w narożniku i wymierzam potężnego Clothesline'a, który zwala z nóg mojego przeciwnika. Od razu pokazuje moją poze w stronę publiczności która reaguje buczeniem lecz to ja nadal tu rządze,odwracam się do mojego przeciwnika, podnoszę nie pewnie i wykonuje Irsh Whip na liny, a gdy ten odbija się ja szybko ruszam do niego i wykonuje Clothesline co powoduje, że Shawn wylądował za linami, od razu wychodzę za nim po czym podnoszę go i uderzam go kilkoma Punch'ami w twarz, następnie przechodzimy do metalowego słupa (narożnik) a następnie zaczynam uderzać jego lewą ręką o ten metalowy słup, gdy słyszę sześć z ust sędziego od razu pomagam Staremu Michaelsowi i wrzucam go do kwadratowego pierścienia po czym sam do niego wchodzę. Widząc, że Shawn powoli wstaję od razu łapie go za rękę i wykonuje Irsh Whip na liny, gdy ten do mnie wraca ja wykonuje Snap Scoop Powerslam, Shawn leży na macie a ja dobijam swojego przeciwnika Stomp'ami tym razem w rękę (lewą), po chwili sędzia zaczyna liczyć ja od razu przestaje uderzać swojego przeciwnika jednak nie na długo, bo podnoszę szybko mojego przeciwnika po czym wykonuje Olympic Slam. Następnie odbijam się od lin i wymierzam Elbow Drop dla Shawna. Po czym wykładam ręce w geście, że wygrana będzie moja. A następnie idę do narożnika przemyślając dalszy rozwój akcji.

Zadowolony z tego, że wszystko układa się po mojej myśli, wypycham spomiędzy nóg Ortona(chwilę po wykonaniu Powerbomba z poprzedniego postu), a sam szybko się podnoszę. Zaczynam stompować lewą rękę rywala, a po chwili chwytam za nią i mocno szarpię ją do góry, tym samym stawiając Legend Killera na nogi. Ból w jego górnej kończynie nasila się z każdą chwilą więc postanawiam pomęczyć go jeszcze bardziej- ponownie wykręcam jego dłoń w Wrist Locku. Po chwili chwytam jego głowę i uderzam w jego skroń kolanem. To powoduje, że Orton się przewraca, a ja odsuwam się do lin, chwilę tauntując. W tym czasie mój przeciwnik dochodzi do siebie i już chce mnie zaatakować, ja jednak sprytnie wykonuję Back Body Drop, po którym Randy wypada nad trzecią liną za ring! Z bólem upada na matę poza ringową, a ja z zadowoleniem obserwuję wyraz jego twarzy. Odczekuję kilka chwil, w których Orton staje na nogi. Szybko biorę rozbieg, odbijam się od narożnika i wykonuję Suicide Plancha, przy którym Randy zostaje mocno przygwożdżony do podłogi!

Wbiłem się w ciało Ortona, jak nóż w masło. Atak ten zabolał nie tylko przeciwnika, ale również mnie. Nie przejmuje się tym jednak, ponieważ większe obrażenia odniósł Viper. Szybko wstaję na nogi, chwytam Randalla za włosy i mocno szarpie go ku górze. To poskutkowało i Legend Killer po chwili stoi już na równych nogach, jednak jest tam zmęczony, że nie może nic zrobić. Wykorzystuję to i wykonuję Inverted Atomic Drop, po którym oponent nie pada, więc chwytam go za głowę i uderzam nią w metalowy słupek. Jesteśmy za ringiem dość długo, więc sędzi doliczył już do siedmiu. Wykonuję jeszcze jedno uderzenie głową Ortona o słupek a po chwili wrzucam go do ringu. Sam równie szybko wślizguje się do "kwadratowego pierścienia", ponieważ tym razem to ja mógłbym zostać wyliczony! Jestem jednak już w ringu, a Randy nadal leży, zwijając się z bólu. Stopmuje kilka razy każdą z jego kończyn, przeciągam na ŚRODEK RINGU, a tam ponownie stopmuję kilka razy, lecz tym razem tylko jego lewą rękę. Po chwili zapinam na nią Crossface!

Jestem w potężnym subie lecz jest z niego jakieś wyjscie, na poczatek wyznaczam sobie punkty, które muszę osłabić. Najpierw ze wszystkich sił atakuję pięścią ręce oponenta na mojej twarzy, aby jak najbardziej rozluźnić uścisk. Czuję się trochę luźniej, ale to i tak za mało, dlatego szarpię głową we wszystkie strony, aby zerwać zapięcie na mojej twarzy.To trochę pomogło lecz ja zaczynam zastanawiac się jak wyjść z suba i nie zostać zdyskwalifikowanym.Powtarzam akcję które wykonywałem przed chwilą co jeszcze mocniej luzni uchwyt Shawna lecz ja się nie poddaje.Rożnica wagi,wieku i wzrostu robi swoję więc jeszcze trochę wale pięścią w ręce Shawna z nadzieją że teraz mnie puści

Zdeprymowany tym, że Orton tak szybko wyszedł z mojego Submissiona, pozostaje na macie chwilę dłużej niż przeciwnik. Po chwili jednak się podnoszę i korzystam z mojego największego atutu w tym momencie- bardziej zmęczonego Ortona. Ja jestem wypoczęty, więc momentalnie rzucam się z serią punchy, którą wyprowadzam precyzyjnie w jego skroń. Jesteśmy blisko lin, a Randy próbuje odpowiedzieć kopnięciem, na mój atak. Nie pozwalam mu na to, odsuwając się lekko w bok. Po chwili odbijam przeciwnika od lin za nim i wysyłam go Irish Whipem na przeciwległe liny. Wybiegam zaraz za Ortonem, by lekko się obrócić i potraktować go silnym Back Elbow Strike! Zderzenie jego twarzy z moim łokciem, na pewno nie pozostawi mu najlepszych wspomnień. Ja jednak się tym nie przejmuje, tylko ruszam do dalszej ofensywy. Kilkakrotnie stompuje lewą rękę Ortona, dokładając również kilka stompów na jego głowę! Randy leży w idealnej pozycji pod narożnikiem, więc z pewnością siebie przechodzę na apron, z którego już po chwili wspinam się na narożnik. Spoglądam szybko czy Orton nic nie kombinuje, jednak przy tym zauważam że mój plan legł w gruzach. Szybko wymyślam coś, czym powalę wstającego Randalla. Wyjście jest jedno- Moonsault na stojącym przeciwniku!