Zgromadzona na trybunach publika z niecierpliwością wyczekiwała jakiegokolwiek znaku, który rozpocznie galę. Michael Cole szybko przedstawił widzom przed telewizorami obecną sytuację, wspomniał kilkoma słowami nadchodzące starcia, a gdy tylko zamilknął, z głośników rozbrzmiała muzyka, którą fani bardzo szybko rozpoznali.

Na ekranie widoczny był galopujący koń, który zwiastował jedno- Adam Page nadchodzi. Fani z radością reagowali na jego wejście, wrzawa podniosła się jeszcze bardziej, gdy sam zainteresowany w końcu wyszedł na rampę. "Hangman" odziany był w ciemne jeansy, które podtrzymywał pas z ozdobną klamrą, a także czarną, kowbojską koszulę w białe wzory. W ręku dzierżył plastikowy kubek, który wypełniała ciemna ciecz. Zawodnik z Wirginii przetarł dłonią usta, a następnie pewnym krokiem ruszył przed siebie.



Ring announcer: Ladies and gentlemen! Making his way to the ring, from Aaron's Creek, Virginia! "Hangman" Adam Page!

Publika żywiołowo dopingowała swojego ulubieńca. Wszelkie możliwe teksty powiązane z zawodnikiem fruwały po całej arenie, czasami zlewając się w bezsensowny bełkot. Sam Page tylko delikatnie się uśmiechał, spoglądając także na transparenty najwierniejszych fanów. Znów pojawiło się wiele propozycji dotyczących poczęstowania Adama alkoholem, ten jedynie uniósł swój kubeczek i wyszeptał cicho słowo "cheers". W końcu dotarł do ringu, na który szybko wszedł po metalowych stopniach. Następnie powoli przeszedł między drugą, a trzecią liną, by nie wylać swojego napoju i stanął w końcu w centrum całej hali. Uniósł wysoko dłoń, generując jeszcze większą reakcję publiki, a następnie podszedł do jednego z narożników, wziął pokaźny łyk i odstawił kubeczek na metalowym słupku. Przy okazji odebrał również przygotowany dlań mikrofon i rozejrzał się po arenie.

- Rochester, jak się bawicie!?- pytanie Adama spotkało się z przeogromnym entuzjazmem tłumu, który słysząc nazwę swojego miasta zaczął wręcz przesadnie reagować.- Uwielbiam przyjeżdżać do każdego miejsca w Nowym Jorku, wiecie jak dobrze przyjąć człowieka. Dziękuję!

Page odgarnął z twarzy kosmyk włosów i uśmiechnął się szeroko, wsłuchując się w reakcję publiki. Na chwilę zniknęły teksty chwalące jego osobę, zamiast tego można było usłyszeć wielokrotnie powtarzaną nazwę stanu. W końcu wrzawa zaczęła się wyciszać, co wykorzystał "Hangman".

- Właśnie tego brakowało mi w życiu. Brakowało mi bycia docenianym. Wiem dlaczego tak było. Niestety nie święciłem żadnych sukcesów. Zawsze byłem w tyle, spoglądałem na plecy innych. Nie byłem w stanie ich dogonić. Jeśli mam być szczery, to w pełni to rozumiem. Czy John Cena miałby taką rzeszę fanów, gdyby nie wygrywał tytułów? Pewnie nie. Czy Triple H miałby taką pozycję bez tych wszystkich zwycięstw? Raczej nie. Nawet Chris Jericho bez swoich osiągnięć nie byłby taki sam. Dlatego jest tutaj, w WWE! Nadeszła pora, bym wziął sprawy w swoje ręce. Nie mam zamiaru stać biernie w tyle. Nie będę uzależniał swoich sukcesów od sukcesów grupy. Pora, by "Hangman" Page zajął należne miejsce na szczycie federacji!

Głośny pop zagłuszył całą halę, więc Adam musiał przerwać swoją przemowę. Fani w pierwszych rzędach uderzali dłońmi bariery ochronne, generując jeszcze większą liczbę decybeli. Zewsząd można było usłyszeć teksty takie jak "Cowboy Shit". Słysząc to, "Problem Solver" uśmiechnął się szeroko i energicznie ruszał głową w rytm skandowania trybun. Sięgnął również po swój przezroczysty kubek i wziął kolejnego, sporego łyka. Gdy publika przycichła, znów przyłożył do ust mikrofon.

- Początek tego wszystkiego widzicie teraz. Przed tygodniem mój pojedynek otwierał całe Raw. I nawet nagroda w postaci zapewnienia sobie miejsca w starciu o mistrzostwo WWE nie sprawiła, że poczułem się z tym lepiej. Jednak już tydzień później, w Rochester, otwieram galę swoją przemową... Lecz zamknę ją pojedynkiem! That's some real Cowboy Shit!

