„You are beautiful on the inside
You are innocence personified
And I will drag you down and sell you out
Run away..."

Publiczność zareagowała żywiołowo na słowa zaczynające piosenkę wejściową człowieka, który już za dwa tygodnie stanie przed możliwością zdobycia kolejnego tytułu mistrzowskiego w swojej karierze. Gość nazywany przez "profesorów zapasów" jako filantrop, udana kariera zapaśnicza, dobrze prosperujący zespół "Fozzy", piękne kobiety i ta stała rzesza starszych fanów, która zawsze będzie go wspierać. Nieważne czy był złym gościem, czy wręcz przeciwnie nie było to dla nich ważne, zawsze będzie witany jak król, ponieważ widząc aktywność Chrisa Jericho w ringu czują się jakby wróciły ich młodzieńcze lata. "Y2J" był dość specyficzną osobą, cóż można by rzec strasznie tajemniczy. Tysiąc przydomków, kilka set znanych ruchów wrestlingowych oraz charyzma, która potrafił zmusić do dopingu nawet najbardziej zagorzałych fanów. Oto i on...skórzana kurtka z ćwiekami, rękawice, przepiękny szal i niesamowite poczucie własnej wartości, te o to atrybuty budowały postać tego człowieka. 

Ring announcer: Ladies and gentlemen! Making his way to the ring, from Winnipeg, Canada! "The Painmaker"Chriiiisss Jeeeeeeerichooo!

Powolnym krokiem wsłuchany w niosącą się po arenie muzykę wejściową "Y2Ja" kierował spojrzeniem po całym obiekcie. Wyglądał jakby kogoś szukał, może to godność jego przeciwnika? Tylko czy będzie ona możliwa do odnalezienia? Cóż część fanów na pewno popierałaby myśli Jericho, gdyby tylko je głośno wypowiedział. Komentatorzy opisywali jego postawę jako dość zadufanego w sobie egocentryka, który nie widzi nic po za końcem swojego nosa. Zatrzymał się przed samiutkim ringiem, gdzie bacznie obserwował swojego przeciwnika, który wyraźnie obawiał się tej konfrontacji. Jericho natomiast wyglądał naturalnie, spokojny lecz jego wyraz twarzy pokazywał że w tej głowie jasno maluje się jakiś plan. Ruszył więc do ringu, po metalowych schodach gdzie przez chwilę jeszcze zatrzymał się i patrzył jak większa część areny skanduje jego imię.

Poproszę o 24h dodatkowego czasu.

Długość życia przeciętnego małpiszona wynosi od trzydziestu pięciu do czterdziestu pięciu lat. Prowadzą spokojny tryb życia spędzając większość czasu w grupach rodzinnych, które przemieszczają się po terytorium o powierzchni 5-30 km². Dzisiejszy pojedynek mógłby robić za przedstawienie w jakimś Zoo. Nieokiełznany Keith wydawał się niemal niezwyciężony, a wciągając powietrze przez swoje potężnie wyglądające nozdrza, wyglądał niczym dumny paw. W końcu jako dorosły osobnik swojego stada, musiał dziś pokazać siłę i determinację. Tej nocy miał zostać samcem alfa.

- Czym by tutaj zaskoczyć tego mokabe?

Jericho starał się wpaść na jakiś pomysł, którym mógłby utorować sobie drogę do upragnionego zwycięstwa. Mało kto wiedział że Christopher, mimo bardzo napiętego grafiku bacznie obserwował National Geographic. Interesowały go Goryle, które mimo swojego wyglądu wykazywały się ponadprzeciętną inteligencją. Widząc postawę Lee, szczerze wątpił czy wszystko co obejrzy w telewizji to prawda. Ta małpka zrobi wszystko za kiść bananów, pomyślał zszokowany Painmaker, gdyż właśnie wpadł na pomysł jak podejść swojego przeciwnika.

- Grzeczna małpka, dobra małpka. Zamknij oczy, mam dla Ciebie niespodziankę.

