Jestem

Na tę walkę warto było czekać...

Kto Ładniej na maksymalnie 340 słówek, let's go!

+12

_______________________________________________________

Pierwsza, przegrana w debiucie walka, jedynie podgrzała mój apetyt do zwycięstwa. Czułem się jednak z tym źle, gdyż mówiłem wszystkim, że bez problemów zdobędę pas NXT. Niestety zawiodłem ich, odpadając tuż na samym początku. Muszę zrehabilitować się i pokazać, iż nie przypadkowo znalazłem się właśnie tu. Jako dziecko wszyscy mówili, że nie nadaje się do niczego. Ja jednak nie poddałem się i zacząłem ostro ćwiczyć. Dziś przyszedł mój czas, w którym udowodnię tym wszystkim ludziom, którzy nie wierzyli we mnie, że nie mieli racji.

Stojąc w swoim narożniku i rozgrzewając nadgarstki, spojrzałem w stronę adwersarza. Wpadłeś w kłopoty Jonathan! - pomyślałem. Dwumetrowy, wielki chłop stał naprzeciwko mnie. Już na samą myśl o nim przechodziły mnie ciarki, a co dopiero mówić o walce. Chciałem jak najszybciej znaleźć się w swoim ciepłym łózko...

Gong rozbrzmiał po całej arenie, a to dało mi znak aby rozpocząć starcie. Postanowiłem, że nie będę czekał i spontanicznie zaatakuję wroga - to na pewno w jakimś stopniu zaskoczy Bane. Po chwili swoje słowa przelałem na realia i rozpędzony biegłem w kierunku konkurenta. Tak jak sądziłem, Chuck nie spodziewał się takiego obrotu sprawy. To otworzyło mi drzwi do wykonania potężnych kopnięć w okolice uda rywala (Low Kick). Po tych ciosach demon cofnął się lekko w tył, ja zaś wyskoczyłem w górę, tylko po to aby zaaplikować Dropkick. Konkurent złapał się za głowę, a następnie odbił się od lin. Chciał wykonać clothesline, lecz schyliłem się pod jego ręką. Kiedy tylko odwrócił się w moją stronę sam zainkasował Jumping Enzigiri. Atak ten był na tyle silny, iż bez problemu powalił giganta.

Cała zebrana na arenie publiczność niezwłocznie zaczęła krzyczeć moje imię, co jedynie wprowadziło mnie w radość. Wiedziałem, że ci wszyscy ludzie są tu właśnie dla mnie. Szalejący fani i rywal na deskach to coś, co kocha każdy zapaśnik bez wyjątku. Ta chwila nie trwała jednak długo, gdyż mój przeciwnik postanowił się podnieść. Stanąłem tuż koło niego, aby pozostać przygotowanym w razie potrzebnej interwencji.

Ostatnio edytowany przez Barni (2016-12-03 17:26:46)

"Wojownik nie daje się łatwo zastraszyć, kiedy poszukuje tego, co mu niezbędne do życia"


Tak brzmiała dewiza życiową, którą zaczął się kierować Amerykanin po ukończeniu osiemnastego roku życia. Wtedy bowiem jego świat zmienił się o sto osiemdziesiąt stopni. Przestał być ofiarą, wziął się za siebie, zaprzysiągł zemstę. Wtenczas zapoznał Danny'ego Murillo, człowieka dosyć tajemniczego. Okazał się on być ludzkim wcieleniem Azraela, a jego idea przykuła uwagę Hardy'ego. Od tamtego momentu, Chuck stał się istną maszyną, przybrał zdecydowanie na masie mięśniowej, zwiększyła się ogromnie jego siła. Tak samo było z psychiką, jednakże tylko częściowo udało mu się oczyścić głowę z tego, co przeżył w przeszłości...

Danny był jego "zbawicielem", to dzięki niemu Hardy aktualnie znajdował się w ringu. Naprzeciw niego znajdował się podnoszący już Jonathan. Anglik został szybko skarcony przez Chucka gwałtownym kopnięciem w splot słoneczny. Umiejscowił głowę oponenta pod pachą, aby następnie wynieść go ku górze i trzymając tak Rose'a przez kilka sekund, ukazywał siłę. Po upływie około dziesięciu sekund, cisnął w matę swym rywalem kończąc akcję o wdzięcznej nazwie - Vertical Suplex. Bane nie zamierzał poprzestać na jednej akcji, od razu podniósł swoje oblicze, aby stanąć za przeciwnikiem. Amerykanin nie musiał długo czekać, by Jonathan znalazł się na tak zwanych klęczkach. Wtenczas Chuck ruszył wściekle w jego stronę i wyskoczył, czego skutkiem było wbicie stopy w tył głowy Rose'a [Running Stomp to the back of the head]. Mały karakan po upadku z automatu obrócił się na plecy, odsłaniając tym samym klatkę piersiową oraz czaszkę. Byłby głupim ten, który nie wykorzystałby takiej sytuacji. Maszyna ponownie znajdowała się w stójce, ale zamierzał zaatakować głowę adwersarza. Po krótkim wyskoku w górę, wymierzył solidne uderzenie kolanem w płat czołowy Anglika - [Knee Drop]

+12h

_________________________________________

Kim jesteś marny człowiecze? Czy pragniesz doznać bólu i zawitać w domu mego Pana? Jeśli tak, daj mi znak, a spełnię twe życzenie.. Azrael zabierze Cię do siebie. Wtenczas jednakże powstań karakanie, spójrz prosto w oczy katowi, daj mi dokończyć Twój żywot...


Anglik po otrzymaniu kilku ciosów zaczął mieć problemy z podnoszeniem się, przy tej czynności wspomagać go musiał Bane. Jednak młodzieniec szybko został skarcony przez Amerykanina, który przywołał go do życia przy pomocy siarczystego liścia. Bestia szybko złapała za rękę oponenta, cisnął nim w liny, a przy powrocie ze zdwojoną prędkością został wyrzucony w powietrze, chwycony za nogi i wbity w matę - [Pop - Up Powerbomb]. Cała ta akcja miała miejsce w centrum kwadratowego pierścienia, gdzie Hardy złapał ponownie dolne kończyny Jonathana, wykręcił je z nieziemską siłą i dosiadł do jego kręgosłupa. Ażeby utrudnić wyjście z tej dźwigni, co chwilę "naskakiwał" na kręgosłup Rose'a - [Torture Crab]

Ostatnio edytowany przez Arin (2016-12-05 18:03:56)

Odklepuje! Bane zwycięża to starcie.