I powtórka z rozrywki. "Cowboy Shit" niosło się po całej arenie, operator jednej z kamer na dłużej zatrzymał się na obrazku podobnym do tego z zeszłego tygodnia, gdzie matka za wszelką cenę próbuje zasłonić uszy roześmianemu dziecku.

- Wspomniałem już dzisiaj Chrisa Jericho, więc może rozwinę ten temat. Jak zapewne już wiecie, Chris Jericho będzie moim rywalem w walce o mistrzostwo WWE. Szanuję Chrisa jako zawodnika. Nie dziwię się, że jest nazywany najlepszym w historii. Mimo upływu lat, on wciąż znajduje się na szczycie. Jericho jest królem odkrywania swojej kariery na nowo. Podziwiam go za to. Jednak jest on złym człowiekiem, nie ważne jak imponujące jest jego CV. Właśnie dlatego wierzę w swoje zwycięstwo, wbrew wszystkim przeciwnościom. Wejdę do ringu jako underdog, jednak zdołam sięgnąć po mistrzowski tytuł. Tydzień temu Chris wspomniał coś o łamaniu mojego kręgosłupa. To się nie stanie. Wiecie dlaczego?

BECAUSE I'M GONNA TAKE HIS HEAD OFF WITH BUCKSHOT LARIAT!

Nabuzowany Page spoglądał w obiektyw kamery, wściekle przy tym dysząc. Publika skandowała jego imię, jednak wszystko przerwała znana już muzyka, która nie zwiastowała nic dobrego...

- Po pierwsze, to właśnie stoję w ringu z Painmakerem... AND I DON'T FEEL SHIT!

Głośny okrzyk wywołał głośny aplauz fanów, jednak Jericho jedynie parsknął i pokiwał głową. Przypominało to bardziej znudzenie, niż rozbawienie, niemniej jednak płomienne przemówienie Adama wcale go nie poruszyło. Chris opuścił wzrok i spojrzał gdzieś na bok, jednak to jeszcze bardziej rozbudziło Page'a, który natarł na Painmakera, zmuszając go do cofnięcia się o krok.

- Spójrz mi w oczy, gdy do Ciebie mówię!- stanowczy głos sprawił, że Kanadyjczyk spoważniał i podniósł wzrok, świdrując nim przeszkodę w starciu o tytuł. Page jednak nie dawał za wygraną i również wpatrywał się w przeciwnika, nie dając mu żadnej psychologicznej przewagi.- Po drugie, nie boję się postawić na swoim. Właśnie dlatego jestem teraz tutaj. Skończyłem marzyć. Zacząłem iść po swoje. A ci wszyscy ludzie, zebrani na tej arenie, pomogą mi w wejściu na szczyt!- Kolejne słowa Adama wywołały wzmożoną reakcję, która skutecznie zagłuszyła jego kolejne słowa. By uniknąć jakichkolwiek nieporozumień, przerwał on swoją przemowę i poczekał na spokój. Jericho wszystko to podsumował zdegustowaną miną, niemalże symulując wymioty. Page natomiast znalazł okienko, które pozwalało mu kontynuować swój wywód.- Nie zrozumiesz co się dzieje, gdy publiczność staje za tobą. Oczywiście, że cieszę się, gdy ktoś kupi mój t-shirt. To znaczy, że wierzy on w to, co robię i chce razem ze mną podążać tą drogą. Udowodnię Ci to w dzisiejszym starciu. Zobaczysz jaką siłę daje wsparcie trybun. Kto wie, może nawet poczujesz to na własnej skórze. Dobitnie przekonasz się o tym na TLC.

"Cowboy Shit!" Głośny doping trybun jednoznacznie wskazywał opinię fanów dotyczącą przemowy "Hangmana". Sam zawodnik energicznie kiwał głową w rytm tych słów, rozglądając się po arenie. Jego twarz wyrażała radość. Natomiast usta Jericho wygięły się w odwróconym uśmiechu. Wręcz brzydziło go podejście Adama, widać było, że chciał jak najszybciej opuścić ring. W tym jednak przeszkodził mu Page, jeszcze raz przykładając mikrofon do ust.

- A po trzecie: To ja wychodzę z ringu pierwszy.- rzucił Amerykanin i upuścił mikrofon na matę, chwycił niemalże pusty kubek i dopił wszystko, co się w nim znajdowało. Zaskoczony Chris powoli odwrócił się za nim, obserwując oddalającego się Page'a. Ten zahaczył kilku fanów w pierwszych rzędach, a gdy odwrócił się w kierunku rywala, kamera uchwyciła sporę liczbę kubeczków i puszek w jego uścisku. "Hangman" jednak wzruszył tylko ramionami i udał się na zaplecze, co chwilę później uczynił także Jericho.