BEHOLD THE KING THE KING OF KINGS...

Muzyka wejściowa najbardziej wpływowych ludzi w tym biznesie sprawiła, że oczy całej areny zostały skupione w jednym punkcie. Najważniejsze osoby całego rosteru nagle pojawiły się na rampie ku niezadowoleniu publiczności. Pierwszy wyszedł sam prezes WWE - Triple H ubrany w garnitur podkreślający jego elegancję i stanowisko jakie obejmuje. Za nim pojawiła się dwójka najbardziej niebezpiecznych i bezlitosnych bestii. "A Monster Among Men" Braun Strowman oraz "The Viper" Randy Orton. Prezes zebrał u swego boku armię, która ma stanowić o jego sile. Paul od zawsze chciał władzy, a kiedy ją dostał, postanowił rządzić twardą ręką. Cała trójka zatrzymała się na początku rampy. Kamerzysta ukazał twarz Triple H'a, która wyrażała nieskrywane poczucie wyższości. Lekki uśmieszek świadczył o pewności siebie, którą wprost emanował. Jego żołnierze natomiast nie ukazywali żadnych emocji. Ich skamieniałe twarze powodowały jeszcze większy strach u przeciwników dyrekcji. Heat publiczności przerwała amerykańska konferansjerka.

On the way to the ring - COO of WWE "The King of Kings Triple H, "A Monster Among Men" Braun Strowman and The United Kingdom Champion "The Viper" Randy Orton - The Authority!

Uśmiechnięta JoJo była ewidentnie zadowolona z wykonanej pracy. Chciała to zrobić jak najlepiej, w końcu zapowiadała samego prezesa WWE i jego wiernych przyjaciół. The Authority było już w drodze do ringu. W poszczególnych częściach areny można było dojrzeć fanów, którzy kłaniali się przed Celebral Assasinem. Widocznie miał również swoich zwolenników - ich było jednak dużo mniej. Większość była przeciwna władzy totalitarnej, która stopniowo jest wprowadzana do największej federacji wrestlingu na świecie. Widać było, że Triple H wszystko idealnie ukartował. Zdobył zaufanie najsilniejszych i najbardziej niebezpiecznych zawodników. Z nimi u boku mógł zrobić dosłownie wszystko, ponieważ nikt nie był w stanie im się przeciwstawić. Przeciwnicy traktowali dyrekcję jako zło konieczne - wiedzieli, że muszą się podporządkować, ale ich wola walki nie dawała za wygraną. Dlatego zmagali się z potężnym strachem, który nakazywał im dołączyć w szeregi niezwyciężonej grupy, do której niestety dostęp mieli tylko wybrańcy. Nie tylko Triple H czuł wyższość. Strowman i Orton także wiedzieli, że mając tak ogromne przywileje mogą robić praktycznie co tylko sobie wymyślą. Mieli świat wrestlingu u swych stóp - federacja stała się ich placem zabaw. Nie mogli jednak zawieść swojego szefa i chcieli zrobić wszystko, aby spełnić jego wymagania. Dlatego kroczyli za nim krok w krok. Byli jego żołnierzami w walce o to co dobre dla biznesu. HHH wziął do ręki krzesło i zajął miejsce obok komentatorów, natomiast Braun Strowman  stanął obok niego. Randy Orton wszedł do kwadratowego pierścienia i zajął miejsce w jednym z czterech narożników. Rywal Vipera był przerażony, ale zewnętrznie nie mógł pokazać swojej słabości. Król spoglądał na swoje królestwo, a armia miała pokazać poddanym, że należy być posłusznym w stosunku do swojego władcy...

Kiedy dyrekcja była dopiero w pierwszej fazie rozwoju nikt nie przypuszczał, że stanie się grupą osób, które będą stanowić istny monolit. Każdy z nich posiadał cechy, które pchały ich w kierunku najważniejszych wyróżnień, a punktem końcowym miała być niczym niezachwiana władza. Zabójca Legend wykorzystał swoje pięć minut wskutek czego został najbardziej wpływowym zawodnikiem federacji. Jego pozycja umacniała się skutecznie z każdym tygodniem, a on udowadniał swoją wielkość. Przeciwnicy, którzy krzyżowali z nim rękawice mieli rzeczywiście niesamowitą odwagę, ponieważ każda chwila z drapieżnikiem w ringu mogła skończyć się tragicznie. Randall znany był bowiem z brutalności, którą niszczył fizycznie i psychicznie ofiary. Tamtego wieczoru stanął naprzeciw niego i jego przyjaciół pewien młody zawodnik, który marzył o mistrzostwie zdolnym rozświetlać jego szarą rzeczywistość. Matt Riddle stał w jednym z narożników, a Viper wpatrzył się w niego czekając na dźwięk, który pozwoliłby mu rzucić się swojej ofierze do gardła. Nagle usłyszał przeszywający odgłos bitej stali. Wystartował wiedziony żądzą krwi - nikt nie mógł go powstrzymać od wyrządzenia krzywdy wrogowi.

