Całą arenę ogarnęła wydobywająca się z głośników dawno nie słyszana muzyka. Wrzawa jaka panowała nagle ucichła a widzowie byli zdziwieni. Wszystkie rozmowy ucichły, panowała grobowa cisza. Nagle ową ciszę przerwał wybuch skromnej ilości pirotechniki tuż przy telebimie, kibice nieco się ożywili.



    Rising from the ground, echoes of the sound

    Ashes of the past, or the present, and the future is now

    Can't wait 'till another goes down, I am the path of destruction, and I'm here right now

Zza telebimu wyłonił się zapomniany już przez każdego Tyson Kidd. Kibice byli bardzo zdziwieni, nie mogli uwierzyć, że Kanadyjczyk powrócił do federacji. Theodore przystanął na rampie odwrócony plecami do widzów i rozłożył szeroko ręce.


 
  Now it's rolled in, the storm is raging deep in me again

    The sun blacked out, and I'm left without a shadow of a doubt

    Flame of fate ignited, burning deep within

     

    Rising from the ground, echoes of the sound

    Ashes of the past, or the present, and the future is now

    Can't wait 'till another goes down, I am the path of destruction, and I'm here right now



TJ spokojnym krokiem zaczął wędrować w kierunku kwadratowego pierścienia od którego miał długi czas odpoczynku. Po drodze mijał grupy fanów na których jednak nie zwracał uwagi. Pewny siebie wędrował w kierunku ringu, a gdy był już przy nim po stalowych schodkach wdrapał się na jego krawędz po czym wskoczył na narożnik ponownie rozstawiając szeroko ręce a następnie wzrokiem przejeżdżając po trybunach.




     


High up, until I hit the ground

    Then I will shatter the walls, until it all comes down now

    Raise up, cause I can finally see

    That I'm the last one standing, and I'm here right now




    Rising from the ground, echoes of the sound

    Ashes of the past, or the present, and the future is now

    Can't wait 'till another goes down, I am the path of destruction, and I'm here right now

 


Muzyka stale wydobywała się z głośników rozstawionych na arenie co ewidentnie odpowiadało Tysonowi. Kanadyjczyk bez większego stresu zeskoczył z szczytu narożnika po czym zaczął stawiać pewne kroki po macie ringowej oczekując na swego dzisiejszego rywala. Przechadzając się od lin do lin Wilson okazywał gotowość do walki.

     
High up, until I hit the ground

    Then I will shatter the walls, until it all comes down now

    Raise up, cause I can finally see

    That I'm the last one standing, and I'm here right now








Ani troszkę nie zestresowany Theodore przystanął w jednym z narożników gdzie po chwili zdjął z swoich uszu słuchawki, które odłożył na bok tuż obok miejsca walki. Odrzucił na bok także spoczywającą na nim bluzę. Tyson przysiadł w narożniku wyczekując rozpoczęcia starcia.

Ostatnio edytowany przez Nole (2016-09-11 14:08:15)

GONG i KŁ na 325 słów.

Zrzuciwszy maskę dobrego chłopca, wydobyłem na światło dzienne swoje prawdziwe, dotąd nieposkromione oblicze. Miałem już dosyć swej zakłamanej natury, która tak na marginesie była mi przymusowo narzucona przez facetów w garniakach. Z dniem wyzwolenia zakończyła się ślepa służba wyższym ideom. Od teraz będę robił co, to uznam w swoim mniemaniu za słuszne. Pierwszym krokiem było porwanie zagubionej Becky Lynch. Moja wybranka, tak samo jak ja była tłamszona i bezdusznie trzymana w ryzach. Pod moim specjalistycznym okiem wydobędę z niej drzemiące diabelskie nasienie. Musicie uwierzyć mi, iż w tym drobnym ciele skrywa się gorąca siksa. Czy uda mi się dokonać przemiany mej uczennicy? Niewątpliwie dzisiejszy pojedynek z przypadkowym mistrzem Stanów Zjednoczonych zweryfikuje jej przydatność. Wtem wspomniany przed chwilą przygłup wyszedł na metalową rampę wraz z czarnym, bezmózgim przydupasem. Ich paskudne twarze wywołały u mnie odruchy wymiotne. Momentalnie odwróciłem się tyłem do zmierzających do ringu idiotów, wsparłem swoją głowę na ramieniu Irlandki i za symulowałem wymioty, zaś Becky głośno się zaśmiała. Poklepała mnie po plecach, po czym złapała za włosy i uniosła moją twarz. Na koniec otrzymałem pocałunek w policzek i bolesny liść. Z odbitymi palcami na wspomnianej części ciała spojrzałem zadowolony na wychodzącą z ringu rudą.

