Wychodząc zza zasłony ekranów, odziany w mroczne szaty, oraz spodnie w czarno-czerwone pasy, powolnie zmierzał w kierunku kwadratowego pierścienia, dzierżąc w ręku lampę przypominającą ściętą głowę. Twarz całkowicie zasłonięta demoniczną maską, nie była w stanie wydobyć z niego żadnych emocji, które nim targały. Powolnie penetrując wzrokiem widownię, zmierzał w stronę ringu.


Kamera, robiąc zbliżenie na twarz ów decydenta, nie była w stanie wyłapać nic konkretnego, co mogłoby zdradzić obecny, psychiczny stan człowieka. Krocząc dalej przed siebie, nie przejmując się obiektywem, z każdą chwilą skracał dystans dzielący go, do krawędzi ringu.


Zatrzymując się przed linami, odłożył przedmiot na apron, by następnie raz jeszcze rozejrzeć się powolnie dookoła. Wtem, przechodząc do schodów, zwinnie je pokonał, stając wewnątrz czterech ścian.


Znajdując się w centrum ringu, padł na kolana, dotykając swej twarzy w dość dziwaczny sposób. Po krótkiej chwili, powstał, by następnie móc rozprostować ręce. Gdy ów czynność dobiegła końca, oświetlenie przybrało swój naturalny kolor, zaś On czekał już gotowy w narożniku.





Zaczynamy, jako że nowe postacie to KŁ na max. 400 słów od początku walki - macie szansę na dobre rozpoczęcie.

Każdego dnia wstając rano marzyłem o jednej rzeczy - ponownie stanąć w ringu WWE. Wiedziałem, że moje miejsce na ziemi to nie spokojna chatka nad jeziorem, a kwadratowy pierścień mojej federacji.  Jeszcze jakiś czas temu dałbym się pokroić by znów poczuć ten dreszczyk wchodząc do ringu, by zobaczyć tych wszystkich ludzi krzyczących "Yes! Yes! Yes!'. Dziś sen staje się prawdą, a ja już na zawsze będę wdzięczny tym którzy pomogli mi osiągnąć swój cel. Nie wiem jak mogę się im odwdzięczyć, zostaje mi jedynie danie z siebie 200% i pokonanie dzisiejszego przeciwnika. Zadanie to nie będzie należało do najłatwiejszych, ale mając za plecami taki tłum jestem w stanie zrobić wszystko.

Czekaliśmy w ringu na rozpoczęcie pojedynku, sędzia tłumaczył nam zasady, a fani zebrani na trybunach zagłuszali wszystko naszym chantem. Mimo mojej dłużej nieobecności wciąż łączyła nas ta sama więź co kiedyś. Nie byłem gwiazdą, byłem jednym z nich.

Dostaliśmy sygnał od arbitra - teraz wszystko było w naszych rękach. Bray doskonale wiedział jak wykorzystać swoją przewagę fizyczną - niemal od razu złapał mnie w klincz. Po krótkiej przepychance musiałem uznać wyższość przeciwnika. Zepchnął mnie on bowiem do narożnika gdzie po dwóch kopniakach dołożył Headbutt. Nie tak wyobrażałem sobie rozpoczęcie tego pojedynku. Uratowany przed dalszym atakiem dzięki interwencji sędziego musiałem szybko opracować plan działania - nie mogłem przecież oddać pojedynku w pierwszych sekundach starcia.

Przy pomocy lin podniosłem się na nogi, żądny walki od razu wyszedłem w stronę Braya. Ten chciał momentalnie ostudzić mój zapał wykonując kopnięcie - to był błąd. Złapałem Wyatta za nogę, będąc w takiej pozycji od razu przeszedłem do wykonania Dragon Leg Whip. Po którym obaj znaleźliśmy się na macie.....Podnosząc się jeszcze mocniej czułem energię przekazywaną mi przez fanów. Przy ich chancie "Yes! Yes!" kiwałem głową z aprobatą. To byli moi ludzie, dzisiaj wygramy to starcie razem.

Dzięki mojej akcji szansę ponownie się wyrównały, a sytuacja wyglądała znów jak na samym początku walki - staliśmy naprzeciw siebie obmyślając dalsze zagrania. Nie chciałem długo czekać dlatego chwilę później biegłem już w stronę rywala. Udało się, zdobyłem lepszą pozycję dzięki czemu mogłem zadać Brayowi kilka uderzeń w twarz połączonych z mocnym uppercutem. Wyatt delikatnie zachwiał się na nogach i upadł na kolana - to była moja szansa. Zwiększyłem odstęp między nami tylko po by wykonać Low Angle Roundhouse Kick. Dzisiaj zwycięstwo nie wymknie mi się z rąk, dziś jest mój wieczór.

Zgadzam się w 100% z przedmówcą. Gimmick został fajnie oddany w obu postach, walka też stoi na wysokim poziomie, ale czynnikiem decydującym będzie tutaj składnia. U Wyatta to jest za bardzo przekombinowane i czasami nie do końca poprawne. Za to post Bryana jest składny i ładny. Mój głos leci na Spajka.