Lucha lucha licha! Sin Cara wbiega do ringu!

Walka trwała w najlepsze, jak na starcie dwóch weteranów dawaliśmy z siebie wszystko. Byłem zmotywowany po ostatnim tryumfie, w mojej głowie istniała tyko myśl o zwycięstwie. Po pierwszych fragmentach pojedynku wiedziałem, że nie będzie o to łatwo. Sin Cara jak na Meksykanina przystało stawiał bardzo trudne warunki. Bezwzględnie wykorzystywał swą szybkość, mogłoby się wydawać że był nieuchwytny. Wyczekiwanie na odpowiedni moment do ataku przeciągało się w nieskończoność, dzisiejsza widownia nie miała swojego faworyta. Czułem się inaczej niż zwykle, zawsze to ja byłem ich faworytem i strasznie mnie to budowało, teraz jednak  jest inaczej.

Tymczasem Cara ruszył z kolejną akcją, odbił się od lin i wyskoczył z zamiarem wykonania Jumping Cloheslinu. Widząc co szykuje mój kolega wybiłem się z całych sił i potraktowałem go potężnym Dropkickiem. Chciałem iść za ciosem po wcześniejszym krótkim rozbiegu wykonałem Leg Drop, który trafił prosto w matę. Luchador został za swój unik nagrodzony gromkimi oklaskami, to zadziałało na mnie jak płachta na byka. To ja jestem ich wodzem, to za mną podążają te wszystkie stworki. Oboje znajdowaliśmy się na nogach i po wymianie Low Kicków i punchy udało mi się wykręcić rękę przeciwnika, ten jednak w ekwilibrystyczny sposób wykonał salto co spowodowało jeszcze większą wrzawę na trybunach, oraz wyswobodzenie kończyny. W dodatku Sin wyglądał jakby dostał dodatkowego zastrzyku sił, jego Enzuigiri trafiło w cel i poważnie mnie zamroczyło. Mściciel bez chwili zawahania mnie dopadł i zapiął Fujiwa Armbar.

Na mojej twarzy zarysował się ogromny grymas bólu, czułem się taki bezsilny. W dodatku wydawało mi się, że każdy z widzów zaczął faworyzować mego oponenta. W tym momencie usłyszałem dziecko, które zaczęło skandować ,,Let’s Go Hardy”. Po chwili tych głosów pojawiło się więcej, a jednak nadal we mnie wierzyli. Czas abym się przebudził, udało się chwycenie lin uratowało mnie od klęski, a teraz niesiony przez swoich fanów wściekle ruszyłem na rywala. Ten odgryzł się kilkoma punchami, a następnie odbił od lin. Rozpędzony Mściciel trafił prosto na Alley Oop Facebuster! Wooo! Okrzyk radości zaraził fanów, którzy zaczęli wykonywać charakterystyczny dla mnie taniec na trybunach. Nic nie jest wstanie zabrać mi tego zwycięstwa. Meksykanin powoli się podniósł, jednak był wyraźnie zamroczony, musiałem to wykorzystać próba Twist Of Fate spełzła na niczym. Rywalowi udało się mnie odepchnąć, nie uniknął jednak Spinning Heel Kicku! Widziałem, że rywal leży jak po uderzeniu piorunem. Zrzuciłem swoją koszulkę, a następnie po uniesieniu palców w górę i skoku z narożnika wykonałem Swanton Bomb. Przypięcie było tylko formalnością, kolejne zwycięstwo zostało zapisane na moje konto.