Na arenie panowała istna grobowa atmosfera. Stłumione odgłosy publiczności przerywały od czasu do czasu ciszę panującą na całej arenie. Wszyscy fani spoczywali na swych miejscach obserwując główną rampę. Nagle na telebimie pojawiły się pewne napisy, a dokładniej trzy wyrazy przez które cała zgromadzona publiczność powstała z miejsc i na przemian poczęła skanować nazwę nadchodzącego zapaśnika, inni zaś wręcz ze zdwojoną siłą poczęli przybierać charakterystyczną pozę dla tego zapaśnika, okazując w ten sposób swe zadowolenie i zarazem podniecenie. Kiedy kamera w końcu swój obiektyw skierowała na wielki ekran widniały tam dane ulubieńca i zarazem zagrożenia innych gwiazd WWE. Po upływie kilku sekund z głośników wybrzmiało dobrze znana ścieżka dźwiękowa. Odgłosy ciężkiej gitary i elektroniki zaparły powietrze w piersiach niejednego krytyka. Niespodziewanie na głównej rampie pojawiła się długo wyczekiwana persona, a jest nią Kevin Owens! Fani WWE od razu zareagowali na jego przybycie solidnym sloganem "Fight Owens Fight". Mr. Wrestling, jak gdyby nic począł powoli przemieszczać się w kierunku kwadratowego pierścienia.  Później prześlizgnął się po dolną liną i tak oto zameldował się w ringu.

Halę przepełniały donośne okrzyki nędznych kibiców, jedni woleli wspomagać nimi Kevina, inni zaś buczeć na mnie. Idioci serio myśleli, że to choć w najmniejszym stopniu na cokolwiek wpływało... Pojedynek trwał w najlepsze i mimo, że sprawiał wrażenie wyrównanego to z każdą kolejną sekundą w której moja dominacja aż nadto nie była widoczna czułem, że przegrywam. Po raz kolejny dałem się wepchnąć w narożnik, po raz kolejny pozwoliłem, aby moja droga po upragnioną wiktorię została zblokowana i jednocześnie zwieńczona bolesnym uderzeniem! Miałem już tego wszystkiego serdecznie dość. Najbardziej utalentowany zawodnik i przyszłość tej federacji męczyła się w nic nie znaczących walkach o pietruszkę. Myślicie, że moja ostatnia porażka na PPV z Gargano to był efekt tego, że byłem słabszy fizycznie albo brakowało mi umiejętności? Nic z tych rzeczy! Po co miałem się przemęczać w nic nie znaczących pojedynkach, powiedzmy to w końcu głośno - o gówno! Byłem stworzony do batalii o najwyższe cele, mistrzostwa. Nikt nie znał mnie tak dobrze jak ja sam i doskonale zdawałem sobie z tego sprawę, że tak naprawdę co tydzień powinienem znajdować się w samym Main Evenecie!

Przepełniała mnie niewyobrażalna wściekłość. Choć, ciasno przepływająca przez me żyły krew wydawała się wręcz buzować, to nadal potrafiłem zachować trzeźwość umysłu. Nikt nie był tak pomysłowy i sprytny jak ja, co miałem zamiar za moment wszystkim przypomnieć! Gdy Kevin wystartował w mym kierunku, zapewne z zamiarem "połączenia" mnie z narożnikiem, w ostatniej chwili zrobiłem krok w przód i nadziałem cielsko rywala na swój wysunięty łokieć. Wręcz śmieszne było to jak łatwo przyszło mi z powrotem odzyskać inicjatywę na dłuższy czas, ponieważ po chwili dziecinnie prosty Dropkick stał się faktem! Zamroczony Owens przytulił śnieżnobiałą matę, a ja nie chcąc nie skorzystać z bliskiej obecności narożnika, prędko wdrapałem się na niego. Czułem jak wszystkie reflektory i kamery były skierowane tylko na mnie. Bydło buczało, ja w centrum uwagi, dominowałem w ringu - wszystko w końcu wróciło na swoje miejsce. Prostym ruchem ręki podsyciłem jeszcze atmosferę panującą na trybunach po czym wykonałem nic innego jak przewspaniały Standing Moonsault! Chyba tym ciosem nie pozostawiłem nikomu złudzeń kto w tej federacji posiada największe umiejętności! Owens, Gargano - każdy nich był taką samą miernotą i zapewne każdy z nich zdążyłby połamać się trzy razy podczas wykonywania takiej akcji!

