Royal Rumble Match

Zasady:


* Co trzeci post sędziowski wchodzi kolejny zawodnik.
* Czas na odpis to 12 godzin..
* Maksymalna długość postu to 8 zdań. (Jakieś 250 słów maks!)
* Sędzia ma prawo zmienić długość czasu, bądź ograniczenia zdaniowego zależnie od woli. W przypadku braku informacji o zmianach obowiązują wyżej przyjęte kryteria.
* W poście można użyć jedynie dwóch akcji z Karty Postaci
* Sygnatury można używać już po wykonaniu 7 akcji, zaś finishery po 9
* Eliminacja zależy nie tylko od tego kto ile zainkasuje, ale także od ogólnego poziomu postów, a także sytuacji i metody eliminacji. Czasem to czy ktoś zostanie wyeliminowany czy nie, będzie losowane przy pomocy generatora kości.
* Od wyniku sędziowskiego nie ma możliwości odwołania.
* W przypadku niestawienia się na czas, w miejsce to zostanie wprowadzony NPC.
* Istnieje całkowity zakaz używania umiejętności.
* Szczególna uwaga będzie kładziona na wasze nastawienie. Od face'ów oczekiwane jest "terminatorzenie", zaś Heel'om wypada nieco cwaniakować.
* Jeżeli dowiem się, że ktoś z was zdradził swój numer zostanie on automatyczny zdyskwalifikowany.
** - Przerwa techniczna obowiązuje od 6-15, w okres tego czasu osoby które będą miały napisać post dodają go normalnie. Od 6-15 walka zostaje wstrzymana, możliwe jest czasowe przesunięcie przerwy.
Każdy z graczy ma na wyjątkowy wypadek do wykorzystania +3h (raz w ciągu walki)

Niech wygra najlepszy!

And now it's time for the Royal Rumble Match. Now in this match the 2 superstars that drew no.1 and no.2 will start. Other superstars in the order that they drew. This will continue until all thirty superstars have enter the ring. Now the only way to be eliminated, is to be thrown over the top rope with both feet landed on the floor. The last man in the ring will be declared the winner of the Royal Rumble and will advance to the main event to WrestleMania.

#1

10...
9...
8...
7...
6...
5...
4...
3...
2...
1...

#2

Zaczynamy! Kł max 250 słów. (Każdy kto nie odpisze zostaje z automatu NPC, nie ma później że jednak chce pisać bo "nikt go jeszcze nie wyrzucił". Jest możliwość dla osób, które nie załapały się do RR iż zastąpią jakiegoś NPC)

John Cena łatwo i jakże szybko zyskuje przewagę nad Enzo, który na gołe oko nie przypomina dzisiaj zawodnika w dobrej dyspozycji!

Majkel piszesz post inicjatywy w którym to możesz już wyrzucić Enzo z ringu!

Finisher wyjątkowo z powodu nie wbicia Yankessa uznany wcześniej, Enzo wylatuje już na samym początku z ringu! Cena spokojnie ociera pot z czoła po czym ustawia się w narożniku, oczekując na pojawienie się rywala z numerem trzecim...którym po odliczeniu dziesięciu sekund okazuje się być...

#3

Następuje KŁ według uzgodnionego w zasadach limitu!

John Morisson - to okazał się być kolejny nieszczęśnik, który nie będzie miał łatwego życia po wejściu do czworokątnego pierścienia w którym aktualnie na niego czekałem. Z pewnością nie należy on do tych których lubię. Już od dawna miałem ochotę nauczyć tego dzieciaka pokory i szacunku do innych. Być może publika podzielała moje zdanie – to by wyjaśniało skąd wziął się ten cały heat skierowany w jego stronę, gdy tylko pojawił się przed oczami tysięcy ludzi zgromadzonych tej nocy. Po szybkim pożegnaniu się ze moim pierwszym rywalem moja pewność siebie znacznie wzrosła. Jednakże wiedziałem że nie mogę nikogo tutaj zlekceważyć, gdyż każdemu bardzo zależy na wygraniu całego eventu i jeden fałszywy ruch, jedno złe posunięcie może pozbawić nas wszelkich szans w tej batalii.

Pozostała już tylko chwila nim mój arogancki przeciwnik wtargnie się do tego ringu.. Niedługo potem John już wślizgnął się do czworokąta, po czym kiedy wstał na powitanie zainkasował powalającego z nóg clothesline’a. Fani zareagowali aplauzem na to co się wydarzyło, a mój oponent ekspresowo się podniósł, jednak bez problemu wykorzystałem to przeciw niemu wykonując Dropkick’a. Sfrustrowany swoją bezradnością John jeszcze szybciej niż poprzednio wstał i ruszył w moją stronę próbując powalić mnie clothesline’m.. Z łatwością jednak schyliłem się pod jego ręką, a kiedy ten zbliżył się do mnie, uprzednio odbijając się od lin za mną, nadział się na potężnego Spinebuster’a, przy którym padł niczym pacynka.

Publiczność na każdą moją akcję reagowała ogromnym cheer’em, a to dawało mi jeszcze więcej siły na dalsze zmagania w tej bitwie.



