Obecny

Wybaczcie późną reakcję. Zaczynamy walkę. Ciężko byłoby tutaj zrobić Handicap, więc sensownym rozwiązaniem wydaje mi się zmiana w Triple Threat Match.

Sytuacja wygląda następująco:
Johnny Mundo zmęczony i obolały opiera się o narożnik. The Miz po wcześniejszym ataku ze strony Jeffa znajduje się na macie, powoli dochodząc do siebie. Hardy przez pewien czas dominował w ringu, więc jest w lepszej pozycji. Widząc, że Mizanin zaczyna się podnosić i jest już w pozycji "na czworaka", bierze rozbieg, wybija się z jego pleców i próbuje wbić Mundo w narożnik. Niestety, Johnny dostrzega to i w ostatniej chwili ucieka, przez co Hardy odbija się od rogu i pada na matę. Sam Mundo wykorzystuje szansę i ustawienie Miza, by przypiąć go do maty szybkim roll-upem. Oczywiście Mr. Awesome nie daje się odliczyć i szybko unosi bark.
Wszyscy trzej leżycie w niedalekiej od siebie odległości: Miz jest wręcz zdegustowany próbą odliczenia, Mundo wściekły nieudanym podejściem, a Hardy obolały po tym "przestrzeleniu".

Napiszcie KŁ na 470 słów, uwzględniając swoje obecne położenie. Chciałbym, żebyście skupili się na akcji w ringu, a w końcówce posta użyjcie Signature Move.

Poproszę o kilka dodatkowych godzin jutro do 12-13 wleci post, sorki ale mam dzisiaj studia do 20 i po nich nie będę miał weny na post a nie wiem czy rano tak wcześnie wstanę po MiTb

Czy on naprawdę myślał, że Mr. Awesome padnie po takiej akcji? Nie wiem co przyjmował przed walką, ale na pewno nie był on świadomy swoich ruchów. Każdy z nas znajdował się teraz na macie, w głowie zaś krążyły myśli ,, Co zrobić, żeby zwyciężyć?” Nie miałem w zwyczaju długo się zastanawiać tak było i tym razem. Szybko wyrolowałem się poza ramy kwadratowego pierścienia i z ciekawością pod niego zajrzałem. Moim oczom ukazało się przepiękne krzesełko, zdałem sobie sprawę, że grzechem było by z niego nie skorzystać.

Po krótkiej chwili w czasie gdy obaj moi oponenci byli sobą zajęci, nagle krzyknąłem ,,Hej Mundo” na jego reakcję nie musiał czekać zbyt długo, odwrócił się niemal natychmiast. Momentalnie rzuciłem mu krzesełko, a ten zszokowany złapał je w swoje ręce i… Otrzymał potężny Dropkick prosto w stalową konstrukcję krzesełka. Po tej akcji padł jak rażony piorunem, a ja wiedziałem, że teraz nadeszła moja chwila. Towarzyszący heat dodawał mi po tej akcji jeszcze większej mocy, postanowiłem ruszyć w kierunku narożnika, gdzie znajdował się Jeff. Charismatic Enigma momentalnie rozpoczął charakterystyczną dla siebie serię uderzeń, mogłem się tego spodziewać, był on jednak niesiony przez swoich fanów i każdy punch ważył co najmniej dwa razy tyle. W głowie towarzyszył mi coraz większy szum, a za chwilę Hardy był już za moimi plecami Russian Leg Sweep ponownie sprowadził mnie na sprężysty materiał ringu. W tym samym czasie oszołomiony po potężnym uderzeniu krzesełkiem Mundo powoli wracał do sił…

Na chwilę obecną to ja znajdowałem się w najgorszym położeniu, ulubieniec fanów już szykował się do swojej firmowej akcji czekając na to aż lekko zamroczony Johny stanie na nogi. Powolnie czołgając się w stronę jednego z braci Nero, przy użyciu ręki wykonałem ,,wycięcie” zsyłając go na matę. Nie minęła dłuższa chwila i na swoim ciele zacząłem odczuwać potężne stampy, które wykonywał na mnie sfrustrowany Mundo, czas na ucieczkę. Nie zastanawiając się długo powoli rolowałem się w kierunku lin. Niestety nie było mi dane wydostać się pod nimi, ponieważ The Shaman of Sexy już położył na mnie swoje spocone łapska. I energicznym szarpnięciem postawił ,,do pionu” Bez chwili namysłu przejął kontrole łapiąc mnie w boczny Headlock. Momentalnie wykonałem kilka uderzeń na jego tors, w celu osłabienia uchwytu. Nagle obaj zainkasowaliśmy potężny Splash od rozpędzonego Hardego!

