Czas na napisanie do wtorku (tj. jutro) do godziny 24:00. Inaczej na twoje konto wpłynie minus w tabelce.

Arena pogrążyła się w ciemności, a na titantronie pojawiła się wielka liczba 10, rozpoczynająca odliczanie...

10...
9...
8...
7...
6...

W tym momencie na rampę wyszła postać, mająca na sobie świecącą się kurtkę, stając tyłem do ringu.

5...
4...
3...
2...
1...



Gdy pierwsze dźwięki powyższej piosenki rozniosły się echem po trybunach, światło powróciło do swojej normalnej aktywności a Chris obrócił się przodem do publiki, unosząc do góry zaciśniętą pięść i ruszając w kierunku ringu. Mniej więcej w połowie drogi zatrzymał się, spoglądając na dziecko siedzące w pierwszym rzędzie, wyciągające ku niemu ręce. Niewiele myśląc Y2J ściągnął z siebie zwiewny szaliczek i podszedł z nim do brzdąca. W momencie gdy rączka dziecka miała już zetknąć się z materiałem, Jericho cofnął szalik i włożył go ponownie na głowę, uśmiechając się przy tym zarozumiale. Następnie ruszył w dalszą drogę do kwadratowego pierścienia, gdzie przystanął spokojnie na środku ringu, z wyciągniętą ku technicznemu dłonią - rozkaz by przynieść mu mikrofon. Po kilku chwilach Kanadyjczyk otrzymał rzeczony przedmiot, przy akompaniamencie Y2J! Y2J! Y2J! dochodzącego od strony publiczności. Chris potarł się po lekkim zaroście, unosząc mikrofon do ust, co momentalnie uciszyło WWE Universe.

Witaj Miami! Cóż za uroczy dzień, czyż nie? Miło znowu stać w tym ringu, odczuwać tą samą euforię co zawsze! To chyba nigdy mi się nie znudzi. Ta adrenalina, gdy tylko wychodzę na rampę, ten moment gdy przekraczam próg ringu i staję na jego środku - tego nie da się nie kochać! Jest tylko jedna rzecz która mi dziś przeszkadza. Tak, niestety coś psuje mi ten dzień. Od początku zastanawiałem się o co chodzi, długo myślałem, analizowałem wszystkie możliwe czynniki. A gdy tu wyszedłem, odczułem to jeszcze bardziej. I już nareszcie wiem o co chodzi! To wy, głupi idioci! Wasze paskudne, wykrzywione w przeróżnych grymasach twarze doprowadzają mnie do obłędu, wywołują u mnie wymioty. Ale mam na to sposób. Panowie, do roboty!

Na komendę Jericho na rampę wyszło 5 mężczyzn, każdy z nich niósł naręcze papierowych toreb, które rozdawał fanom WWE. To wywołało falę śmiechów i gwizdów w kierunku Y2J'a, zadowolonego ze swojego posunięcia.

Nie musicie mi dziękować, wiem wiem, jestem wspaniałomyślny. Teraz nawet wy nie będziecie zmuszeni patrzeć na swoje ohydne twarze, mogąc w spokoju egzystować! Czyż nie jestem wspaniały?! To Dar Jericho! Przyjmijcie go i cieszcie się nim! Oby dobrze wam służył. Ale mam coś jeszcze, co chciałbym wam pokazać.

Chris wyciągnął zza pazuchy liste uczepioną podkładki, z wielkim napisem "List of Jericho" na przodzie.

To Lista Jericho. Będzie tu trafiał każdy głupi idiota, który ze mną zadrze i na to zasłuży!

Publiczność zaczęła skandować "Stupid Idiot! Stupid Idiot!", a Chris zdenerwowany tym krzyknął by WWE Universe się zamknęło. To jednak nie pomogło i skandowane hasło obległo wkrótce całą arenę, rozbrzmiewając w każdym jej kącie.

Miami! That's it! You just made a List!

Chris pochylił się nad listą i po wyciągnięciu z kieszonki markera, wielkimi literami zaznaczył punkt 1, dopisując do niego Miami, następnie podając powód dołączenia do listy.

Za przerywanie mi podczas wspaniałej przemowy i bycie najokropniejszą publicznością w USA. Zrobione! A teraz już nie przedłużajmy, bo mówienie do was nie sprawia mi już radości. Dawać tu Balora i Strowmana!

Jericho odrzucił mikrofon, a trzymaną w dłoniach listę złożył bezpiecznie pod narożnikiem, po chwili dołączając do niej szary szaliczek. Kilka podskoków i Y2J był już gotowy do akcji.