Na arenie rozbrzmiał theme song Aleister'a Black'a. Zawodnik w charakterystyczny dla siebie sposób (po turecku) siedzi przy Silasie Young'u, na którym pin zapewnił mu zwycięstwo. Widownia raczej nie jest zadowolona z tego kto okazał się zwycięzcą starcia.. na twarzy samego Holendra nie ma ŻADNYCH emocji. Siedzi z kamienną twarzą i przygląda się wszystkiemu dookoła. Po chwili do ringu wchodzi Tom Philips z mikrofonem, ewidentnie ma kilka pytań do Aleister'a.

Tom: Panie Black, gratuluję zwycięztwa.. yy.. mógłby Pan się podnieść? Chciałbym zadać kilka pytań!

Aleister wbił swój wzrok w Tom'a i zastygł w tej pozycji. Widać po Philpsie, że jest lekko przerażony. Black powoli powoli podnosi się na równe nogi.

Tom: Cóż za walka, Panie Aleister! Pokonał Pan pięciu rywali i zagwarantował sobie kolejną już walkę o tytuł.. to chyba Pańskie największe zwycięstwo dotychczas! Jak się czujesz?
Aleister: ...
Tom: Tak, dokładnie.. a więc jaki tytuł wybier..-

Black wyrywa mikrofon Tomowi.

Aleister: Nie potrzebuję nikogo kto będzie mnie prowadził za rączkę, spieprzaj stąd Tom.

Tom opuszcza ring na co widownia reaguje głośnym buczeniem. Black przemawia.

Aleister: Ośmieszacie się, wiecie o tym? To, że buczycie mnie nie rusza.. dla mnie to nie ma żadnego znaczenia. Nie zależy mi na Waszej reakcji. NIC ona dla mnie nie znaczy. Nie rozprasza mnie, nie denerwuje. NIC nią nie osiągnięcie. Jedyne co ona mi może przynieść.. to satysfakcję, bo jest równoznaczna z Waszym zawodem. Taka jest jednak rzeczywistość na jaką musicie się przygotować w tej federacji. Moje zwycięstwa! Moja dominacja.. CIEMNOŚĆ wypełniająca każdą wolną przestrzeń tej federacji.. CIEMNOŚĆ pożerająca każdego marnego pionka jaki znajduję się w tym rosterze! Dzisiejsza, wielka ofiara jaką złożyłem na ołtarzu.. zagwarantowała mi kolejną już walkę o tytuł. Mam do wyboru jeden z trzech.. i mój wybór jest dosyć prosty. Tak jak obiecałem pozbawię kolorów całe pieprzone Stany Zjednoczone. Cała wesoła popowa muzyka Amerykanów, cała ta kolorowa pop kultura.. to wszystko zostanie przeżarte przez mrok, doszczętnie zniszczone! Większość zawodników po tym jakby przegrała walkę o jakiś tytuł, a potem mogła sobie wybrać o jaki pas ma być ich kolejna walka.. pewnie by postawiła na coś innego, nie wchodziła by dwa razy do tej samej rzeki.. ale dla mnie to tchórzostwo. Ja się nie boję stanąć do ringu dwa razy z tym samym rywalem. To, że zostałem już pokonany przez Kazuchika podczas Night Of Champions.. nie oznacza, że to jest zamknięty rozdział, coś co nie jest w moim zasięgu. To jest coś co ja muszę wyjaśnić. Mam zamiar zapanować nad tą federacją i w osiągnięciu tego celu nie pomoże mi uciekanie przed wyzwaniami. Dlatego OKADA! Wiem, że mnie słyszysz. TY..  i STANY ZJEDNOCZONE.. zostaniecie pochłonięci przez ciemność! Na Night of Champions dałem Ci trudną walkę, pokazałem, że nie ma ze mną żadnych żartów. Podczas naszej kolejnej walki wykorzystam w pełni moją siłę i dostarczę Ci walkę, która Cię zaskoczy i całkowicie zrujnuje. Mój ołtarz na Ciebie czeka.. mój tytuł na mnie czeka.. już niedługo zostanę mistrzem Stanów Zjednoczonych.

Arenę przepełnia głośne buczenie! Więc szykuje się nam Okada vs Black II! Aleister rzuca mikorofon na matę i przy swoimi theme songu opuszcza ring.

(Booking walki będzie jutro, mam dziś nockę, siadłem do kompa tylko na chwilę).

Ostatnio edytowany przez SithRagnar (2018-06-28 19:12:19)