Burza, jaka wybuchła na arenie po zakończeniu starcia o pas NXT, trwała jeszcze przez dobre pół minuty, gdy fani zgromadzeni na czarnych krzesełkach nagradzali dwóch leżących w ringu zawodników głośnymi brawami i krzykami na cześć ich obu. Dar, leżący wciąż obok rywala którego przed chwilą poddał, zdołał w końcu unieść się na tyle, aby arbiter mógł przekazać mu pas. Szkot powstrzymał łzy szczęścia, po czym nie przejmując się bólem, błyskawicznie ruszył ku linom, wznosząc swój tytuł w górę. Powtórzył to jeszcze trzy razy, ukazując go sympatykom wrestlingu z każdej strony. Noam stanął na środku ringu, w lekkim rozkroku, patrząc na ułożony w rękach pas, po czym poprosił o mikrofon, który przyłożył do ust.

Noam: Ja... nie wierzę. To moja druga walka w WWE, a już trzymam w ręce pas NXT! (cheer) Chciałbym zadedykować to zwycięstwo dla wszystkich, którzy we mnie wierzyli. Mojej rodzinie, tam, w Szkocji. Moim trenerom, którzy zapewne skaczą teraz przed telewizorem, ale przede wszystkim... przede wszystkim, chciałbym podziękować wam. Wam wszystkim. To dzięki wam jestem tu gdzie jestem, to dzięki wam odniosłem to zwycięstwo i to dla was, ten pas będzie spoczywał na mym barku jak najdłużej! Dziękuje! (głośny cheer)

Zapiąwszy pas wokół swych bioder, wysunął się z ringu, po czym ruszył ku barykadzie. Pomimo sprzeciwowi ochroniarzy, przeskoczył nad konstrukcją koloru czarnego i ruszył, zbijając piątki z przeciskającymi się do przodu fanami. Niektórzy szczęśliwcy dostali autograf na koszulce, a niektórzy zrobili sobie zdjęcie z nowym Mistrzem NXT. Gdy już przywitał się z każdym z kim mógł, przeniósł się na stage, po raz ostatni unosząc pas w górę, po czym obrócił się na pięcie, znikając za minitronem, aby powrócić z powrotem do swej szatni.