Aby plan wypalił, Jericho musiał zrobić wszystko by Keith uwierzył w jego dobre intencję. Dlatego wymawiając słowa, udawał że czegoś szuka w swoich spodniach. Widząc to Lee zamknął oczy, wówczas Y2J momentalnie nachylił się i zawiązał sznurówki od butów przeciwnika w P O T Ę Ż N Y węzeł. Keith myśląc że jego rywal, naprawdę przygotował dla niego jakiś prezent cieszył się jak dziecko. Jego nadzieja umarła, gdy otwierając oczy zauważył dwa środkowe palce skierowane w jego stronę. Zwierzęca natura Lee momentalnie przejęła władzę nad ciałem i ruszając na Y2Ja zaliczył przepiękny upadek. Niczym stara baba na pasach po spotkaniu z Tomaszem Hajto. Dumny Jericho widząc że jego plan naprawdę zadziałał skorzystał z okazji, w której teraz się znalazł i zapiął na rywalu Fujiwara Armbar.

- Jak udomowić dzikie zwierzęta, taki tytuł będzie miała moja kolejna książka.

 

Nieprzyjemny zapach zaczął unosić się pomiędzy zawodnikami, w momencie gdy Chris Jericho wygiął rękę Lee. Kilka głębszych wdechów wystarczyły by najlepszy zawodnik na świecie zbladł, a kolor jego twarzy zrównał się z kolorem maty ringowej. “Zesraj, a nie daj się”, cytat doskonale opisujący obecną sytuację w ringu. Zestresowany Lee, w obliczu zagrożenia puścił przez okrutnego bąka, po którym Jericho musiał przerwać dźwignię. Rozpoczęła się walka o świeże powietrze. Jedyną drogą ucieczki był narożnik, po drugiej stronie ringu i tam starał się za wszelką cenę znaleźć Y2J.  W tym momencie Keith usiadł i rozwiązywał obuwie. Węzeł, którym posłużył się Chris był niezwykle wytrzymały, a wielkie paluchy goryla tylko mu przeszkadzały w osiągnięciu celu. Powoli dochodząc do siebie, Jericho zauważył siedzącego przeciwnika i wykorzystując sytuację wykonał Superkicka.

Ostatnio edytowany przez #Rafincognito. (2020-05-31 16:23:08)

Wygranym tego pojedynku mógł być zarówno Rafi jak i hardy - ze względu na wytyczne jakie dał Marceli, wystarczyło połączyć w miarę gimmick postaci i dobry opis walki z żenującymi wstawkami, które już nie raz mogliśmy uświadczyć na forum w postach graczy xD Ku mojemu zdziwieniu, jednak oboje nie spełniliście całkowicie wymagań, ale moim zdaniem lepiej wypadł Rafi i na niego oddaję głos. Dobrze zastosował się do wytycznych, może ze względu na pomysł zapomniał trochę o gimmicku Jericho, ale podczas czytania był trochę cringe, a i dodatkowo przez całość przeleciałem naprawdę płynnie. hardy za to napisał mam wrażenie bardzo ostrożny post, jakby zapominając o wytycznych, a szkoda, bo myślę, że miałbyś tu naprawdę spore pole do popisu.

Walka w zasadzie rozstrygnięta, ale dodam od siebie 3 słowa. Wybraną przeze mnie stypulację wykorzystał o wiele lepiej Jericho. Szczerze mówiąc przerósł moje wyobrażenia. Jego post jest tak przesadny i w wielu miejscach rasistowski że normalnie byłby do uwalenia, ale wytyczne dałem jasne  i ten post je wypełnił. Keith Lee napisał post, który w normalnych warunkach stałby na wysokim poziomie. Jednak trzeba się trzymać wytycznych. Daję punkt na Y2j. Poproszę o booking, gdzie jednak Keith Lee dostanie trochę inicjatywy, przegra ale w niezłym stylu. Chcę jednak nagrodzić Hardego za postępy.