Musiałem wymyślić coś lepszego, coś na co nie wpadną moi przeciwnicy. Sprytnie wyślizgnąłem się pod dolną liną i miałem chwilę na złapanie oddechu. Tak mi się przynajmniej wydawało do momentu, gdy nie zobaczyłem lecącego nad górną liną pana charyzmatycznego. Nie mając czasu na reakcję  podjąłem próbę jego złapania, udało się! Nero znalazł się w moich rękach, nie mogłem z tego nie skorzystać i potężnym Powerslamem wbiłem go w stalową konstrukcję schodów. Na jego twarzy widocznie zarysował się grymas bólu, a ja sam zacząłem podpuszczać fanów wykrzykując ,,Let’s go Hardy” W tym samym czasie Mundo również pokusił się o skok z narożnika, wylądował, ale tuż obok leżącego po ostatniej akcji Jeffreya. Ja już znajdowałem się za jego plecami i Half-nelson leg sweep facebuster powalił drugiego z rywali, czas kończyć.

470/470
30/30

Z racji tego, że Ax aktualnie nie ma zbyt dużo czasu, to ja przejmę sędziowanie, aby przyspieszyć galę.

Yankess - post poprawny, pojawiło się parę błędów, ale jeśli chodzi o ukazanie postaci to klapa. To, że walczysz w imię fanów, to już oklepany temat itd. Miałeś Cole'a którego gimmick jest wyrazisty i można go ukazać w każdym zdaniu praktycznie, a Ty zmieniłeś na bezpłciowego Jeff'a.

Ittam - post bardzo dobry. Od początku po sam koniec przepełniony gimmickiem, dobrym językiem i wszystko miało ręce i nogi. Dobrze rozstrzygnięta walka itd. w sumie nie ma się do czego przyczepić

Ryse - tutaj na samym początku leci plus za kreatywne rozstrzygnięcie pojedynku, który był opisany bardzo dobrze. Zabrakło mi również jak w poście Yankessa gimmicku, ale Ty w tej kwestii wypadłeś znacznie lepiej.

Mój głos leci na Ittama.