Wtem rozbrzmiał w tle uderzony po trzykroć metalowy gong. Chłodny i zarazem wibrujący dźwięk poniósł się echem do najdalszych zakamarków sportowej hali. Natychmiastowo ruszyłem swym charakterystycznym krokiem na spotkanie z niejakim Tysonem. Marny materiał na mistrza wydawał się mnie ignorować. Zachowywał się tak, jak gdybym nie stanowił dla niego większego zagrożenia. W prosty sposób skwitowałem jego podejście. Otóż w samym środku kwadratowego pierścienia przybrałem postawę SCSA, po czym dorzuciłem dwa wyprostowane, środkowe palce. Nie tylko Stone Cold uważał się za twardziela! Dureń, jak można było się domyśleć wpadł w zastawioną pułapkę. Bezmyślnie zaszarżował na najdoskonalszego manipulatora. Tak, ten fragment był o mnie. Zaślepiony furią Kidd zainkasował dewastujący Running Lariat. Upadł, lecz równie szybko powstał. Tylko na to czekałem. W międzyczasie powziąłem odpowiednie ruchy, dzięki czemu byłem wstanie dorzucić Lariat with Neckbreaker. "Leż na macie suk* i się nie podnoś. W końcu prezentujesz swój poziom, leszczu!" Sam niezwłocznie upadłem i wykonałem znak DX na wysokości krocza.

Błyskawicznie poderwałem się do stójki, bowiem udawanie łysego głupca ujmowało mej godności.  Na mej lekko zarośniętej twarzy można było dostrzec szeroki i zarazem prowokujący uśmieszek. Swoją pewność siebie podkreślałem przy pomocy prostych, wręcz prymitywnych gestów (np. uderzanie zaciśniętymi dłońmi o klatkę piersiową). Mój rywal pomimo początkowej fazy starcia nadal spoczywał na samym środku kwadratowego pierścienia. Nie ukrywam, iż odpowiadała mi taka a nie inna sytuacji. Musiałem jednak kuć przysłowiowe żelazo dopóty pozostawało gorące. W tymże celu pochwyciłem "mistrza" za prawą dłoń, po czym zdecydowanym ruchem pociągnąłem za wspomnianą kończynę. To ostatecznie zaowocowało jego powstaniem. Ja, jak na wojownika ulicy przystało ponowiłem ofensywę, tym razem za sprawą prostej, niewysublimowanej akcji o nazwie Short-arm Clothesline. Ponownie szkarada uderzyła plecami o sprężyste podłoże. Była nawet wstanie się podnieść, lecz nie pozwoliłem jej na to. Byłbym skończonym kretynem gdybym wypuścił z pułapki schwyconą zwierzynę. Śmiejąc się niczym psychopata obróciłem się na pięcie i z gracją baletnicy opadłem na próbującego się podnieść Tysona (Twisting Elbow Drop). Jestem od ciebie lepszy i nic z tym nie zrobisz!

Inicjatywa ląduje w rękach Tysona.

Dalej!

ta po 5 akcjach prawie nieprzytomny :hahhahaa:
ale tak czy siak 3 akcję dla Dean Ambrosea.