Będąc wystarczająco blisko Apex Predator rozpoczął niepohamowaną serię uderzeń. Sierpowe lądowały przede wszystkim na czaszce ambitnego Riddle'a, który nie miał pomysłu na przejęcie inicjatywy. Po krótkiej chwili znalazł się w narożniku - marzył o ucieczce jednak drapieżnik nie potrafił odpuścić. Bił coraz mocniej, a Matt topił się w swojej bezsilności. Prawdziwą nawałnicę zdołał przerwać sędzia, który odciągnął mistrza od obolałego już wroga dyrekcji. Młody mężczyzna musiał opuścić kwadratowy pierścień, aby wziąć chwilowy odpoczynek. Minął moment, a The Real Fighter znów pojawił się przed twarzą Ortona. Tym razem to on zdecydował się na dynamiczny atak. Irish Whip'em posłał mistrza UK do narożnika, a następnie dołożył Corner Double Knee Strike. Psychol uklęknął na jedno kolano symulując kontuzję wynikającą z "brudnego zagrania" przeciwnika. "Jak mogłeś tego nie widzieć?" - wysyczał przez zaciśnięte zęby Randy, a arbiter wdał się z nim w dyskusję. Zdekoncentrowany Riddle nie zauważył Brauna Strowmana, który wiernie czekał, aż jego lider będzie potrzebował pomocy. Potwór włożył palec w oko wrogowi dyrekcji. Matt zawył z bólu, natomiast Orton wstał za pomocą lin. Legend Killer wszystko sprytnie ukartował dlatego nie zastanawiał się długo nad akcją ofensywną. Szarpnął oponenta za rękę i przeszedł za jego plecy, po czym dołożył Belly to Back Suplex. Po chwili wybił się w powietrze i zgniótł czaszkę rywala poprzez Jumping Knee Drop. Uklęknął obok swojej ofiary i oblizał usta - wyglądał jakby chciał wykończyć Riddle'a. Z ust Psychola ciekła ślina - był gotów rozszarpać przeciwnika w imię utrzymania władzy. Tego chciał Triple H - stworzył bestię, która nie posiadała uczuć. Litość stała się dla Ortona czymś nieznanym, ale on wcale jej nie szukał.

KOŃCÓWKA
Legend Killer stał przy jednym z narożników i wpatrywał się w swoją ofiarę, która ledwo już dyszała. Młody Amerykanin próbował zebrać w sobie siły, aby chociaż uciec i ratować się przed totalną zagładą. Nie mógł jednak tego zrobić, ponieważ ciało odmawiało mu posłuszeństwa. Randy natomiast śmiał się od ucha do ucha, gdyż zdawał sobie sprawę ze swojej przewagi - mógł zrobić dosłownie wszystko. Kiedy Matt podparł się na rękach wtedy mistrz UK wystartował. Potężne kopnięcie z rozbiegu trafiło prosto w brzuch Riddle'a. Rywal dyrekcji głośno kaszlnął i złapał się za obolałą część ciała. Viper uwielbiał pastwić się nad każdą żywą istotą, ale ta dominacja trwała już naprawdę długo. Dlatego mistrz United Kingdom wreszcie upadł na matę i zaczął bić w nią pięściami. Wyczekiwał na moment, w którym bezbronna owca będzie próbowała się bronić przed nieuchronnymi katuszami. Zgodnie z instynktem łowcy Ortona, Matt podniósł się i sunął w jego stronę. Kiedy znalazł się wystarczająco blisko brutala z St.Louis wówczas zainkasował precyzyjne RKO. Randy po akcji kończącej przypiął rywala, a sędzia odliczył go do trzech.