Walka trwała już dobrą chwilę, każdy z trzech śmiałków odczuwał już trudy zmęczenia, widać było, że na ringu zostawili pot, krew i łzy. To Johnny Mundo jak na razie pokazał się z najlepszej strony i chełpił się swą pozycją tauntując i celebrując nad leżącymi rywali. Posunął się nawet do nonszalanckiego przypięcia, które nawet nie było specjalnie przytrzymane, a było bardziej demonstracją i pokazem siły i wyższości nad przeciwnikami. Sędzia doliczył zaledwie do jednego, a luźny uchwyt spowodował, że Miz momentalnie wyślizgnął się spod Mundo, na co John zareagował jedynie aroganckim śmiechem. Igranie z przeciwnikami, wprawianie fanów w zazdrość, pozowanie w blasku fleszy - te wszystkie czynności spowodowały, że Mundo zapomniał na dłuższą chwilę o tym, że jego rywale wciąż mogą być niebezpieczni, zapomniał z kim się mierzy, zapomniał o fakcie, że opponenci nie są zwykłymi laleczkami treningowymi, a we wcześniejszej fazie pojedynku potrafili sprawić mu większe lub mniejsze trudności. Czynności, o których wspomniałem wcześniej trwały też zbyt długo, co było niczym woda na młyn dla Hardy'ego i Mr. Awesome. W końcu nie byli oni, aż tak zamroczeni, by leżeć wieczność. Tak, to prawda Jeffrey zainkasował akcję, z której John słynie, ale wciąż nie była to akcja kończąca, a Miz pomimo otrzymania bolesnej kombinacji był stroną dominującą od początku tego pojedynku, dlatego więcej zapasu sił posiadał. Stądteż nieświadomy, rozkojarzony Mundo podchodząc do Mike'a nadział się od razu na wyprowadzony z klęku cios w brzuch. The Miz idąc za ciosem powstał i poprawił serią trzech kolejnych ciosów, z tym, że ostatnio uderzył już prosto w twarz Szamana Seksu. Miz wziął krótki rozbieg i zaaplikował przeciwnikowi Short-Arm Clothesline. I gdy wydawało się że Pan Niesamowity wraca już powoli do walki o zwycięstwo w tym pojedynku i podniósł lekko oszołomionego Mundo, ocknął się Jeff Hardy. Charismatic Enigma powrócił do walki powalając obu rywali za pomocą Double Jumping Clothesline. Znowu cała trójka padła na matę. Zmęczenie dawało się we znaki coraz mocniej, każdy z nich oddychał ciężko obmyślając plan dalszego działania. No dobra, z tym obmyślaniem planu to może troszkę przesadziłem. Przy takim zmęczeniu, jak wszyscy dobrze wiemy wrestlerzy przestają trzeźwo myśleć i kalkulować, a chcą po prostu szybko przejąć kontrolę i zakończyć ten pojedynek. Toteż wstali bezmyślnie i ruszyli na siebie bez planu Hardy i Mundo. Hardy był pierwszy i wymierzył rozpędzonemu rywalowi Dropkick. Manewr ten wymagał, jednak użycia dwóch nóg co sprawiło że z maty musiał się podnosić i Hardy. Chociaż zrobił to bardzo dynamicznie, równie bez kalkulacji ruszył na niego Miz powalając go tym samym Dropkick'iem. Energię za ten czas zdołał już zebrać Mundo i odepchnął wstającego Mizanina Front Kick'iem. Mike wylądował w narożniku, a Johnny wziął rozbieg, aby go tam dopaść, jednak Jeffrey złapał go za nogę co spowodowało upadek Guru of the Greatness! Hardy sam chciał dokończyć dzieła, gdy zobaczył będącego w dogodnej pozycji Miza w narożniku i ruszył na niego, ten jednak ocknął się momentalnie i przerzucił dosyć lekkiego Jeffa, tak że ten nadział się swoimi klejnotami na górną linę! Czułe miejsce musiało w tym momencie okropnie zaboleć Charyzmatycznego Wrestlera, gdyż uderzył w linę z dużą siłą, a jakby tego było mało zawisnął w tej pozycji. Gwiazda Filmowa, którą niewątpliwie był, a raczej szczycił się, że jest, Miz, była, jednak zmęczona po wykonaniu tej kontry i musiała przyklęknąć na kolano, aby złapać trochę powietrza do płuc. Wykorzystał to podnoszący się z maty Mundo, który nabierając rozpędu pobiegł w stronę lin, wskoczył na drugą z nich, wybił się i uraczył potężnym kopnięciem wiszącego Jeffa. Po zaaplikowaniu przez Johnny'ego Flying Chuck, Hardy dosłownie wyleciał z ringu spadając prosto na betonową posadzkę otaczającą kwadratowy pierścień. Miz, jednak stojąc za podnoszącym się Mundo miał szansę przejąć inicjatywę i wykorzystał to aplikując mu Russian Legsweep. Następnie czekał aż Prince of Parkour się podniesie sygnalizując, że szykuje się do wykonania finishera i zakończenia tego pojedynku. Mundo jednak wykonał łokieć, który trafił prosto w twarz atakującego rywala i skontrował tą akcję za pomocą jego własnego finishera! Fantastyczne C4 ostatecznie przypieczętowało odniesienie sukcesu przez Mundo. Miz nie miał prawa kickout'ować, a Hardy leżał poza ringiem nieprzytomny po upadku z dosyć dużej wysokości przez co nie mógł przerwać liczenia. Sędzia padł na matę i błyskawicznie zaczął odliczać. Raz! Dwa! Trzy!
~ And the winner of this match is JOHNNNNYYYYYY MUNDOOOOOO!~