Wbijam

No to kto ładniej na 300 słów.

+12

Sedoł poprosił mnie o czas do jutra do 15 z powodu rozwalonego kompa, a więc zezwalam.

Wiesz Cole, jaka jest różnica między tobą, a mną? Ty poprzez swoją walkę reprezentujesz tylko i wyłącznie siebie oraz swoje przerośnięte ego, nie obchodzi cię nic, oprócz siebie. W sumie, być może mamy trochę wspólnego, gdyż ja też lubię zdobywać wyznaczone sobie cele i nie cofnę się przed niczym, jednak owe cechy w moim przypadku nie wywodzą się z narcyzmu. To ja, od zawsze byłem niechciany, od zawsze byłem pomijany. Rozpoczynając od dzieciństwa, gdzie dorastałem na ulicach Chicago w bardzo trudnych warunkach, a kończąc na obecnej federacji, Vince do tej pory nie wierzy we mnie, że jestem w stanie zostać czołową gwiazdą WWE, co z tego, że ludzie mnie uwielbiają, a szczególnie właśni Ci ludzie, którzy mają jakikolwiek problem niższości, z którym muszą się borykać. Dzięki mnie, tacy ludzie wciąż walczą, a ja dzięki ich pomocy wciąż udowadniam, na przekór wszystkim, że jestem NAJLEPSZY NA ŚWIECIE! "I'm the beeeeest in the woooooorld!" - wykrzyczałem prosto w twarz mojemu dzisiejszemu opponentowi, po czym uśmiechnąłem się arogancko. Lekko poddenerwowany Cole zaprosił mnie do zwarcia, jednak nie zamierzałem się z nim siłować, wykorzystując moją technikę wykonałem ruch rękoma, jakbym chciał złapać jego kończyny, po czym natychmiast chwyciłem jego głowę przechodząc do Headlocku. Rywal próbował się wyrywać i wiedziałem, że długo już nie utrzymam uchwytu, dlatego pchnąłem go w stronę lin, po czym ruszyłem za nim, tak by po odbiciu zaaplikować mu Calf Kick. Publiczność nagrodziła mój wyczyn głośnym dopingiem. Oczywiście nie wszyscy fani byli zadowoleni z obrotu spraw, jednakże niemała część widowni czuła, ze to ja jestem ich człowiekiem... że jestem głosem, ludzi, którzy tego głosu nie mają, tych teoretycznie słabszych. A ja, starałem się to udowadniać. Adam podniósł się, po czym został brutalnie sprowadzony na ziemię za pomocą Dropkicku. Miałem pewność, że kontroluję ten pojedynek, dlatego rozłożyłem szeroko ręce w geście zwycięstwa wpatrując się w ludzi, którzy kwitowali moje poczynania buczeniem.

309

Byłem nakręcony, wiedziałem, że początek tego pojedynku wyszedł mi wręcz idealnie, dokładnie tak jak sobie to założyłem. Zdawałem sobie sprawę z tego, że jednak nie mogę spocząć na laurach przez co mógłbym się rozkojarzyć. Z tego powodu zacząłem bacznie obserwować powstającego przeciwnika. Adam był już lekko zamroczony, jednak zdołał jeszcze powstać. Niespodziewał się, jednakże tego co miało nastąpić... kiedy Cole odwrócił się w moją stronę uraczyłem go perfekcyjnie wykonanym Superkick'iem! O tak! Adam Cole został upokorzony swą własną bronią! By jeszcze bardziej dobić opponenta zacząłem biegać po ringu krzycząc "SUPERKICK PARTY!" i śmiać się, dzięki czemu publiczność zaczęła dopingować mnie jeszcze głośniej.