Wbijam

No to mamy gonng, klasyczne kto ładniej na 400 słów powodzenia

Mamy chyba do jutra do 20 czas jak wydłużony, ale żeby nie przedłużać ja napiszę rano

Znów się spotkaliśmy. Minął już miesiąc od poprzedniego starcia. Wtedy wyszedłem na tarczy, ale wiele się zmieniło od tamtego czasu. Oboje dzierżyliśmy tym razem pasy mistrzowskie. Oboje reprezentowaliśmy teraz ścisłą czołówkę zawodników tej organizacji, dlatego też spotkaliśmy się w naszym prawowitym miejscu - walce wieczoru. Nie jest tajemnicą że od jakiegoś czasu jestem na świeczniku całego świata wrestlingu, każda moja walka jest teraz tematem nagłówków. Nie mogę zawieść mojego wciąż powiększającego się grona fanów. Pora udowodnić iż mistrzostwo interkontynentalne jest najbardziej wartościowym trofeum! Po sygnale do rozpoczęcia walki, szybkim korkiem krążyliśmy wewnątrz kwadratowego pierścienia. W końcu zsynchronizowani, odbiliśmy się jednocześnie od lin ruszając w swoim kierunku. Chciałem wbiec z clotheslinem w Rusha, ten jednak uchylił się i podparty ręką o matę, niczym w grze "twister" uniknął ciosu. Dobiegłem do drugiego końca ringu i ponownie odbiłem się od lin. Mistrz Stanów zjednoczonych ponownie wykazał się niezwykłą zręcznością i leapfrogiem uskoczył nad moją głową, po czym wykonał przewrót i powracając do pozycji stojącej, zwrócił się w moim kierunku. Lio nie zwlekał ani sekundy ruszył z szarżą w moim kierunku, wyskoczył w górę chcąc wymierzyć mi dropkick, ja jednak zablokowałem dłońmi jego stopy, wybijając go w górę. Oponent wykonał salto w powietrzu i wylądował na obu nogach. Stracił jednak momentum co pozwoliło mi wymierzyć mu dropkick!. Względnie lekkie ciało Rusha pod siłą uderzenia poleciało w stronę lin. Przeciwnik prawie wypadł poza ring, jednak złapał się lin, odzyskując kontrolę. Walka trwała na najwyższych obrotach, nie mogłem więc dalej zwalniać tempa Ruszyłem w stronę lin by dopaść rywala nim ten odzyska kontrolę. Nie doceniłem jednak mistrza, wyczekał aż ja podejdę, po czym zdzielił mnie kopnięciem w głowę. Zdezorientowany cofnąłem się parę kroków do tyłu. Lio chwycił się górnej liny, po czym niczym z procy wynił się nad nią w górę. Byłem na to gotów, przechwyciłem przeciwnika i sprowadziłem go prosto na matę powerslamem! Próba przypięcia jednak spaliła jednak na panewce, Lio bowiem oderwał bark już po pierwszym uderzeniu sędziego. Następnie zaś zdzielił mnie łokciem w głowę, zyskując czas na powrót do stójki. Teraz już wiem czemu walka z nim sprawiła mi taka trudność ostatnim razem, wiem że nie mogę popełnić tych samych błędów. Man of the hour ewidentnie też był zmartwiony, musiał przemyśleć jeszcze raz swoją taktykę. Tym razem ostrożnie podchodził, próbując wyczekać odpowiedniego momentu. Jednak ja nie chciałem pozwolić mu czekać. Wymierzyłem Rushowi uppercuta, po czym chwytając go za głowę wyniosłem ku suplexowi. Ten jednak wymachując nogami odzyskał równowagę i wylądował za moimi plecami.  Lio chciał od razu wymierzyć atak, jednak odwróciłem się błyskawicznie w jego stronę powstrzymując uderzenie. Stanęliśmy na przeciw siebie wymieniając spojrzenia.

