Jestem po segmencie.

No to zaczynamy, klasyczne, początkowe kto ładniej na max 350 słów. Powodzenia.

W ustach Cerebral Assasina gościł gorzki smak porażki. W zeszłym tygodniu jego przeciwnikiem był nikt inny, jak WWE Champion - Adam Page. Jego umiejętności i forma wydawały się być nie z tego świata. Nawet Triple H nie był przygotowany na takiego rywala. Następnym razem jednak... Król wróci po to, co prawowicie należy do niego.

Zanim miało to jednak nastąpić, Hunter musiał wygrać dzisiejszy pojedynek. Podniósł wzrok i zmierzył swojego oponenta posępnym spojrzeniem. Jay White... Kolejny młodzik, przyszłość tej federacji. Triple H był jednym z tych, którzy zabiegali o sprowadzenie go do WWE, a co za tym idzie - był doskonale zaznajomiony z jego stylem walki.

Pojedynek rozpoczął się, a obaj zawodnicy ruszyli w swoją stronę. Spotkali się na środku kwadratowego pierścienia. Hunter był podirytowany, zeszłotygodniowa porażka naprawdę dawała mu się we znaki. Wiedział jednak, że nie mógł dać po sobie tego poznać. White dostrzegłby tę lukę w obronie i wykorzystał ją przeciwko Królowi bez najmniejzych skrupułów.

The Game odsunął od siebie negatywne myśli, po czym zamachnął się pięścią w kierunku przeciwnika. Jay White przykucnął lekko, po czym błyskawicznie przeszedł za plecy weterana. Młodszy zapaśnik bez chwili zawahaia uderzył łokciem w żebra rywala. Cerebral Assasin przygryzł wargę i obrócił się w kierunku przeciwnika, ale ten czekał już na niego z silnym uderzeniem kolanem w żołądek!

Publiczność westchnęła głośno, a Triple H przykucnął na jednym kolanie, próbując złapać oddech. Początek pojedynku nie układał się po jego myśli. Jay White przechwycił głowę oponenta pod pachę, jakby z zamiarem wykonania DDT. The Game wiedział, że musi działać! Teraz albo nigdy! King of Kings zacisnął swoje ramiona wokół pasa adwersarza. Zdziwiony młodzik chciał wyrwać się z tarapatów, ale Hunter był zbyt silny.

Cerebral Assasin ryknął głośno, podnosząc się przy tym powoli na równe nogi. White próbował się oswobodzić, ale było już na to za późno! Triple H przerzucił go za swoje plecy, wykonując Back Body Drop! Ciało Jaya uderzyło o matę z głuchym hukiem, a publiczność wybuchła gromkim cheerem! The Game oddychał ciężko, ale kontynuował natarcie. Każdy moment inicjatywy był na wagę złota. King of Kings odbił się od lin za plecami, po czym dołożył dzisiejszemu rywalowi Kneedrop wprost na jego nogi! White zawył z bólu! Triple H uśmiechnął się ledwie dostrzegalnie - wiedział, że jeśli skupi się na nogach zwinnego zawodnika, będzie on zupełnie bezbronny.

Carrick: Naprawdę przyjemnie czytało się ten post White'a. Nie wiem za bardzo jak pisałeś wcześniej, ale z tego co widziałem to bywało różnie, tymczasem tutaj dostaję od Ciebie solidny post, który wygląda na przemyślany od początku do końca. Fajne wstawki o różnicy w wieku waszych postaci. Miałeś na to jakiś pomysł i konsekwentnie się tego trzymałeś brawo.

Mav: Również poprawny post w którym przedstawiłeś inny pomysł niż swój rywal. Tutaj również nie mogę doczepić się do tego, że nie trzymałeś się jakiś z góry przyjętych kanonów. Przez post przebrnąłem szybko i naprawdę przyjemnie się go czytało, podobnie zresztą jak ten Twojego przeciwnika.

Podsumowując. Mam ciężki orzech do zgryzienia, bo obaj mieliście ciekawą wizję na swoje posty. Przez oba przebrnąłem szybko i przyjemnie, wydaje mi się że Mav mogłeś napisać lepszy post, a Carrick pokazał nam się z naprawdę dobrej strony. Po dłuższej chwili zastanowienia oddam swój głos na post Carricka bo po przeczytaniu obu postów kilka razy po prostu mam lepsza odczucia po przeczytaniu wypowiedzi tego usera.