zjawiam się

Mogę jeszcze zawalczyć?

Nie wiem czy się wyrobię do 11:35, ale tak do 12 myślę że bez problemu, gdyż jestem już w trakcie pisania postu.

Pasmo niepowodzeń w ostatnich tygodniach spowodowane było jedną osobą - Jay White. Mężczyzna ten uczepił się mnie do tego stopnia, że w każdej z ostatnich moich walk skutecznie uniemożliwiał mi odnoszenie sukcesów. Różnica między nami jest, jednak taka, że na zeszłotygodniowym SmackDown ja przegrałem tylko i wyłącznie przez jego interwencje, on tymczasem był słabszy od przeciwnika... A teraz? O ironio, przyszło mi się zmierzyć z Seth'em Rollinsem, czyli gościem, któremu mój obecny nemesis ostatnio uległ. To dla mnie niewyobrażalna szansa, by udowodnić swoją wyższość i pokonać barierę, która okazała się być nie do przejścia dla wspomnianego przeze mnie "Anti-hero". Seth to zawodnik, któremu nie można odmówić talentu, ani umiejętności, jednym z jego głównych osiągnięć jest przetrwanie w Royal Rumble Match'u od samego początku do samego końca. Muszę wspiąć się na wyżyny swoich możliwości, aby go powstrzymać.

Arbiter dał znak, który świadczył o tym, że można już rozpocząć pojedynek. Popatrzyłem na rywala i wyciągnąłem ręce w jego stronę zapraszając go do klinczu, ten jednak łapiąc jedną z moich rąk, drugą zacisnął i uderzył mnie prosto w twarz. Cios ten poprawił jeszcze dwa razy, aż oparłem się o pobliskie liny. Następnie oburącz przechwycił moją głowę i zamknął ją w uścisku zwanym Headlock'iem. Próbowałem się wydostać, ale Mesjasz zdawał się kontrolować moje ruchy, jak i przebieg całego pojedynku. Zacząłem się szarpać, co spowodowało że przeciwnik pchnął mnie na liny. Ja, jednak dałem popis swoich ekwilibrystycznych zdolności. Najpierw przeskoczyłem nad górną liną, aby znaleźć się na apronie, następnie wróciłem do ringu saltem przeskakując ponownie nad linami i wykorzystując rozpęd oraz wygenerowaną siłę powaliłem opponenta na matę. Slingshot Lariat zaaplikowany! Doping fanów wzmógł się, niektórzy wręcz nie dowierzali widząc moją zwinność i nienaganną technikę. To właśnie takie akcje sprawiały, że oni kochali mnie jeszcze bardziej. Rollins zdołał dość szybko się podnieść, gdyż był to dopiero początek starcia, jednak idąc za ciosem momentalnie ruszyłem na niego i rzuciłem go w okolice narożnika za pomocą Hurricanrany.

322

Ostatnio edytowany przez Ittam (2020-07-11 11:21:28)

Ilość sukcesów na koncie Golden Boy'a sprawiały, że jego ego rosło i rosło. Był tak pewny siebie i swoich umiejętności, że ciągle patrzył tylko w przód nie widząc żadnych przeszkód. Każdego swojego przeciwnika traktował jak płotek, który przeskakuje bez żadnego problemu. Mundo według niego również nie był rywalem, który może mu zagrozić - takie było jego zdanie, dlatego posłał w jego kierunku niewinny uśmiech, świadczący o jego pewności zwycięstwa w tym starciu.

Mistrz Interkontynentalny wyszedł z narożnika, gdzie po chwili został skarcony za swoje lekceważące podejście - liść od Mundo spoczął na jego policzku, po którym zagryzł dolną wargę, uśmiechając się pod nosem. Seth pokiwał bezradnie głową, a następnie wycofał się, a sędzia rozpoczął pojedynek. Golden Boy ciągle miał opuszczone ręce, słownie atakując Szamana. I to okazało się kolejnym błędem, ponieważ Mundo zerwał łańcuch chwilowej bezczynności i zaczął wymierzać w głowę mistrza potężne uderzenia. Zamroczony pyszałek zachwiał się na nogach, a po chwili legł na macie za pomocą Lariat'a. Publiczność oszalała - w końcu ktoś dał nauczkę najbardziej znienawidzonej postaci w federacji. Mundo nie zamierzał zwalniać z tempa i natychmiastowo podniósł Rollins'a, aby wrzucić go w narożnik, a po chwili wyprowadzić Enzugiri. Zamroczony mistrz zjechał po narożniku, upadając pośladkami na deskach maty ringowej. Ulubieniec publiczności prężył się przed publicznością, w momencie gdy mistrz złapał się lin i za ich pomocą starał się podnieść do góry. Udało mu się to i chwiejnym krokiem wystartował do Mundo, lecz ten odwrócił się, zaskakując Golden Boy'a. Szczęście tym razem stanęło za plecami Rollins'a, który cudem uniknął ataku z wyprostowanej ręki. Seth przeszedł za plecy przeciwnika, owijając go w pasie. Mistrz Interkontynentalny wyniósł do góry swojego rywala i wykonał German Suplex.

Intensywność pojedynku wdała się we znaki, ponieważ Seth łapał wielkie hausty powietrza. Ewidentnie zlekceważył Mundo za co otrzymał zasłużoną karę, lecz jeszcze nie wszystko było stracone. Mistrz uderzył pięścią o matę ringową, po czym zacisnął zęby i postanowił się zrewanżować.

Też postawię na Rollinsa, bardziej pasował mi tutaj podział na walkę i emocję. Oprócz tego walka była trochę przyjemniejsza do czytania. Posty były naprawdę bardzo blisko siebie. U Ittama na plus odniesienie się do poprzedniego SD, ale chyba było ono trochę za długie i zjadło część którą mogłeś nadrobić walkę.

Seth Rollins bez kozery ponownie wbił się w swojego przeciwnika, który oparty był o narożnik. Nie zamierzał tym razem odpuścić swojemu przeciwnikowi, dlatego w oku mgnienia wyprowadził go z kąta prostego. Mundo chwiejnym krokiem rozpaczliwie szukał możliwości kontrataku, lecz jego próba okazała się być nieudolna. Rollins wbił szpic swojego obuwia w brzuch delikwenta, a następnie umieścił jego głowę pomiędzy swoimi udami. Finalnym zaskoczeniem okazało się być Pedigree, po którym Golden Boy przypiął swoją ofiarę do desek maty ringowej. Sędzia odliczył Mundo do trzech, a na twarzy mistrza urodził się niewinny uśmiech, który oznaczał, że na gali EC zmierza po zwycięstwo i pas Universal.