Stif: jest to post napisany dość solidnie, do czego zdążyłeś już nas wcześniej przyzwyczaić. Wstęp zacząłeś od swojej niechęci wobec publiczność, jak na heela przystało. Wprowadziłeś czytelnika w atmosferę pojedynku, gdzie to Twój rywal miał inicjatywę. Następnie odniosłeś się do swojej ostatniej walki z Johnny'm Gargano na MitB. Szanuję to, że podkreślasz fakt, iż Twoja postać jest stworzona do rzeczy wielkich. Nie jestem jednak pewien jak mam rozumieć Twoje usprawiedliwianie się w stosunku do ostatniej porażki na PPV. Wiadomo, że zapaśnicy wyrabiają sobie nazwisko w non-title matchach, a dopiero potem dostają push na pasy mistrzowskie. Czy mam to uznać za część gimmicku? W porządku kontra w narożniku, choć pamiętaj, że Twój Lio jest jakieś 30 kg lżejszy od Owensa, także jeden łokieć z Twojej strony nie mógłby go zbyt porządnie zamroczyć. Dalej wykonany Dropkick no i znów celnie opisujesz swoją chęć zostania główną gwiazdą rosteru wraz ze wskazaniem wrogości w stronę widowni. W sumie po wykonaniu jednego "normal movesu" stwierdzasz, że już dominujesz, chyba trochę na to za wcześnie. Następnie wchodzisz na narożnik i chcesz wykonać akcję wysokiego ryzyka. No w porządku. Problem jest tylko, że opisałeś akcję "Standing Moonsault". Jak wiadomo, sama nazwa "standing" wskazuje, że ten chwyt wykonuje się ze stójki na macie na leżącym rywalu. Powinieneś był użyć "Diving Moonsaultu". Na sam koniec znów celne opisanie swojej wyższości nad ostatnim i obecnym przeciwnikiem. Ogólnie językowo poprawnie, momentami zabrakło kilku przecinków albo zdarzyła się jakaś literówka (np. "Main Evenecie"). Momentami myślę też, że mogłeś lepiej zbudować niektóre zdania. Np.: "ciasno przepływająca przez me żyły krew" - nie wiem w sumie czy krew może ciasno przepływać?   "Pojedynek trwał w najlepsze i mimo, że sprawiał wrażenie wyrównanego to z każdą kolejną sekundą w której moja dominacja aż nadto nie była widoczna czułem, że przegrywam." - dominacja jest albo jej nie ma, mogłeś ją mieć albo ją stracić, nie jestem pewien czy może być z kolei "aż nadto niewidoczna"; "a ja nie chcąc nie skorzystać z bliskiej obecności narożnika, prędko wdrapałem się na niego." - chodzi mi o to "nie chcąc nie skorzystać", no nie wygląda to zbyt naturalnie. Ja oczywiście rozumiem o co w tamtych Ci chodziło, choć musiałem niekiedy zwolnić, zatrzymać się, przeczytać jeszcze raz. Być może nie wszyscy zrozumieliby o co chodziło. Staraj się popracować nad poprawą takich drobnych mankamentów, aby post był jak najbardziej przyjemny w odbiorze. Ogólnie nie było źle, ale mamy nad czym popracować.

Poradek: od samego początku Twój post się dobrze zapowiadał. Mam wręcz wrażenie, że ten tekst jest w jakiś sposób lepszy niż Twój post z MitB, choć może jeszcze to wrażenie jest jeszcze trochę subiektywne. Fajnie, że akceptujesz fakt, iż Kevin Owens, którego prowadził wcześniej Grand odcisnął swoje piętno w tej federacji i był wcześniej heelem, a teraz gdy Ty nim powróciłeś dokonał zmiany stron. Jest we wstępie dużo gimmicku, gdzie ewidentnie wskazujesz, iż face turn Twojej postaci dobrze wpłynął na rozwój Twojego Owensa, gdyż fani go polubili, a jego gadżety się dobrze sprzedają. Celny shoot w stonę Lio, nazywając go "czarnym gangsterem", choć wyczuwam lekko podtekst rasistowski . Dalej dobre wprowadzenie do walki, została też zawarta interakcja z publicznością. W trzecim akapicie troszkę wkradło Ci się sporo tego oficjalnego słownictwa, na które ostatnio narzekałem. "poprzez pochylenie górnej części tułowia i ugięciu nóg w stawach kolanowych" - no chyba sam przyznasz, że jakbyś tak z kimś rozmawiał i ktoś by Ci opowiadał o tym co robił, że np. nie wiem, odpalał samochód i by opowiedział w podobnym tonie "uruchomiłem pojazd mechaniczny poprzez przekręcenie kluczyka w stacyjce, co spowodowało rozruch silnika, dzięki czemu mogłem zacząć się przemieszczać" - takie coś brzmi właśnie nienaturalnie i nieprzystępnie. Dalej ogólnie poprawny booking, trochę zszokowało mnie, że Twój Kevin wykonuje 450 splash, choć powiedzmy sobie szczerze, trochę za mocno zabookowałeś swojego Owensa jako terminatora, a Lio w sumie jako jobbera, który nic nie robi xD. Ostatnie dwa zdania dają bardzo fajny wydźwięk końcowy.

Ciężko jest mi podjąć decyzję. Według mnie obaj prezentujecie bardzo zbliżony do siebie poziom. Niemniej jednak bardziej skłaniam się ku Poradkowi i jego Kevinowi Owensowi. Poradek bardziej wykorzystał limit słów (432/500), niż Stif (373/500). Poradek zawarł więcej treści, a jego post był bardziej przejrzysty. Do tego było więcej akcji ringowej.

Oceniając walkę muszę zgodzić się z ero. Opis walki u Poradka jest trochę przekombinowany, chodzi w tym aspekcie o szczegóły, ale nie aż tak.

Stif rzeczywiście mogłeś też pod uwagę wziąć różnice wagi i ten pierwszy atak jest delikatnie naciągnięty, ale walka jest opisana okej.

Gimmicki stoją na równi, czujecie swoje postacie i widać to w postach. Dobrze oddana niechęć Rusha do publiczności i świetnie opisany powrót KO jako face.

W poście Poradka pojawiło się też parę błędów, oprócz tych wymienionych wyżej dojrzałem jeszcze "Dzięki temu akcja o nazwie Back Body Drop przeszedł do historii" jeśli to akcja to powinna jednak przejść do historii.

Swój głos oddaje na Stifa i to jemu przyznaję zwycięstwo w tym starciu. Wynik 2-1 i naprawdę mała różnica w postach decydują o tym, że w bookingu chce zobaczyć wyrównaną walkę i minimum 350 słów.