249/250

Każda moja akcja jakby odbierała mojemu rywalowi chęci do dalszej walki. Był bezradny wobec tego który od samego początku dominował w tym ringu – wobec mnie. W każdą akcję wkładałem jak najwięcej serca i zaangażowania, tak by moi przeciwnicy nie mieli szans na skontrowanie mnie.

Tym czasem czekałem na John’a stojąc koło narożnika.. Powoli zaczął mnie irytować fakt, że mój oponent przez dłuższy czas się nie podnosił. Tak więc by postawić go do pionu podszedłem do niego i sprzedałem mu dwa slapy.. Morrison jakby uderzony piorunem podniósł się, po czym zainkasował irish whipa posyłającego go wprost na narożnik. Wykorzystując miejsce w którym znajdował się przeciwnik wbiegłem w niego wykonując clothesline po którym to John zsunął się na maty. Wtedy wiedziałem, że muszę jak najszybciej pozbyć się tego zadufanego w sobie osobnika z ringu by ulżyć sobie jak i publiczności która widząc jak mi idzie oszalała. Tak więc szybko zacząłem wypychać nogą mojego rywala, który będąc za linami szaleńczo zaczął trzymać się najniższej z trzech lin. Trochę za mocno skupiłem się na wypychaniu ciała Morrisona z ringu gdyż nie wiedząc nawet kiedy zarobiłem dwa, może trzy punche wprost na twarz. Automatycznie po tym odsunąłem się nieco puszczając delikwenta wolno. Przetarłem swoją twarz ocierając ją z potu i gdzieś w tym momencie kątem oka zauważyłem, że John wstał lecz znajdował się poza linami.. Szybko wykorzystałem okazję wykonując Dropkick’a który posłał rywala poza ring.. Po wykonanej akcji podniosłem się i stanąłem obok narożnika by odsapnąć chwilę i dowiedzieć się kim będzie następna osoba..


250/250

Spoiler:

może nie jest to jakiś świetny post, ale nie chcę niepotrzebnie przedłużać walki. Miejmy nadzieję, że następna osoba będzie bardziej aktywna niż poprzedni

Odliczanie zakończone. A zaraz po nim, w akompaniamencie mojego utworu, wybiegłem z backstage'u i szybko popędziłem do ringu. Prześlizgnąłem się pod linami i znalazłem się na przeciwko, póki co, dobrze wyglądającego John'a Ceny. Chciałem ruszyć na niego bez pardonu, jak lew w pogoni za antylopą, ale coś mnie powstrzymało i zdecydowałem się zacząć od pojedynku wzrokowego. Spojrzeniem zacząłem przeszywać przeciwnika, a na mojej twarzy malował się pyszałkowaty uśmieszek, który sugerował, że nic nie będzie w stanie mnie zatrzymać. Wskazując palcem na rywala, wykrzyczałem kilka słów. "Tamci dwaj to jakiś żart. Przygotuj się na solidny wpi*rdol!". Po ostatnich słowach momentalnie rzuciłem się w stronę przeciwnika i rozłożywszy ramię powaliłem go na matę silnym Clothesline'em. Nie przerwałem biegu, bo wiedziałem, że John od razu wróci do pionu i wbiegłem na liny, żeby z większą prędkością zaatakować ponownie, tym razem zwalając go z nóg Running Elbow Smash'em. Miałem do wykorzystania kilka sekund. Ku zaskoczeniu wszystkich opuściłem ring. Wyszedłem z niego pod linami, więc nie było mowy o eliminacji i ruszyłem w stronę członka ekipy technicznej, żeby zabrać mu krzesło. Widząc John'a powoli podnoszącego się na nogi, wbiegłem z powrotem do ringu i mocnym uderzeniem z krzesła sprowadziłem Cenę na glebę. "Leżeć psie!"

Do ringu przy akompaniamencie swojej muzyki wejściowej pojawił się zawodnik z Brooklynu, który konfrontuję się wówczas z przeciwnikiem w postaci Johna Ceny. Przez chwilę patrzyli na siebie by jednak ułamek sekundy później ruszyć do boju o bilet na Wrestlemanie. JTG z wizją wygranie ów starcia, pełnym zaangażowaniem ruszył w stronę Lidera Cenation i chcąc sprowadzić go na matę próbował Clothesline'u. Wówczas doświadczony John uchylił się i wykorzystując dezorientację czarnego zawodnika podniósł go i zaaplikował na nim solidnego Fishermans Suplex. Publiczność szaleje, zdenerwowany JTG chwycił się za głowę obmyślając w jaki sposób pokonać przeciwnika, ponownie ruszył w jego stronę, lecz tym razem z dobrze obmyślonym planem sprowadził Cenę do parteru mocnym Running Elbow Smash'em. I ku zdziwieniu komentatorów opuścił ring, nie było tu mowy nawet o dyskwalifikacji, gdyż wyszedł pod linami, więc nie mógł odpaść! To był jednak błąd gdyż John powoli doszedł do siebie i gdy do ringu wrócił JTG, trzymając w ręku metalowe krzesło wykonał delikatny zamach i wówczas Cena poderwał się powalając rywala Hip Tossem! John Cena w natarciu!

(dalej pisze Majkel)

(#1 - post sędziego)