Noam Dar 1st theme

---

później edytuje

Ostatnio edytowany przez ShowOff (2016-12-02 20:30:46)

Nadszedł wielki rewanż! Pojedynek z zawodnikiem, który zapisał się w historii federacji jako mistrz NXT.
Nigdy nie ukrywałem, że chciałbym być najważniejszym osobnikiem rosteru, jednak Noam okazał się lepszy i zasłużenie zyskał wyróżnienie, jakim jest tytuł.
Starcie zostało rozpoczęte poprzez magiczny dźwięk gongu! I oto zaczęła się kolejna rozgrywka, tym razem w pierścieniu znalazłem się tylko ja i on. W owym momencie przez głowę przeszło mi tysiące myśli. Mniej więcej wiedziałem co mam robić, jednak miałem małe wątpliwości. W końcu to walka z mistrzem! Trzeba zaprezentować się od jak najlepszej strony! Po chwili od razu zacząłem od serii mocnych uderzeń pięściami [Sequence of Punches], które spowodowały, że oportuniście ugięły się nogi i szybko znalazł się w pozycji klęczącej.
Brutalna akcja pokazała, na co mnie stać! Jestem weteranem, który właśnie znalazł się na polu bitwy i chce wygrać walkę poprzez niesamowite umiejętności; takie jak wytrzymałość, siła, spryt i świetna technika. Ludzie znają mnie też z jednej, można powiedzieć najważniejszej cechy — nigdy się nie poddaję. Zawsze stawiałem sobie wysoko poprzeczkę i przeważnie udawało mi się ją przeskoczyć.
Błyskawicznie usłyszałem dość mocny doping ze strony moich fanów, którym podziękowałem poprzez bardzo elegancki ukłon. Wszyscy wiedzieli, że nie tylko szaleństwo jest we mnie, ale też wiele klasy. Jeszcze nigdy nie zawiodłem swoich wiernych kibiców! Dałem w owym momencie długą chwilę, aby przeciwnik się podniósł i w jakiś efektowny sposób wrócił do walki. Wszystko jednak śledziłem kątem oka, więc nic nie mogło mnie zaskoczyć! Kiedy przeciwnik odbił się od lin wykonałem mocny Spinebuster, który błyskawicznie wbił go w matę.



- I co, panie mądry? Możesz pożegnać się już ze swoim wielkim sukcesem... Wiesz, że jeśli wygram, będę miał szansę zdobyć ten pas. Uwierz mi, że Twoje dni są już policzone! Strzeż się wielkiego Jay'a, który zrobi coś, co zapamięta każdy dobry fan wrestlingu!

Czas na moją pierwszą solową walkę. Siły dodawał mi jednak tytuł, który wywalczyłem na poprzedniej gali. Jako mistrz, miałem obowiązek, pokazywania się z jak najlepszej możliwej strony, przy każdej okazji. Musiałem godnie reprezentować NXT, jednak dziś chodziło o udowodnienie, że wygrałem to złoto zasłużenie. Naprzeciw mnie stał Jay Briscoe, jeden z najtwardszych wrestlerów z jakim miałem się przyjemność zmierzyć. Wierzyłem jednak, że przyjemność ta w tym wypadku będzie jednostronna. Chciałem, by Jay posłużył za przykład dla reszty rosteru, jak niebezpieczny potrafię być. Jego więc, ponownie spotkanie ze mną musi bardzo zaboleć. Stanąłem w końcu na przeciwko mojego oponenta, a fani zrozumieli jak wielkie jest to starcie. Jay był w walce o pas NXT bardzo bliski zwycięstwa. Detale zadecydowały o innym wyniku, takie są fakty. Zmierzyłem mojego rywala wzrokiem, próbując wyczytać z jego postawy ciała, czego mogę po nim dziś oczekiwać. Wiedziałem jedno, nie będzie to łatwa przeprawa. Zanim jednak ruszyłem z jakimkolwiek atakiem, wyciągnąłem rękę na znak szacunku. Briscoe chwilę patrzył na mnie i analizował, czy nie jest to fałsz. Gdy Jay uścisnął moją dłoń, uzgadniając w ten sposób, że będziemy grać fair play, zrobiłem krok w tył i nie sygnalizując niczego, przywitałem się z oponentem serią Punchy. W głowie miałem ułożony plan, według którego musiałem postępować, żeby odnieść sukces. Nie miałem zamiaru dać Briscoe zbytniej swobody w kwadratowym pierścieniu. Po tym jak zachwiałem go uderzeniami w twarz, chwyciłem Jay'a w pasie i rzuciłem nim o matę za pomocą Belly to Back Suplex. Skorzystałem z tego, że rywal leżał blisko krawędzi ringu i wykopałem go z niego, wykonując Baseball Slide. Briscoe wylądował więc poza głównym miejscem naszych zmagań. Ja zacząłem rytmicznie klaskać w dłonie, a gdy tylko Jay wstawał, zaatakowałem Suicide Divem

Zaliczyłem naprawdę dobrą passę, stając się jednocześnie dominatorem owego pojedynku. Przeciwnik pokazał się z bardzo słabej strony. Czyżby utracił dobrą formę? Należy działać! Szybko wbiłem kolejny gwóźdź do trumny, wykonując kolejną, jakże ciekawą akcję, zwaną Sitout Inverted Suplex Slam, a następnie Three-Quarter Nelson Suplex. Ta kombinacja okazała się bardzo skurteczna!
Wszystkie gwizady na niebie właśnie dzisiejszego dnia wskazywały na to, że mogę zrobić dziś to o czym niektórzy mogą tylko marzyć, dosięgnąć chwały i przybliżyć się do tytułu mistrzowskiego.
- W moich oczach szaleństwo, w Twoich strach. W sercu zaś nienawiść, a na twarzy zarys nieodpowiedzialności. Raz się żyje i trzeba podejmować każde ryzyko!

Szybka, a zarazem skuteczna Hurricanrana spowodowała, że Dar wylądował na macie i to po raz kolejny! Nic nie wskazywało na to, że w jakimś momencie w końcu otrząśnie się i stanie ze mną do walki jak równy z równym. Przeczucie wskazywało mi co mam robić. Do tej pory jeszcze mnie nie zawiodło, więc zdecydowałem się zaufać mu w pełni. Oportunista po krótkiej chwili wstał do pionu i błyskawicznie odbił się od lin. Nawet na dobre nie wrócił do pojedynku, a już został wyeliminowany z kwadratowego pierścienia poprzez Clothesline to Outside. W owym momencie wzniosłem ręce do góry, krótko celebrując swoje poczynania. Kiedy sędzia doliczył do ośmiu, ruszyłem na przeciwnika, zwyczajnie wrzucając go do środka kwadratowego pierścienia. Skorzystałem, że przeciwnik znajduje się w owym położeniu i szybko założyłem mu dźwignię! Cumel Clutch - właśnie ta dźwignia została przeze mnie zapięta. Bardzo dokładnie i starannie zacząłem dążyć do tego, aby oponent odklepał. Świetne położenie, siła i niezwykła determinacja miały sprawić, że w tym momencie mój rywal odklepie! Wziąłem kilka mocnych wdechów i wydechów, spokojnie dążąc do tego, co sobie założyłem.

Ku zaskoczeniu Mistrz NxT odklepuje i przegrywa! Gratulacje Curix.