Naprawdę decyzja do podjęcia jest bardzo ciężka, gdyż każdy z was skupił się na czymś innym. Marceli opisał z dużą dokładnością i w interesujący sposób przebieg walki, byłem w stanie sobie to wyobrazić i faktycznie wykorzystałeś tutaj możliwości i umiejętności waszych zawodników, po prostu tak powinna być rozpisana walka dwóch techników (czy tam high-fyler'a jeśli chodzi o Lio, ale to nie istotne) w Main Eventowym pojedynku na gali WWE. Jednak mało tutaj było gimmicku, jasne gimmick, to jest te kilka zdań napisanych na początku, ale ja uważam, że gimmick też można, a nawet powinno się oddać poprzez jakieś gesty w ringu, może jakąś mowę niewerbalną, może po prostu więcej odczuć, które towarzyszyły Ci podczas akcji w ringu, może przynajmniej jakaś reakcja publiczności zgrabnie wpleciona podczas waszych "popisów" albo przynajmniej na końcu posta dopełniłaby tego dzieła. Na pewno na plus, że nawiązałeś do przeszłości, zaznaczając, że nie możesz popełnić tych błędów co wtedy, jako face dobrze widzieć, ze właśnie wyciągasz wnioski, kolejny plus jest taki, że nawiązałeś do tego, iż jest to starcie dwóch mistrzów, ale również Stif to zrobił. Przechodząc właśnie do posta Stifa, tutaj gimmick był podkreślony przez cały post i dało się czuć tego Lio Rusha, jednak ten opis walki nie do końca mi się kleił. Np. powtarzanie Gut Kicka, nie za bardzo mi pasuje. To nie jest taka akcja jak nie wiem okopywanie nogi czy głowy rywala, którą próbujesz zrobić ze wściekłości, czy żeby bardziej zmęczyć rywala, kopnięcie w splot słoneczny po prostu sprawia, że rywal się pochyla, więc powtarzanie tej czynności nic już nie zmieni skoro rywal pochylił się za 1 razem, a nie da się nie pochylić gdy ktoś trafi idealnie w splot słoneczny, zaufaj mi xd Więc tutaj mi się wydaje, że mogłeś od razu po Gut Kicku opisać przejście do Bulldoga. Wgl mało heel'owo rozpocząłeś ten pojedynek jak na Twój charakter postaci, bo w sumie przedstawiłeś siebie jako gościa, który próbuje, ale mu się nie udaje bo Ziggler zawsze jest krok przed Tobą, aż się prosiło, żebyś zagrał trochę brudniej i udowodnił też w czynach swoją pewność siebie, bo tak właściwie to salto na koniec Ci nic nie dało oprócz tego, że publiczność widząc taką akrobację zareagowała raczej mimo wszystko pozytywnie. I jeszcze takie 2 błędy wyłapałem, na które chciałbym zwrócić uwagę: "jednak skromnie mówiąc - nie takie sytuacje potrafiłem obrócić na swoją korzyść... " raczej nieskromnie mówiąc powinno być, bo jednak się chwalisz w tym momencie. "W idealnym scenariuszu powinno być to uczciwe, zacięte i niezwykle wyrównane widowisko, sprawiające niemałą radość dla oka fana w każdym możliwym wieku. Jednak nie dla mnie..." To tak zabrzmiało, jakbyś to Ty był również jednym z fanów, któremu akurat taka wizja pojedynku nie sprawiałaby radości, a chyba chodziło Ci bardziej o to, że Ty miałeś inną wizję na ten pojedynek lub coś w tym stylu.

Jak widzicie czepiam się naprawdę pierdół, bo oba posty były naprawdę bardzo dobre i trzeba wchodzić w detale by móc wybrać jeden z nich. Decyzja jest naprawdę bardzo ciężka i oboje powinniście zostać zwycięzcami, ja jednak minimalnie bardziej kupiłem post Marceliego (ale naprawdę niewielka różnica) i to na niego oddam swój głos, także mamy 1-1 i decydujący głos należy do Remika.