Wygląda na to, że TEA nas nie zaszczyci xD

Stypulacja zostaje, jednak będzie to pojedynek jeden na jednego. KŁ na 300 słów.

+12 +24

Ostatnio edytowany przez Zbooker™ (2017-04-11 20:44:52)

„To łatwe być na dnie! Bycie przegrańcem nie wymaga żadnego wysiłku. To nie wymaga żadnej motywacji ani ambicji, by pozostać w miejscu na niskim poziomie. Postawienie przed sobą wyzwań wymaga, wszystkiego, co w sobie masz, całej twojej wewnętrznej siły woli, by to zrobić. To, co zrobiłeś w zeszłym tygodniu, nie ma znaczenia. Dziś, DZIŚ jest jedynym istotnym dniem! Jest 86 400 sekund w każdym dniu, decydującym czynnikiem jest to, co z nimi zrobisz. To, co zrobisz dziś, ukaże kim naprawdę jesteś!”




Toronto, Air Canada Center — miejsce, w którym dzisiejszy wieczór stanie się tym niezapomnianym. W obecnej chwili stanąwszy w centralnym miejscu kwadratowego pierścienia, ręce swe miałem opuszczone wzdłuż talii. Na mej twarzy widniała kamienna mina ukazująca pełne skupienie, zaś wzrok skierowany był w ślepia rywala. Zebrana w hali widownia jeszcze przed rozpoczęciem starcia dawała się we znaki głośnym dopingiem, co zwróciło mą uwagę. Przechylając głowę w kierunku trybun, na mym obliczu (czyt. twarzy) zarysował się lekki uśmiech. Wiedziałem, że tej nocy nie będę sam! Wróciwszy wzrokiem na obecnego mistrza NXT, cały czas w letargu bacznie mu się przyglądałem, aż zabrzmiało metaliczne brzmienie rozpoczynające ów batalię! Pomimo faktu, iż pojedynek oficjalnie został rozpoczęty, Ja wraz z konkurentem nie wykonaliśmy żadnego kroku. Wtem nasze głowy skierowały się w stronę widowni, która niczym jeden mąż, podzielona na grupy wspierała swych ulubieńców. Aliści nastał moment przełamania. Jay ruszając w moją stronę, został w trybie natychmiastowym uciszony poprzez wyśmienicie zaaplikowaną Hurricanrane! Zaskoczony takowym obrotem spraw wybałuszył swe oczy. Mając w głowie przemyślany każdy ruch, wiedziałem jak sprawić, by oponent cierpiał, poprzez mały nakład siły — byłem perfekcjonistą. Jestem pewny siebie do granic przyzwoitości, doskonale znam swoją wartość. Agresywny w słowach i gestach, dominujący, przekraczający granice — oto me prawdziwe oblicze. Unosząc się do pionu po zaaplikowanej akcji, spojrzałem w kierunku leżącej persony. Zbliżyłem się do Briscoe, następnie chwyciłem go za podbródek, lekko unosząc go w górę. Kolejno wyprowadziłem siarczyste uderzenie z otwartej dłoni w polik dysydenta, prowokując go.






300/300
30/30

Odwołanie w tym wypadku.





Aplikując siarczyste uderzenie w policzek przeciwnika, sprawiłem, że ten momentalnie się uniósł. Przechwytując jego głowę, wygiąłem ciało rywala w tył. Kolejno to opuszczając w dół nadziałem na swe kolano. [1/3] Wówczas wtedy, nie pozwalając rywalowi upaść, wsunąłem swą głowę pod rękę antagonisty. Wynosząc go w powietrze, odchyliłem się, upadając na matę [2/3]. Nie marnując swego cennego czasu, wzniosłem się do pionu. W owym momencie zerwałem się w kierunku sznurów, od których się odbiłem, wtem wyskakując w górę upadłem całym ciałem na Briscoe. [3/3] - Backbreaker & Back Suplex & Senton combo











Wyśmienita kombinacja, którą wykonałem na przeciwniku, sprawiła, że ten skończył w parterze. Spoglądając na ów personę z góry, na mej twarzy zawitał szyderczy uśmiech, który nie zwiastował istnej sielanki. Wyskakując w górę, zgiąłem swą nogę w kolanie, aby w takowy sposób upaść na głowę dysydenta — Knee drop! Po zaaplikowanej akcji korpus rywala uniósł się do pozycji siadu prostego. Wówczas wtedy będąc cały czas w pozycji stojącej, wyprowadziłem mocne kopnięcie w dolną partię pleców, sprawiając, iż konkurent uniósł się na jedno z kolan — Spinal tap! Wszystko układało się po mojej myśli, tak jak sobie to wszystko zaplanowałem. Pojedynek do tej pory w pełni kontrolowany, tutejszy mistrz NXT w opałach — perfekcjonizm jak się patrzy. W pewnym momencie zrywając się w stronę nierozerwalnych sznurów, odbiłem się od nich. Biegnąc w stronę Briscoe rozpędzony niczm rozjuszony byk, wyskoczyłem w górę godząc swym kolanem oponenta w głowę - High knee! Na sam koniec rozłożyłem szeroko swą rękę, dodając - "No dalej mistrzu!"